Βέβαια, μπορεί κάποιοι να πουν ότι οι Τσετσένοι αυτονομιστές σκοτώθηκαν στη διάρκεια ανταλλαγής πυρών με τις ρώσικες ειδικές δυνάμεις. Τα όσα ξέρουμε, όμως, για τα γεγονότα δε συνηγορούν στην υπόθεση αυτή. Πρώτον, διότι εάν είχε υπάρξει μεγάλη ανταλλαγή πυρών θα είχε ως συνέπεια και περισσότερα θύματα μεταξύ των ομήρων. Μόνο δύο εξ αυτών, όμως, φέρονται σκοτωμένοι από πυρά όπλων. Κατά πάσα πιθανότητα, επομένως, δεν υπήρξε ανταλλαγή πυρών και μάχη μέσα στο θέατρο. Τουλάχιστον σε μεγάλη έκταση και με την πλειοψηφία των δεκάδων βαριά οπλισμένων αυτονομιστών. Φαίνεται πως όταν μπήκαν στο θέατρο οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις, οι Τσετσένοι αυτονομιστές -τουλάχιστον οι περισσότεροι - δεν ήταν πλέον σε θέση να δώσουν μάχη, προφανώς, κάτω από την επίδραση του αερίου. Δεύτερον, στο ίδιο συμπέρασμα οδηγούν οι εικόνες που μεταδόθηκαν από τις ρωσικές τηλεοράσεις, με τις γυναίκες αυτονομίστριες να συνάντησαν το θάνατο καθισμένες στις πολυθρόνες του θεάτρου. Τρίτον, την ίδια εικόνα ουσιαστικά δίνουν και όσες μαρτυρίες ομήρων είδαν μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας. Παρ' όλ' αυτά, όμως, όλοι οι Τσετσένοι αυτονομιστές βλήθηκαν με πυροβόλα όπλα.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, οι Τσετσένοι αυτονομιστές - αρκετοί απ' αυτούς τουλάχιστον - σκοτώθηκαν εν ψυχρώ και ενώ δεν ήταν σε θέση να προβάλουν καμιά αντίσταση. Και τα μεγάλα ερωτήματα είναι: Τι κρύβει το γεγονός αυτό; Ποιοι λόγοι επέβαλαν την εκτέλεση των αυτονομιστών; Γιατί έπρεπε να κλειστούν τα στόματά τους;