Στην ταχύτερη εφαρμογή των αντεργατικών διατάξεων του νόμου 5053/2023 (γνωστός ως «νόμος Γεωργιάδη») για την παράλληλη εργασία μέχρι 13 ώρες τη μέρα σε δύο εργοδότες, την εξάμηνη δοκιμαστική περίοδο και την κατά παραγγελία εργασία φέρεται να προωθεί το υπουργείο Εργασίας με νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει, το οποίο σύμφωνα με δημοσιεύματα αναμένεται το αμέσως επόμενο διάστημα.

Υπενθυμίζεται ότι με τον νόμο Γεωργιάδη θεσπίστηκαν νέες μορφές ευελιξίας της εργασίας σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Μεταξύ αυτών είναι η «πολλαπλή απασχόληση», δηλαδή η εργασία σε διαφορετικούς εργοδότες μέχρι και 13 ώρες τη μέρα και, επομένως, μέχρι και 78 ώρες τη βδομάδα! Επίσης, οι «συμβάσεις ελάχιστης προβλεψιμότητας» και «κατά παραγγελία», ένα εργαλείο μεγάλης ευελιξίας στα χέρια των εργοδοτών, αφού δεν υπάρχει στην πράξη πρόγραμμα εργασίας και οι εργαζόμενοι καλούνται για δουλειά 24 ώρες ή και λιγότερες πριν από την έναρξή της. Δηλαδή δουλειά χωρίς συγκεκριμένα ωράρια, χωρίς συγκεκριμένες αμοιβές, χωρίς «περιττές» δεσμεύσεις για την εργοδοσία. Δίνει επίσης στον εργοδότη τη δυνατότητα να προσλάβει εργαζόμενο με σύμβαση αορίστου χρόνου, αλλά να τον έχει σε καθεστώς «δοκιμαστικής περιόδου» μέχρι και έξι μήνες και αν δεν μείνει ευχαριστημένος, τότε η σύμβαση να λύεται αυτοδικαίως.

Στα παραπάνω ήρθε λοιπόν να «κουμπώσει» η «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ», αφού ενσωματώνει νέες «επιλογές» για τη δήλωση εργασίας από τους εργοδότες, όπως για «δανειζόμενο προσωπικό και μεταβίβαση εργαζομένων», για «δοκιμαστική περίοδο», για «υποβολή και ανάκληση της πρόσληψης πριν από την ημερομηνία έναρξης», για «κατά παραγγελία απασχόληση (on demand)» κ.ά.

Στη βάση αυτή έρχεται τώρα το υπουργείο Εργασίας με νέο νομοσχέδιο για «να δώσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία στα διαδικαστικά, να μειώσουμε τη γραφειοκρατία, να άρουμε εμπόδια σε ό,τι αφορά την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας», όπως δήλωνε πρόσφατα η υπουργός Ν. Κεραμέως.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αναμένεται λοιπόν να έρθουν ρυθμίσεις που: Πρώτον, θα επιτρέπουν την άμεση πραγματοποίηση των προσλήψεων (χωρίς αυτό να αποκλείεται και για τις απολύσεις...). Δηλαδή, οι εργαζόμενοι θα καλούνται κυριολεκτικά τελευταία στιγμή να πιάσουν δουλειά. Δεύτερον, θα δίνουν τη δυνατότητα της αυξομείωσης του χρόνου εργασίας εντός περιόδου 7 ημερών! Πρόκειται για μια ακόμα μορφή διευθέτησης του χρόνου εργασίας, κάτι που ίσως αφορά και την παράλληλη απασχόληση.

Εργαλείο για την προώθηση των παραπάνω αποτελεί το πολυδιαφημισμένο σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ», που τέθηκε σε δοκιμαστική λειτουργία από τον Απρίλη του 2025 και, μεταξύ άλλων, στόχοι του είναι, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας: «Η πλήρης ψηφιοποίηση των δηλώσεων έναρξης, μεταβολής και λήξης της απασχόλησης. Η πλήρης εφαρμογή των διατάξεων του ν. 5053/2023 (δοκιμαστική περίοδος, κατά παραγγελία απασχόληση, παράλληλη απασχόληση κ.λπ.)».

Περαιτέρω προωθείται και δεύτερο νομοσχέδιο υποτίθεται για την «επέκταση» των ΣΣΕ, που διαρρέεται ότι θα προβλέπει το ...αντίθετο, δηλαδή ρύθμιση που θα επιτρέπει σε μια ζημιογόνο επιχείρηση να μην δίνει τις αυξήσεις που προβλέπονται σε μια ΣΣΕ. Αλλη ρύθμιση που λέγεται ότι θα φέρει είναι η υπογραφή διαφορετικών ΣΣΕ εντός ενός ομίλου επιχειρήσεων, μπορεί και εντός μιας επιχείρησης. Κάτι που θα οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διαίρεση των εργαζομένων και στην υπονόμευση της συλλογικά οργανωμένης δράσης.