Εκδικάστηκαν, τελικά, χτες στο Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, ύστερα από αρκετές αναβολές, οι έξι αγωγές θυμάτων του «χάρτινου» εργοστασίου της «ΡΙΚΟΜΕΞ» και συγγενών τους εναντίον της διοίκησης της εταιρίας. Οι πρώην εργαζόμενοι και οι συγγενείς των νεκρών διεκδικούν αποζημίωση συνολικού ύψους 4 δισ. δρχ. για το βαρύτατο τραυματισμό που υπέστησαν οι ίδιοι ή την απώλεια των προσφιλών τους προσώπων στις 7-9-1999. Η διαδικασία έγινε μέσα σε ήρεμο κλίμα, παρά την παρουσία και αυτή τη φορά μερίδας εργαζομένων, οι οποίοι συμπαραστέκονταν στα ...αφεντικά τους, με τον ισχυρισμό ότι, αν υποχρεωθούν να καταβάλουν αποζημιώσεις, διακυβεύεται το δικό τους ψωμί!

Καταθέτοντας στο δικαστήριο, ως μάρτυρας, η πρώην εργαζόμενη της «ΡΙΚΟΜΕΞ» κ. Λιγνού αναφέρθηκε στις κατασκευαστικές ατέλειες που υπήρχαν και επισήμανε πως «όταν είχε δυνατό αέρα το κτίριο κουνιόταν συθέμελα, γεγονός που είχε τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, οι οποίοι είχαν αποφασίσει να μην κάνουν νυχτερινή βάρδια».

Στη δίκη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ενάγουσας Εύης Σοφίλου, Αλ. Λυκουρέζο, έγγραφο 15 πραγματογνωμόνων του ΥΠΕΧΩΔΕ, οι οποίοι επικρίνουν την έκθεση του τεχνικού συμβούλου της «ΡΙΚΟΜΕΞ», καθηγητή Κ. Συρμακέζη (ο ίδιος κατέθεσε και στη χτεσινή δίκη ως μάρτυρας της εταιρίας), που υποστηρίζει ότι το εργοστάσιο κατέρρευσε, όχι λόγω των διαπιστωμένων οικοδομικών παραβάσεων, αλλά εξαιτίας της «κατακόρυφης συνιστώσας του σεισμού της Πάρνηθας, την οποία δεν άντεξε, καθώς είχε ανεγερθεί βάσει του αντισεισμικού κανονισμού του 1975». Οι 15 πραγματογνώμονες χαρακτηρίζουν «μη εμπεριστατωμένη» την έκθεση αυτή, στόχος της οποίας ήταν ο αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά αίτια της τραγωδίας που στοίχισε τη ζωή 39 εργαζομένων.

Πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των εναγόντων έκανε στο δικαστήριο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος, γιατί, όπως τόνισε, «δεν είναι δυνατόν εγκληματικές παραλείψεις να παραβλέπονται προκλητικά». Το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να εκδώσει την απόφασή του.