«Ιστορικός» δήλωσε από το βήμα της Βουλής ο Γεωργιάδης, αποδείχτηκε όμως της κακιάς ώρας σε ό,τι αφορά τις γνώσεις του για τον κομμουνισμό. Καμιά βαθυστόχαστη γνώση της Ιστορίας δεν απαιτούν οι μπαρούφες του υπουργού. Αρκεί ένα γρήγορο «σερφάρισμα» στον βάλτο του αντικομμουνισμού και του αντισοβιετισμού για να «ψαρέψει» κανείς τα αναμασήματά του. Ποιος ήταν τελικά ο καημός του; Επικαλούμενος ...την Κίνα και το Βιετνάμ, να αποδείξει ότι «οι ιδέες του κομμουνισμού έχουν ηττηθεί, έχουν συντριβεί». Αυτά βέβαια τα είπαν κι άλλοι πριν από τον Γεωργιάδη και μάλιστα πιο σοβαροί απ' αυτόν. Αρχισαν όμως τους «αναστοχασμούς», όταν το «τέλος της Ιστορίας» αποδείχτηκε ότι δεν ήταν και τόσο ...τέλος. Ετσι και ο Γεωργιάδης.