Το σύστημα που κάνει εδώ και χρόνια αγωνιώδεις προσπάθειες να βάλει στο ίδιο τσουβάλι τους νοσταλγούς των ναζί με την αγωνιζόμενη κοινωνία, που θεωρεί ότι ο κύριος εχθρός είναι ο λαός και οι αγώνες του, έρχεται τώρα να χύσει κροκοδείλια δάκρυα για την άνοδο της ακροδεξιάς. Και όμως, χρόνια τώρα στοχεύοντας στο παρελθόν του λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος επιχειρεί να ξορκίσει το μέλλον.

Η ΕΕ, από τη φύση της ως διακρατική καπιταλιστική συμμαχία, είναι προσανατολισμένη στην προάσπιση των καπιταλιστικών συμφερόντων και της καπιταλιστικής εξουσίας στα κράτη - μέλη της. Αυτή η αποστολή δεν εκπληρώνεται μόνο μέσα από ένα πολύπλευρο αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο και τους μηχανισμούς καταστολής που στρέφονται ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, αλλά και μέσω της αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας και κατά προέκταση της αστικής ιστοριογραφίας.

Στην κατεύθυνση αυτή η Ευρωπαϊκή Ενωση πρωτοστατεί στην παραχάραξη και την αναθεώρηση της Ιστορίας με επίκεντρο τον ιμπεριαλιστικό Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε πανευρωπαϊκά εργατικές - λαϊκές μάζες βγήκαν στο προσκήνιο της Ιστορίας, παλεύοντας με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και με το όπλο στο χέρι να γίνουν κύριοι της μοίρας τους.

Κύριο όχημα για την αναθεώρηση της Ιστορίας είναι η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού. Στόχος βέβαια δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ ο φασισμός που αποτελεί γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, μορφή διαχείρισής του, εξ ου και η κοινή οικονομική τους βάση, η εξουσία των μονοπωλίων, την οποία μόνο ο σοσιαλισμός ανατρέπει, ο πιο συνεπής πολέμιος του φασισμού και του καπιταλισμού που τον γεννά. Και υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι η καταδίκη του φασισμού είναι προσχηματική και θεωρητική. Παραθέτουμε ελάχιστες:

Η θεωρητική καταδίκη του φασισμού εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι τουλάχιστον προκλητική, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρώην ναζί συμμετείχαν σε επιτελικές θέσεις του προδρόμου της, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Ενδεικτικά, ο Βάλτερ Χαλστάιν, πρώτος πρόεδρος της Κομισιόν, την περίοδο 1958 - 1967, που στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναφέρεται ως πρωτεργάτης της, υπήρξε στέλεχος του ναζιστικού κόμματος.

Η θεωρητική καταδίκη του φασισμού από την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι προκλητική για έναν ακόμα λόγο. Τα χρόνια της ύπαρξής της και με τις δικές της πλάτες σε πολλά ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη, όπως στα κράτη της Βαλτικής, στην Πολωνία, στην Ουγγαρία, στη Βουλγαρία, στην Ουκρανία, ξηλώνονται αντιφασιστικά μνημεία και ανεγείρονται μνημεία των ναζιστικών Waffen SS (Ες-Ες), ενώ παράλληλα απαγορεύονται κομμουνιστικά σύμβολα και η δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των Κομμουνιστικών Νεολαιών.

Χαρακτηριστικό επίσης παράδειγμα των ημερών μας για τη θεωρητική καταδίκη του φασισμού είναι και οι φετινές εορταστικές εκδηλώσεις στη Νορμανδία, για την επέτειο της απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων, στις 6 Ιούνη του 1944.

Από τις εκδηλώσεις των ...παλιάτσων της συλλογικής Δύσης, απουσίαζε ξανά κάθε αναφορά στον ηρωικό αγώνα του σοβιετικού λαού, με τα σχεδόν 30 εκατομμύρια νεκρούς, χωρίς τη θυσία του οποίου δεν θα είχε ηττηθεί ο ναζισμός. Αντίθετα, επίτιμος καλεσμένος ήταν ο Ζελένσκι, ο Πρόεδρος μιας χώρας όπου οι σύμμαχοι των ναζί τιμώνται σαν εθνικοί ήρωες!

Η Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν διαγράφεται. Ασήμαντα ανθρωπάκια...