Οι ψεύτικες υποσχέσεις, που δεν μπορούν βέβαια να κρύψουν την αντιλαϊκή πολιτική την οποία θα συνεχίσει να ακολουθεί η κυβέρνησή του από τις 26 Ιουνίου, είναι το στοιχείο που επικρατεί στις προεκλογικές περιοδείες και συγκεντρώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Μιλώντας χτες σε ψηφοφόρους του στα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής, έταξε «καλύτερες απολαβές» «μέσω της αύξησης του κατώτατου μισθού, αλλά και μέσα από τον στόχο μας να έχουμε μέσους μισθούς της τάξης των 1.500 ευρώ στο τέλος της τετραετίας». Αυτό ενώ η κυβέρνησή του εφάρμοσε τον μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, ενώ κάθε εργατική διεκδίκηση για ΣΣΕ βρίσκει απέναντί της το αντιαπεργιακό νομικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό της εργοδοσίας. Αλλωστε, ακόμα κι αυτές οι «αυξήσεις» για τις οποίες δεσμεύεται η ΝΔ συνδέονται απευθείας με τις περιλάλητες «αντοχές της οικονομίας», ενώ ενδεικτικό είναι το πού πήγαν οι δύο τελευταίες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, καταγράφοντας τελικά μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,2% λόγω πληθωρισμού. Επιπλέον, στο Μεσοπρόθεσμο που έχει καταθέσει η ΝΔ στην Κομισιόν προβλέπεται «πάγωμα» του μέσου μισθού τουλάχιστον μέχρι το 2026, ενώ η όποια αύξηση - εάν και εφόσον - αναμένεται να γίνει από το 2029 και μετά.

Παραπέρα, μιλώντας σε ψηφοφόρους του στον Πολύγυρο ο Κυρ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνησή του «διέθεσε μέσω του ΕΛΓΑ πάνω από ένα δισ. ευρώ για να στηρίξουμε τον πρωτογενή τομέα από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής» (στο μεταξύ, όπως και ο ίδιος είπε, μόνο τα 500 εκατ. ήταν από τον κρατικό προϋπολογισμό, πληρωμένα κι αυτά από τον λαό, ενώ τα άλλα 500 εκατ. ήταν εισφορές αγροτών), αποσιωπώντας όσα έπαθαν οι βιοπαλαιστές αγρότες από την ΚΑΠ και την ευρύτερη ευρωενωσιακή πολιτική, ενώ ταυτόχρονα διεκδικούν αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο στο 100%, άμεσα και δίκαια, καθώς και αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος των παραγωγών των οποίων οι καλλιέργειες έχουν υποστεί ζημιά.

Εβαλε επίσης στόχο να προσελκυστούν «ποιοτικές επενδύσεις» «οι οποίες τελικά δίνουν και καλύτερους μισθούς», όπως ισχυρίστηκε, αποκρύπτοντας ότι το να έρθουν οι «επενδυτές» που διαφημίζει προϋποθέτει να είναι όσο γίνεται πιο φτηνή η εργατική δύναμη, να συμπιέζεται το λεγόμενο «μισθολογικό κόστος». Προϋποθέτει επίσης να είναι ο εργαζόμενος όσο γίνεται πιο «ευέλικτος» και όσο γίνεται περισσότερες ώρες στη διάθεση του εργοδότη, ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής, γι' αυτό και γενικεύονται οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και οι δουλειές με ημερομηνία λήξης, που οδήγησαν σε 6.000 απολύσεις τη μέρα μέσα στο 2022.