Ευκαιρία για προπαγανδιστική «αντεπίθεση» θεωρούν στη Ρηγίλλης την αποτυχημένη, όπως τη χαρακτηρίζουν, τηλεοπτική συνέντευξη του Κ. Σημίτη, αξιοποιώντας ταυτόχρονα τα ευνοϊκά για τη ΝΔ γκάλοπ που άρχισαν να «βγαίνουν στον αέρα».

Επειδή όμως δε διαθέτει «διέξοδο» και πολιτικό «διά ταύτα», καθώς δε ζητά πρόωρες εκλογές, η ηγεσία της ΝΔ είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει τη γνωστή συναινετική αντιπολιτευτική τακτική της, ακριβώς για να διευκολύνει και πιέσει για την εφαρμογή των νεοφιλεύθερων επιλογών. Και ταυτόχρονα να συνεχίσει τον «πόλεμο φθοράς» της κυβέρνησης, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την εξουσία.

Το επιτελείο της ΝΔ παρεμβαίνοντας στη μάχη ερμηνειών που έχει ξεσπάσει με αφορμή την πρωθυπουργική συνέντευξη, επιχειρεί να πλήξει την εικόνα του Κ. Σημίτη ως «ικανού διαχειριστή», ενώ επαναφέρει με έμφαση το σλόγκαν πως η κυβέρνηση αυτή «ό,τι είχε να δώσει το έδωσε». Χαρακτηριστική η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου: «Ο ελληνικός λαός είχε χτες (σ.σ. προχθές) μια ακόμα ευκαιρία να διαπιστώσει ότι ο κ. Σημίτης, δέσμιος της αλαζονείας του και οχυρωμένος πίσω από το αλάθητό του, είναι πλήρως αποκομμένος από την πραγματικότητα. Οτι δεν έχει όραμα και στρατηγική για τη νέα εποχή. Οτι δεν μπορεί να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο. Πως ό,τι είχε να δώσει, το έδωσε», τόνισε ο Θ. Ρουσόπουλος. «Ο πρωθυπουργός είπε πολλά ψέματα σε πολλά θέματα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και εμφανίστηκε κατώτερος του αξιώματός του», πρόσθεσε ο Γ. Σουφλιάς. Η Ντ. Μπακογιάννη είπε (στον «Φλας») ότι ο Κ. Σημίτης «προσπάθησε να καλύψει το έλλειμμα πολιτικής». Ο Γ. Αλογοσκούφης σε δηλώσεις του μετά από συνάντηση με την ηγεσία του ΣΕΒ στη Ρηγίλλης και μεταφέροντας προφανώς τις απόψεις των βιομηχάνων σημείωσε ότι «το μόνο που υπάρχει (σ.σ. από την πλευρά της κυβέρνησης) είναι μια προσπάθεια διαχείρισης των εντυπώσεων και του πολιτικού χρόνου εις βάρος της οικονομίας και των επιλογών της». Παράλληλα κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να αναβάλει για μετά τις εκλογές την έκρηξη πέντε ενεργοποιημένων ωρολογιακών βομβών στην οικονομία: δημόσιο χρέος, χαμηλή ανταγωνιστικότητα, ασφαλιστικό, Γ' ΚΠΣ, δημόσιες επιχειρήσεις.