«Σήμερα, σχεδόν 100 μέρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη, όπου 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ανάμεσά τους 11 συνάδελφοί μας, οικογένεια και φίλοι, εμείς οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο πιστοποιούμε πως ούτε το πιο αποτρόπαιο έγκλημα δεν θα συγκινήσει ποτέ την εργοδοσία και όλα αυτά τα κόμματα που έβαλαν τις υπογραφές τους για να βρίσκεται ο σιδηρόδρομος στη σημερινή κατάσταση.

Μόλις την περασμένη βδομάδα σημειώθηκε νέο εργατικό "ατύχημα", όταν στο μηχανοστάσιο Θεσσαλονίκης συνάδελφος καθαριστής έπεσε στο κανάλι συντήρησης εν ώρα εργασίας. Μάλιστα, στο ίδιο σημείο όπου πριν λίγους μήνες έπεσε και άλλος συνάδελφος, λόγω ελλιπούς φωτισμού.

Είναι πρόκληση για τους εργαζόμενους και τον λαό πως μέχρι σήμερα, παρά τη μείωση των δρομολογίων και την ορισμένη αύξηση των σταθμαρχών, δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ασφάλεια του προσωπικού και των επιβατών. Η τηλεδιοίκηση ακόμα δεν λειτουργεί. Η πρόθεσή τους είναι να λειτουργήσει κάποια στιγμή μόνο στον κεντρικό άξονα Θεσσαλονίκη - Αθήνα. Λες και το υπόλοιπο δίκτυο είναι ασφαλές. Το σύνολο του δικτύου και των γραμμών παραμένει στην άθλια κατάσταση, όπως και πριν τα Τέμπη, με τον κόσμο που είναι υπεύθυνος για τη συντήρησή του σε πανελλαδικό επίπεδο να είναι ελάχιστος!

Δεν υπάρχει δέσμευση από κανέναν ότι τα τεράστια οργανικά κενά που υπάρχουν σε προσωπικό, με βάση τα δικά τους οργανογράμματα, θα καλυφθούν. Υπάρχουν όμως τεράστιες δεσμεύσεις από όλα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, απέναντι στην ΕΕ και την εταιρεία, αφού όλοι τους, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο το 2021 ότι δίνουν διορία έως το 2040 για να εφαρμοστούν τα συστήματα τηλεδιοίκησης.

Τόσο ζυγίζουν τις ανθρώπινες ζωές όλοι αυτοί που έριχναν τα κροκοδείλια δάκρυα στις τηλεοράσεις το προηγούμενο διάστημα. Που όλοι τους ψήφιζαν 9ήμερη συνεχόμενη εργασία στον σιδηρόδρομο, που απέλυαν τους φύλακες των σιδηροδρομικών διαβάσεων και την ίδια στιγμή κατάντησαν τη ΡΑΣ, τη Ρυθμιστική Αρχή που είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια σε όλο το εύρος του δικτύου και των εγκαταστάσεων, να αποτελείται από μόλις 6 άτομα.

Και όλα αυτά τα κάνανε συνειδητά, γιατί βάζουν τα κέρδη των λίγων πάνω από τις ζωές των πολλών. Για την ενίσχυση αυτών των κερδών θα παζαρέψουν τώρα με τους μεγαλοεργολάβους ποιος θα αναλάβει να εγκαταστήσει ποια συστήματα και σε ποιο κομμάτι του δικτύου, σκορπώντας εκατομμύρια του ελληνικού λαού στα μεγάλα κοράκια των κατασκευαστικών εταιρειών και πετώντας από πάνω τους την κρατική ευθύνη της εγκατάστασης των συστημάτων.

Απέναντί τους βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ, που ήταν το μόνο κόμμα που ανέδειξε τα προβλήματα του σιδηρόδρομου και τον κίνδυνο ενός μεγάλου δυστυχήματος, την ίδια στιγμή που όλοι οι άλλοι πανηγύριζαν ότι πλέον γινόμαστε ένας ευρωπαϊκός σιδηρόδρομος, ασφαλής και γρήγορος.

Είναι όλοι τους βουτηγμένοι στο αίμα, όχι απλά γιατί δεν άκουσαν τις δεκάδες παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή ή τις ανακοινώσεις της ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών, της παράταξης που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, αλλά γιατί έβαλαν εμπόδια και συκοφάντησαν τους εκατοντάδες απεργούς σιδηροδρομικούς που στις 9 Νοέμβρη έθεταν για ακόμα μια φορά τα ζητήματα ασφάλειας στην πρώτη γραμμή.

Ας βγουν λοιπόν, έστω και τώρα, να μας πουν. Να πουν στις οικογένειες των συναδέλφων μας, να πουν στους θείους μου που χάσανε την μονάκριβη κόρη τους, στην γυναίκα και στο παιδί του ναυτεργάτη στο Πέραμα. Ας βγουν να πουν, ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ; Είναι κοστολογημένη; Πώς; Οπως τα προγράμματά τους;

Εμείς οι κομμουνιστές δώσαμε μία υπόσχεση και την υπόσχεση την κρατάμε. Το χρέος απέναντι στους νεκρούς μας δεν ξεπληρώνεται με λόγια, αλλά με αγώνες για μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Κι εμείς σε αυτούς τους αγώνες, οι συνάδελφοί μας το ξέρουν, ήμασταν και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί, γιατί θα είναι από χέρι αντιλαϊκή.

Στις 25 του μήνα, λοιπόν, ο λαός μας να εμπιστευτεί τη δύναμή του και να στηρίξει το ΚΚΕ. Για να δώσει τη μάχη από καλύτερες θέσεις την επόμενη μέρα, με την πάλη του να ανοίξει νέους ελπιδοφόρους δρόμους στο σήμερα».