Στην εκδήλωση προς τιμήν του Τάσου Χρονά παραβρέθηκε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Επίσης παρευρέθηκε η σύντροφός του στη ζωή και τους αγώνες συντρόφισσα Χαρούλα, ενώ μέσω διαδικτύου παρακολούθησε και χαιρέτισε η κόρη του Σταυρούλα, καθώς επίσης ο γαμπρός του Κριστιάνο και ο εγγονός του Βιτόριο.

Τη μνήμη, τους αγώνες, αλλά και γενικότερα τη στάση ζωής του αξέχαστου συντρόφου Τάσου τίμησαν επίσης σύντροφοι από τα 50 χρόνια οργανωμένης ζωής στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ, που μαζί στάθηκαν όρθιοι τους δύσκολους καιρούς, αλλά και νεότεροι που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν, να βαδίσουν παρέα στον δρόμο του αγώνα, να πάρουν από τη γνώση, την πείρα και την ανθρωπιά που σκορπούσε απλόχερα. Φίλοι που γνώρισε σε όλη αυτή την πορεία, συνάδελφοί του από το Νοσοκομείο Λαμίας, όπου για σχεδόν 40 χρόνια υπηρέτησε ως παράδειγμα κομμουνιστή γιατρού. Εκπρόσωποι της Τοπικής Διοίκησης, που για χρόνια υπηρέτησε κερδίζοντας την εκτίμηση και τον σεβασμό ακόμη και των πολιτικών του αντιπάλων. Εκπρόσωποι των Σωματείων των συνταξιούχων, μέσα από τα οποία συνέχιζε τη συνδικαλιστική του δράση, άνθρωποι κάθε ηλικίας που παρευρέθηκαν για να τιμήσουν τον άνθρωπο που στάθηκε δίπλα τους, όπου και όποτε τον χρειάστηκαν.

Ο Κ. Μπασδέκης

Στη δράση του Τάσου Χρονά από τον αγώνα κατά της δικτατορίας, όπου και γνωρίστηκαν, έως τις τελευταίες μέρες της ζωής του, αναφέρθηκε ο Βασίλης Αντωνιάδης, συνάδελφός του γιατρός στο Νοσοκομείο Λαμίας.

Στο δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε πίσω του ο θάνατος του συντρόφου Τάσου στάθηκε ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνοντας χαρακτηριστικά:

«Τι να πρωτοπείς και πώς, από πού να ξεκινήσεις. Στέλεχος του Κόμματος, γιατρός, δάσκαλος, αγωνιστής σε όλα τα μετερίζια, σταθερός, ακλόνητος, οξυδερκής, φιλομαθής (...) και πολλά ακόμη χαρακτηριστικά που συνθέτουν την προσωπικότητα του συντρόφου Τάσου.

Μία προσωπικότητα που χτίστηκε στο διάβα των χρόνων, διαπαιδαγωγήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα στην οργανωμένη πάλη κάτω από τη σκέπη του ΚΚΕ. Αυτό που ήταν ο Τάσος, είναι δημιούργημα των αρχών, των αξιών και των ιδανικών του ΚΚΕ, τις οποίες υπηρέτησε με συνέπεια και παρέμεινε πιστός στρατιώτης μέχρι την τελευταία του πνοή. Οσο κι αν πέρασε ο χρόνος, η αίσθηση της απουσίας του όχι μόνο δεν αμβλύνθηκε, αλλά αντίθετα η ανάγκη της συμβουλής του, της αναλυτικής του σκέψης, της γνώμης του, της παρουσίας του συνολικότερα γίνεται τώρα ακόμη πιο αισθητή».

Αναφέρθηκε στην αντιδικτατορική του δράση μέσα από την Αντι-ΕΦΕΕ και την ένταξή του μετά την πτώση της χούντας στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ, στη συμβολή του στο κίνημα των υγειονομικών για δωρεάν Υγεία στο ύψος των αναγκών του λαού, στην αταλάντευτη στάση του και πάλη του «για την ανάγκη ύπαρξης και συνέχειας του ΚΚΕ, κόντρα σε εκείνους που επιδίωκαν τη διάλυσή του και τη διάχυσή του σε σοσιαλδημοκρατικά σχήματα διαχείρισης του καπιταλισμού».

Στάθηκε στη συνεισφορά του στην ενίσχυση της ιδεολογικής δουλειάς και την ισχυροποίηση της ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης του Κόμματος σε όλα τα επίπεδα, αλλά και τη μεγάλη έγνοια που είχε για τους συντρόφους και ειδικότερα τη νεολαία.

Εκανε επίσης ιδιαίτερη αναφορά στη δράση του στην Τοπική Διοίκηση, ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος Λαμίας, νομαρχιακός σύμβουλος Φθιώτιδας και περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας, όπου κατέκτησε τον σεβασμό και την αναγνώριση ακόμη και των πολιτικών του αντιπάλων.

Και καταλήγοντας ο Κώστας Μπασδέκης, επισημαίνοντας το δυσαναπλήρωτο κενό της απουσίας του, τόνισε:

«Αναλογιζόμαστε πόσο σημαντική θα ήταν η συμβολή του στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, την ίδια ώρα που γύρω μας, στην Παλαιστίνη συντελείται γενοκτονία από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, στην Ουκρανία με τον ατελείωτο, συνεχόμενο πόλεμο, αποτελούν επικίνδυνες εξελίξεις για εξάπλωση των πολέμων, αλλά και με το ενδεχόμενο νέας οικονομικής κρίσης που θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους λαούς της περιοχής και στον λαό μας.

Ωστόσο είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε με τη φυσική απουσία του συντρόφου Τάσου, συνεχίζοντας την πορεία προς τα μπρος.

Σύντροφε Τάσο, εμείς οι κομμουνιστές της Φθιώτιδας, της Στερεάς θα σε θυμόμαστε πάντα, θα είσαι δίπλα μας με όσο μας δίδαξες με το προσωπικό σου παράδειγμα, θα είμαστε συνεπείς συνεχιστές της κοινής μας προσπάθειας για να αλλάξουμε τον κόσμο.

Γιατί όπως λέει και ο ποιητής: "Δεν έφυγες, στις πασχαλιές θα πνέεις, / στις ελιές, σε δρόμους, σε πλατείες, / σαν μία δάδα που περιμένει / να ξυπνήσουν οι θολές ψυχές, / για να σηκώσουν από τα βάθη τον λαό μας". Σύντροφε Τάσο, θα είσαι πάντα μαζί μας».