Δημάριο. Ενα χωριό 50 χιλιόμετρα από την Ξάνθη, ακριβώς στα σύνορα της Βουλγαρίας. Ενα χωριό όπως και πολλά άλλα, κυριολεκτικά ξεχασμένο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι περίπου 250 οικογένειες που ζουν εκεί, με νύχια και με δόντια παλεύουν να μην το εγκαταλείψουν. Σ' αυτό τον αγώνα αποφάσισαν πως πρέπει να ενεργοποιήσουν και τη δύναμη της ψήφου. Ετσι ετοιμάζονται να δώσουν την πρώτη απάντηση στην πολιτική εγκατάλειψης, στηρίζοντας τις δυνάμεις εκείνες που βρίσκονται σταθερά στο πλευρό τους και παλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού.

Ανθρωποι απλοί, σεμνοί και προπάντων εργατικοί. Ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά από την καλλιέργεια του μπασμά και από το εισόδημα που τους αφήνει ο καπνός προσπαθούν να επιβιώσουν. Κομμάτι κι αυτοί της φτωχής αγροτιάς του τόπου μας, παλεύουν με τις χαμηλές τιμές του καπνού, που χρόνια τώρα πέφτουν ολοένα και περισσότερο κάτω από το κόστος παραγωγής. Οι ποσοστώσεις χαμηλές, από 500 έως 600 ή 1.000 κιλά το χρόνο. Κάποτε με την ίδια παραγωγή ζούσαν καλύτερα, γιατί το κόστος παραγωγής ήταν πολύ χαμηλότερο. Υπήρχε και η κτηνοτροφία να τους ενισχύει λίγο το εισόδημα.

«Γνωρίσαμε καλά τι σημαίνει πολιτική της ΕΟΚ, της ΕΕ, το ζήσαμε στο πετσί μας και για τα καπνά και για την κτηνοτροφία. Σήμερα υπάρχουν μόνον 30 αγελάδες και 400 κατσίκια και την καπνοκαλλιέργεια πάνε σιγά σιγά να την αφανίσουν», καταγγέλλουν στη συζήτηση που έχουν με τους κομμουνιστές που τους επισκέφθηκαν. Οι Π. Ταξόπουλος, Β. Καλαϊτζόγλου, στελέχη του ΚΚΕ, ο Εφένδη Χασάν και ο Καράνταη, είναι άλλωστε γνώριμοι σε αυτούς.

«Λες και βάλθηκαν να μας διώξουν. Δε θέλουν να μας δώσουν δουλιά. Δεν πήραν κανέναν από εμάς στο σώμα συνοριοφυλάκων, κι ας γνωρίζουμε την περιοχή καλύτερα από τον καθένα», αναφέρει ένας από τους λίγους νέους κατοίκους του χωριού.

Ο Ντελή Αμπτουλά Χουσεΐν, με τη σειρά του, καταγγέλλει την απαράδεκτη συμπεριφορά του διευθυντή της ΕΓΣ Ξάνθης, ο οποίος για την επιστροφή του ΦΠΑ από τον καπνό του είπε ότι δικαιούται συνολικά 270.000 δραχμές, αλλά τώρα θα πάρει μόνο 120.000 δρχ. Επίσης μας παρακρατούν 30 ευρώ για την άδεια, ενώ κάτι τέτοιο δε συμβαίνει στους άλλους νομούς, αλλά και για κάθε αγελάδα, από τις ελάχιστες που απέμειναν, πληρώνουμε 55 ευρώ.

Το παιχνίδι του δικομματισμού συνεχίζει στις πλάτες των αγροτών. Και ο ίδιος δηλώνει με αγανάκτηση: «Δεν πρέπει πια να ανεχτούμε τέτοια κοροϊδία». Ο φόβος να τον αποκαλέσουν «εξτρεμιστή», δεν περνάει πια.

Η πολιτική στήριξης και ανάπτυξης της υπαίθρου, που προβάλει η κυβέρνηση, φαίνεται ότι δεν περιλαμβάνει στους σχεδιασμούς της ούτε το ακριτικό Δημάριο, όπως άλλωστε και εκατοντάδες άλλα ακριτικά χωριά της χώρας.

Χρόνια τώρα, μάταια, διεκδικούν να ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος που οδηγεί στο χωριό τους (4 χιλιόμετρα). Η ευθύνη της ασφαλτόστρωσης, γι' αυτό το κομμάτι του δρόμου προς το Δημάριο, τους λένε ότι ανήκει στην 3η ΔΕΚΕ Καβάλας!!! Μάταια ζητούν και τη διάνοιξη 2-3 αγροτικών δρόμων, απαραίτητων για τη διευκόλυνση της μετάβασης προς τις καλλιέργειές τους.

Εγκατάλειψη και των νέων. Συνολικά 35 μαθητές φοιτούν στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Η έδρα των σχολείων βρίσκεται στην Κοινότητα Πάχνη. Το χειμώνα πολλές φορές δεν υπάρχει λεωφορείο για τη μεταφορά τους και αναγκαστικά η μετακίνησή τους γίνεται με ΙΧ αυτοκίνητα. Και σε αυτή την περίπτωση όμως κυνηγιούνται από την Τροχαία που τους βάζει πρόστιμα, διότι κουβαλούν περισσότερα άτομα από όσα επιτρέπεται να μεταφέρει το όχημα.

Ξαφνικά, βρέθηκαν αντιμέτωποι και με τις αλλαγές στο χώρο της Υγείας. «Τηλεφωνήσαμε στο Νοσοκομείο της Ξάνθης για επίσκεψη σε οφθαλμίατρο. Μας είπαν ότι μπορούμε να επισκεφτούμε το γιατρό μετά από 3 μήνες. Βέβαια υπήρχε και η δυνατότητα εξέτασης το ίδιο απόγευμα (απογευματινά ιατρεία), αρκεί να πληρώναμε».

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση η αγανάκτηση ξεχειλίζει. Και οι κάτοικοι στο Δημάριο αποφάσισαν πως δεν πρέπει να αφήσουν να χαθεί άλλη μια ευκαιρία. Δηλώνουν ότι θα δώσουν απάντηση στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.