«Ολα καλώς καμωμένα», λέει το ίδιο εκείνο βράδυ στο Δημοτικό Συμβούλιο ο δήμαρχος Λάρισας Καλογιάννης, που στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - ΜέΡΑ25. Σήμερα το ακροατήριο είναι μεγάλο και διαφορετικό, μετά το κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου και των επιτροπών των πλημμυροπαθών, που πραγματοποιούν κινητοποίηση.

Για πάνω από 50 λεπτά επιχειρεί φιλότιμα να το κοιμίσει, με ανθυπολεπτομέρειες περί των υποτιθέμενων «μεγάλων και άνισων μαχών» που δόθηκαν από τη δημοτική αρχή στα αναχώματα απέναντι σε ένα «ιστορικό φαινόμενο», αναπαράγοντας τα προκλητικά της κυβέρνησης περί του 112 που έστελνε ειδοποιήσεις για εκκένωση προς άγνωστη κατεύθυνση και σχέδιο, αλλά που «δυστυχώς υπήρξαν και αρκετοί συμπολίτες που δεν μας άκουσαν και εγκλωβίστηκαν στη συνέχεια», κουνώντας το δάχτυλο γιατί «δεν κάνεις κριτική την ώρα της μάχης» και άλλα τέτοια. Αφιερώνει τα πέντε τελευταία λεπτά στο «γκραν φινάλε» της υποτιθέμενης αρωγής της δημοτικής αρχής στους πληγέντες: Με διάφορα νούμερα, παρουσιάζει ως τέτοια το προσωρινό πάγωμα φόρων και χαρατσιών που σκόπευε να φορτώσει στους πνιγμένους, όπως ...τα τέλη της ΔΕΥΑΛ στα πλημμυρισμένα σπίτια. Ολα «την επόμενη περίοδο και εξετάζοντας το νομοθετικό πλαίσιο της αυτοδιοίκησης», αυτό το νομοθετικό πλαίσιο που φροντίζει να πνίγονται και να πληρώνουν οι πνιγμένοι. Πιο συγκεκριμένα και γρήγορα ακούγονται τα σχέδια για «κτηνοτροφικό πάρκο και με προϋποθέσεις μεταποίησης», σχέδια που «μπαίνουν επί τάπητος και υλοποιούνται πιο γρήγορα», όπως λέει. «Μιλούσες 50 λεπτά και δεν είπες κουβέντα για αντιπλημμυρικά έργα», του φωνάζουν. «Τα αντιπλημμυρικά είναι γνωστό πως δεν είναι δική μας αρμοδιότητα αλλά της Περιφέρειας», λέει με ψυχραιμία. Το γνωστό βολικό μπαλάκι των δημάρχων και Περιφερειών, που «κάνουν ό,τι μπορούν» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το «τραγικό συμβάν, που αντίστοιχο δεν υπάρχει στην Ιστορία», για το οποίο μίλαγε λίγη ώρα πριν, δεν μοιάζει τόσο κοσμοϊστορικό όταν τον λόγο παίρνει μια γκριζομάλλα κυρία από τον συνοικισμό της ΑΤΑ: Την πνίγει το δίκιο όπως μιλάει και ζητάει συγγνώμη για την ταραχή, κουνάει στον αέρα τα χαρτιά που στέλνουν οι κάτοικοι από το 2018 στον δήμο, λέγοντάς του ότι πλημμυρίζουν σε κάθε βροχή και τα καπάκια των υπονόμων πετάγονται, δίπλα ακριβώς από τα σχολεία. «Σας ακούσαμε κυρία μου», της λέει ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου με κυνισμό.

«Τόση ώρα σας ακούγαμε, τώρα θα ακούσετε εσείς», του απαντάνε. Οι επιτροπές πλημμυροπαθών του Αγίου Θωμά, της Γιάννουλης, κάτοικοι από τη Νέα Σμύρνη, τον Ιπποκράτη, από τη Φαλάνη, το Δασοχώρι, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, παίρνουν τον λόγο και μεταφέρουν την πραγματική κατάσταση στις συνοικίες και στους δρόμους τους, την πλήρη ανυπαρξία του δήμου και των άλλων κρατικών μηχανισμών, τα αιτήματα και τις επείγουσες ανάγκες, απαιτώντας την άμεση ικανοποίησή τους, για αποζημιώσεις στο 100%, αποκατάσταση των ζημιών, μέτρα για την υγεία και την περίθαλψη του λαού, την απομάκρυνση όλων των υλικών και μπάζων, με ευθύνη του δήμου, οργανωμένη μέριμνα για όσους έχασαν το σπίτι τους, μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, αντιπλημμυρικά έργα για να μην πνιγούν ξανά.

Ξεκαθαρίζουν ότι θα είναι εδώ και την επόμενη μέρα, απέναντι και στην προσπάθεια της δημοτικής αρχής να εφησυχάσει, να κερδίσει χρόνο, να στείλει την μπάλα στην εξέδρα για τα αιτήματά τους. Απέναντι στην προσπάθεια και της «συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης» της ΝΔ, που η παράταξή της σπεύδει να προσφέρει χέρι βοήθειας, με μια κακοστημένη παράσταση και κάτι δακρύβρεχτα λόγια για τους πλημμυρισμένους. Και τι να τους χωρίσει άλλωστε; Ο δήμαρχος των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ έλεγε λίγη ώρα πριν όσα με ευκολία θα προσυπέγραφαν οι υπουργοί της κυβέρνησης.

Απέναντί τους μόνο ο εκπρόσωπος της «Λαϊκής Συσπείρωσης», ο Π. Κρίκης, ξανά υποψήφιος δήμαρχος: Μεταφέρει τα αιτήματα των πλημμυροπαθών για μέτρα τώρα, τις ευθύνες του δήμου και της πολιτικής, δείχνει τον δρόμο του αγώνα γιατί «όχι στον 21ο αιώνα δεν μας αξίζει τέτοια ζωή. Το μόνο ελπιδοφόρο μήνυμα ήταν η γνήσια αλληλεγγύη του λαού. Να σώσει ο ένας το σπίτι του άλλου, να σώσουν τις υποδομές, να μην πνιγεί η πόλη. Και ταυτόχρονα όχι να αφήσουμε αυτή τη συζήτηση για μετά. Πάνω στη βράση γίνεται αυτή η συζήτηση. Εμείς δεν θα λογαριαστούμε μετά. Εμείς δώσαμε τη μάχη ως ΚΚΕ, ήμασταν παντού, τα ξημερώματα φορτώναμε σακιά στο φυτώριο, ήμασταν στις γειτονιές και ταυτόχρονα δεν ήμασταν στη λογική της φιλανθρωπίας, αλλά καλούμε τον λαό να διεκδικήσει. Να βγάλει συμπεράσματα μπροστά και στις εκλογές της 8ης Οκτώβρη». Να γιατί ο λαός χρειάζεται πολλούς περισσότερους τέτοιους εκλεγμένους, πραγματικό αποκούμπι για τον λαό και τις ανάγκες του...