Οσο κι αν προσπαθεί να αποφεύγει την οργή των υγειονομικών, ο υπουργός Υγείας τούς βρίσκει διαρκώς μπροστά του. Προχτές, ο Αδ. Γεωργιάδης βρέθηκε στο Νοσοκομείο Ρόδου, εκεί όπου «δουλεύει πολύ καλά η οικονομία», όπως είπε. Ομως, τον περίμεναν για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, με μαζικούς φορείς και σωματεία του νησιού, που ανέδειξαν τα τεράστια προβλήματα και απαίτησαν εδώ και τώρα στελέχωση και χρηματοδότηση με βάση τις ανάγκες.

Το κυβερνητικό αφήγημα που αναμάσησε ο υπουργός κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος όταν τον λόγο πήρε η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου: «Τρεις παθολόγοι για ολόκληρο το νοσοκομείο, που πρέπει να κάνουν τη μια εφημερία πάνω στην άλλη, να διακτινίζονται από την κλινική στα Επείγοντα και πίσω πάλι. 3 παθολόγοι σ' ένα νησί με 4 εκατομμύρια τουρίστες, 170.000 κατοίκους μαζί με τα γύρω νησιά. Υποφέρουμε. Δεν πάει άλλο. Εσείς πόσο θα μένατε να δουλέψετε σε τέτοιες συνθήκες; Από το 2019 αποχώρησαν 80 εργαζόμενοι κι έγιναν 50 προσλήψεις, καμία μόνιμη, όλοι επικουρικοί. Ούτε αυτό το κενό αναπληρώθηκε».

Οπως καταγγέλλει το Σωματείο, η κατάσταση στο δυναμικό του νοσοκομείου, με δύναμη 360 κλινών, είναι σήμερα η εξής:

Τραπεζοκόμοι - επισιτισμός: 7 άτομα, μέσης ηλικίας 50 ετών. Πλυντήρια: 3 άτομα. Βοηθοί θαλάμου για 17 κλινικές - τμήματα: 13 άτομα μέσης ηλικίας 55 ετών! 2 - 3 τραυματιοφορείς καθημερινά για ολόκληρο το νοσοκομείο. Φαρμακοποιός: 1 άτομο (εξυπηρετεί ολόκληρο το νοσοκομείο και εξωτερικούς ασθενείς). Βοηθοί φαρμακοποιού: 2 άτομα. Παθολόγοι για 56 κλίνες συν εφημερίες Επειγόντων (ΤΕΠ): 7 άτομα, εκ των οποίων οι 2 με παράταση λόγω συνταξιοδότησης και 1 υπό συνταξιοδότηση. 1 ογκολόγος. 2 νευρολόγοι. 1 ιατρός για τον μαστογράφο. Πάνω από το 50% των οργανικών θέσεων οι ελλείψεις νοσηλευτών.

Στα οξυμένα και διαχρονικά προβλήματα του νοσοκομείου, ο Αδ. Γεωργιάδης απάντησε με ...«50 προσλήψεις νοσηλευτών από Σεπτέμβρη», προκαλώντας την οργή και τη χλεύη των εργαζομένων. «Χρειαζόμαστε τουλάχιστον 100 μόνιμους νοσηλευτές. Σήμερα ο μέσος όρος ηλικίας των βοηθών θαλάμου ξεπερνά τα 50 έτη. Εσείς στα 50 σας μπορείτε να γυρίσετε έναν παχύσαρκο άνθρωπο και να τον περιποιείστε; Και να παίρνετε μόλις 700 ευρώ;».

Παραδεχόμενος τους χαμηλούς μισθούς των υγειονομικών, ο υπουργός Υγείας ισχυρίστηκε ότι το κράτος δεν μπορεί να δώσει περισσότερα, προκαλώντας νέο γύρο αντιπαράθεσης, με τους εργαζόμενους να φωνάζουν «μπορεί, μπορεί», γνωρίζοντας τα δισ. φοροαπαλλαγών που δίνονται διαχρονικά στους επιχειρηματικούς ομίλους, τα «δωράκια» εκατομμυρίων σε κλινικάρχες, το κόστος των 500.000 ευρώ τη μέρα για την αποστολή της ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά κ.ά.