Η παρουσία μας εδώ δηλώνει στήριξη στον αγώνα που δίνουν εδώ και 20 και βάλε χρόνια γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί του συγκροτήματος, προκειμένου να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις για τις νέες αίθουσες, που όλο έρχονται και ποτέ δεν φτάνουν, και να πάψουν επιτέλους οι μαθητές να στοιβάζονται σε κοντέινερ και σε μπουντρούμια».

Συνεχίζοντας, εξέφρασε αλληλεγγύη «στους δασκάλους και καθηγητές των παιδιών μας, που απεργούν αύριο (σ.σ. σήμερα) σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην ψευδεπίγραφη αξιολόγηση», ενώ υπογράμμισε ότι «αυτές τις μέρες ο νους όλων μας είναι κοντά στους σεισμοπαθείς της Συρίας και της Τουρκίας. Η αλληλεγγύη, η τρυφερότητα των λαών, όπως έλεγε ο Τσε, η συγκινητική προσφορά του λαού μας στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα των χωρών αυτών, που δοκιμάζονται σκληρά, πρέπει να δυναμώσει με κάθε μέσο και τρόπο. Οπως πρέπει να δυναμώσει ο κοινός μας αγώνας κόντρα στα μεγάλα συμφέροντα και την εξουσία τους σε κάθε χώρα».

«Καμία αναμονή από τις δυνάμεις που στηρίζουν το άδικο αυτό σύστημα. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής. Με ΚΚΕ ισχυρό μπορούμε», κατέληξε ο Ν. Σερετάκης.

Στην παρέμβασή της η Ανθή Σταμοπούλου, γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Γενικού Λυκείου Νέας Φιλαδέλφειας, αναφέρθηκε στο ιστορικό των διεκδικήσεων για ένα σύγχρονο, ασφαλές κτίριο όπου θα στεγαστεί το σχολείο που φιλοξένησε την εκδήλωση. Με αφορμή τον τίτλο της εκδήλωσης, σχολίασε ότι «το σχολείο μας δεν είναι ούτε ασφαλές ούτε σύγχρονο», κάνοντας μια αναδρομή από την κατασκευή του το 1965 μέχρι την ανακατασκευή, το 2001, μετά τον σεισμό του 1999. Οταν προέκυψε αύξηση των μαθητών, αντί να κατασκευαστούν αίθουσες επελέγη η «λύση» της στέγασης σε κοντέινερ, με «διαδρομο-αίθουσες» και μετατροπή εργαστηρίων σε αίθουσες διδασκαλίας, και έτσι συνεχίζει να λειτουργεί δύο δεκαετίες μετά. «Αγωνιζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια για αξιοπρεπές, ασφαλές σχολείο για τα παιδιά μας», τόνισε, αναφερόμενη στις πολύμορφες παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, στις δεσμεύσεις και «καλές προθέσεις» αντί για λύσεις, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα σχολεία δεν αποτελούν προτεραιότητα. Πρέπει να εξαντληθούν τα χρηματοδοτικά εργαλεία για να λυθεί το πρόβλημα, πρόσθεσε.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται, ανάμεσά τους και στις εξετάσεις PISA, που εφαρμόζονται τη στιγμή που υπάρχουν ακόμα και σήμερα ελλείψεις, στη θέσπιση και εφαρμογή της ΕΒΕ, στην υποβάθμιση των πτυχίων των Καλλιτεχνικών Σχολών, στην προωθούμενη «αυτονομία», στους «νομάδες» αναπληρωτές που είναι τώρα αντιμέτωποι με την «αξιολόγηση».

Η Αρετή Περιβόλα, πρόεδρος της Ενωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας, ξεκίνησε την παρέμβασή της τονίζοντας τη σημασία που έχει η πραγματοποίηση της εκδήλωσης στο συγκεκριμένο σχολείο και αναφέρθηκε στις διαρκείς διεκδικήσεις των γονιών και μαθητών για το κτιριακό ζήτημα του 1ου Λυκείου. Επεσήμανε την αντίφαση ανάμεσα στη σημερινή κατάσταση της σχολικής στέγης και σε άλλα έργα, που γίνονται ταχύτατα στην περιοχή. Σημείωσε πως γενικότερα τα σχολεία του δήμου παρουσιάζουν προβλήματα. Στεγάζονται σε παλιά κτίρια, με χαρακτηριστική περίπτωση το συγκρότημα των πρώην ΚΑΤΕΕ, όπου σήμερα στεγάζονται τρία ΕΠΑΛ, με το 1ο ΕΠΑΛ να παραμένει άστεγο μετά τον σεισμό, να έχει λεηλατηθεί και να απειλείται με μετατροπή σε αποθήκες του δήμου, τη στιγμή που οι ανάγκες για σχολεία διευρύνονται.

Ο Παυσανίας Τσούλας, γραμματέας της Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας, στάθηκε ιδιαίτερα στο στεγαστικό πρόβλημα των ΕΠΑΛ, καθηγητής σε ΕΠΑΛ επί 20 χρόνια και ο ίδιος, σημειώνοντας - με αφορμή παρεμβάσεις που δρομολογούνται στους χώρους τους - ότι τα δημόσια σχολεία δεν είναι κτήμα κανενός, ανήκουν στον λαό και αυτός έχει το δικαίωμα να τα αξιοποιεί για τις ανάγκες του. Οπως είπε, σήμερα τα ΕΠΑΛ του δήμου, με ιστορία 50 χρόνων, λειτουργούν χάρη στην πλάτη που βάζουν οι εκπαιδευτικοί για την εκπαίδευση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Σε αυτά στεγάζονται 800 μαθητές και πάνω από 120 εκπαιδευτικοί, αντί όμως να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις ώστε το συγκρότημα έκτασης 47 στρεμμάτων να καλύπτει τις ανάγκες, κάθε επιχειρηματίας το θέλει για να κάνει μπίζνες. Κατήγγειλε δε ότι, όπως διαπιστώθηκε, η ΚΤΥΠ έδωσε παραχωρητήριο ώστε να αποχαρακτηριστεί μεγάλο κομμάτι του 1ου ΕΠΑΛ και χρειάστηκε εκπαιδευτικοί και μαθητές να μπουν μπροστά για να σταματήσουν αυτά τα σχέδια.

Ο Βασίλης Ραπτόπουλος, πρόεδρος του 15μελούς του 3ου ΓΕΛ Ν. Φιλαδέλφειας, μετέφερε πείρα από την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στο σχολείο, χωρίς θέρμανση στην καρδιά του χειμώνα και χωρίς ίντερνετ, αλλά και τις προσπάθειες να αντιμετωπιστεί ο αγώνας τους με απειλές και εκφοβισμό. «Εμείς δεν το βάλαμε κάτω», υπογράμμισε, για να συμπληρώσει ότι οι μαθητές θα συνεχίσουν τον αγώνα τους με αισιοδοξία και πίστη.

Η Γεωργία Γερογιάννη, γενική γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων του δήμου, αναφέρθηκε στις δυσκολίες μέσα από τις οποίες οι εργαζόμενοι στον δήμο προσπαθούν να ανταποκριθούν στον όγκο δουλειάς που έφερε η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Διοίκηση. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι σε 33 σχολεία του δήμου υπάρχουν μόλις 34 καθαρίστριες, από τις οποίες οι 5 με μόνιμη σχέση εργασίας και οι υπόλοιπες με συμβάσεις που ανανεώνονται. Οι σχολικοί φύλακες είναι μόνο 5 και η μονιμοποίησή τους έχει συνοδευτεί από την κατάργηση του κλάδου, που δημιουργεί φόβο ότι θα ανοίξει ζήτημα ιδιωτικής φύλαξης των σχολικών κτιρίων. Με συμβασιούχους λειτουργούν κατά κανόνα και οι 5 παιδικοί σταθμοί, όπου επίσης υπάρχει κτιριακό πρόβλημα. Ενας απ' αυτούς είναι σε ενοικιαζόμενο, ακατάλληλο κτίριο, και ο χώρος που προοριζόταν για την κατασκευή νέου παραχωρήθηκε στη Μητρόπολη. Παράλληλα καταγράφεται έλλειψη σε βασικά είδη διατροφής σε παιδικούς σταθμούς, απόρροια της υποχρηματοδότησης. Κλείνοντας ευχαρίστησε το ΚΚΕ για την ανάδειξη, μέσα στη Βουλή, των ζητημάτων που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει το Σωματείο.

Η Ντιάνα Λιάκου, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Γ. Σεφέρης», επεσήμανε ότι το πρόβλημα της σχολικής στέγης έχει οξυνθεί, με δεδομένη την πολιτική του «εξορθολογισμού του κόστους» στην Εκπαίδευση, την οποία ακολουθούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, οδηγώντας εδώ και χρόνια σε συστηματική, συνειδητή συρρίκνωση της χρηματοδότησης και πλήττοντας, έτσι, την εκπαίδευση και την ασφάλεια των παιδιών.

«Οι εικόνες των πλημμυρισμένων σχολείων, των ταβανιών που στάζουν, των αυλών που μετατρέπονται σε λίμνες, των containers όπου στριμώχνονται νήπια και προνήπια χρησιμοποιώντάς τα για σχολικές αίθουσες, των απαξιωμένων σχολικών εργαστηρίων και των καταργημένων βιβλιοθηκών, έχουν τις υπογραφές τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ», τόνισε μεταξύ άλλων, ενώ ανέδειξε και την τεράστια αντίφαση με τις υποδομές των ιδιωτικών σχολείων, που γίνονται προνόμιο όσων έχουν χρήματα.

Συνολικά, με συγκεκριμένες αναφορές σε σχολεία της περιοχής που καλύπτει ο Σύλλογος «Σεφέρης», ανέδειξε τις αντιφάσεις του αστικού σχολείου.

Στα προβλήματα που καταγράφονται στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναφέρθηκε από το βήμα της εκδήλωσης ο εκπαιδευτικός Δημήτρης Βεργάκης. Σοβάδες που πέφτουν από το ταβάνι, λάμπες που σπάνε από το κρύο, απαράδεκτες οδηγίες για άνοιγμα του καλοριφέρ «με ρέγουλα» ήταν μερικά από τα ζητήματα στα οποία αναφέρθηκε. Σημείωσε παράλληλα ότι νήπια στοιβάζονται σε ακατάλληλες αίθουσες, απουσιάζει απαραίτητο προσωπικό καθαριότητας κ.λπ. Την ίδια στιγμή, παιδιά με ειδικές ανάγκες και μαθησιακές δυσκολίες δεν έχουν το σχολείο τους, κάτι που σημαίνει ότι πολλά μπορεί να βρίσκονται σπίτι τους ή στα γενικά σχολεία, με τους γονείς να βάζουν το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν άνθρωπο να βρίσκεται δίπλα στο παιδί τους. Οπως τόνισε, όλα τα παραπάνω αφορούν τους όρους με τους οποίους γίνεται η εκπαιδευτική διαδικασία, είναι αποτελέσματα της παραίτησης του κράτους από την ευθύνη για τη χρηματοδότηση των σχολείων και θα ενταθούν με την προωθούμενη «αυτονομία» της σχολικής μονάδας.

Εκ μέρους του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, ο Γιάννης Καμαρινός ξεκίνησε την παρέμβασή του ευχαριστώντας το ΚΚΕ για τις παρεμβάσεις και την πολύμορφη στήριξη στους αγώνες των φορέων της Ειδικής Αγωγής, η οποία - τόνισε - με τους σημερινούς όρους δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καλύψει τις σύνθετες εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, παρόλο που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες. Επισημαίνοντας την αντίφαση αυτή, υπογράμμισε ότι ως αποτέλεσμα περιθωριοποιούνται παιδιά που έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν στην κοινωνία. Εκανε λόγο για έλλειψη υποδομών κατάλληλων για λειτουργία με όρους ασφάλειας, υπεράριθμα σχολεία με ελλείψεις σε κατάλληλο προσωπικό, με τις σχολικές μονάδες να μη φτάνουν να καλύψουν τις ανάγκες, καθώς και για σχολεία - «φαντάσματα», καθώς - ενδεικτικά - στην περιοχή υπάρχει Ειδικό Σχολείο στα χαρτιά αλλά δεν υπάρχει κτίριο...