«Ζητείται αντιπολίτευση, ως πότε θα παραμένει "ανύπαρκτη";», «Ποιος θα στριμώξει την κυβέρνηση;». Ολο και πυκνώνουν τέτοια σχόλια, βλέποντας τον τραγέλαφο στον ΣΥΡΙΖΑ και τις προσπάθειες «ανάνηψης» στο ΠΑΣΟΚ. Μια ματιά όμως στα πιο πρόσφατα γεγονότα είναι διαφωτιστική για το τι πραγματικά «στριμώχνει» την πολιτική της κυβέρνησης, που έχει τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων στα «βασικά»: Νέοι στρατευμένοι έσπασαν τη μονοφωνία που επιχειρείται γύρω από τη ΝΑΤΟική πολεμική εμπλοκή. Στο πλευρό τους στέκονται εκατοντάδες σωματεία, φορείς, απόστρατοι, φτιάχνοντας «ασπίδα» αλληλεγγύης. Οι εργαζόμενοι στο λιμάνι μπλοκάρουν ΝΑΤΟικά φορτία προς το Ισραήλ και μετά από 10 χρόνια σκληρών αγώνων πέτυχαν να αναγνωριστεί η βαριά και ανθυγιεινή εργασία τους, δείχνοντας τη δύναμη της οργανωμένης πάλης απέναντι σε έναν πανίσχυρο εργοδότη και στους νόμους που θωρακίζουν τα κέρδη του. Οι απεργοί υγειονομικοί σήκωσαν τη χώρα στο πόδι, έχοντας στο πλευρό τους εργαζόμενους και σωματεία από όλους τους κλάδους, κάνοντας τον αρμόδιο υπουργό να καταφεύγει ξανά στη συκοφαντία και στις γνωστές γελοιότητες. Οι εκπαιδευτικοί με τον αγώνα τους βάζουν εμπόδια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και ετοιμάζουν νέα απεργία, ενώ οι διώξεις σε βάρος τους πέφτουν στο «κενό». Ολα αυτά είναι ένα δείγμα μόνο από την πραγματική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, που βάζει στο στόχαστρο κυβέρνηση και ομίλους, επιβεβαιώνει καθημερινά ότι υπάρχει αντίπαλο δέος και αποκαλύπτει τη συμφωνία όλων των άλλων κομμάτων στη βάρβαρη στρατηγική του κεφαλαίου. Εκεί δίνει τον καλύτερο εαυτό του το ΚΚΕ, δείχνοντας στην πράξη τη δύναμη που έχει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση.