«

Στοπ στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ», «μπορούμε να τους σταματήσουμε». Το μήνυμα, τυπώθηκε και ταξιδεύει ήδη παντού. Χιλιάδες αντίτυπα της διακήρυξης της Κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» κυκλοφορούν ήδη από χέρι σε χέρι. Στο τυπογραφείο βρίσκεται ήδη και η πρώτη από τις αφίσες που θα κυκλοφορήσουν. Το πρόγραμμα των κεντρικών διαδηλώσεων που θα γίνουν στο διάστημα της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, (ΕΕ), είναι, επίσης, γνωστό. Και τα ανάλογα οργανωτικά μέτρα ήδη παίρνονται. Ωστε με αφορμή τις διάφορες Συνόδους των αρμοδίων υπουργών της ΕΕ να εκφραστεί παράλληλα τόσο η λαϊκή αντίθεση σε μέτρα που από το «α» μέχρι το «ω» είναι αντεργατικά - αντιλαϊκά, όσο και ένα πλαίσιο αιτημάτων που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Οι «15», κι αύριο «25», που αποφασίζουν ερήμην των λαών σήμερα για τον πόλεμο στο Ιράκ, χτες για μακρόχρονα προγράμματα άγριας λιτότητας, σήμερα για κατακρεούργηση των δημοσίων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και προώθηση στη θέση τους ιδιωτικών μέσα από τα οποία θα θησαυρίζουν ακόμα περισσότερο οι λίγοι, γνωρίζουν πως αυτή η επέλαση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος δικαιωμάτων και κατακτήσεων που έχουν ιστορία ενάμιση αιώνα, δεν μπορεί να είναι περίπατος, παρά τη σχετική αισιοδοξία που τους γέννησε η επικράτηση της αντεπανάστασης την προηγούμενη δεκαετία.

Ηδη οι αντιστάσεις που καταγράφονται τόσο όπου μαζεύονται οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, όσο κι αυτές που αφορούν ολόκληρους λαούς (Βενεζουέλα, Βολιβία, Παλαιστίνη, Αργεντινή) σηματοδοτούν γενικότερη αντίδραση στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Οσο κι αν πασχίζει, σε παγκόσμιο επίπεδο, η σοσιαλδημοκρατία να δώσει, για μια ακόμα φορά, «φιλί ζωής» στον καπιταλισμό, μέσα από την ποδηγέτηση κινημάτων, που τα σπρώχνει να διεκδικήσουν έναν καπιταλισμό με «ανθρώπινο πρόσωπο», όλα δείχνουν πως αυτή η κρίση είναι τόσο βαθιά που τα πιο δύσκολά της είναι ακόμα μπροστά.

Διά ταύτα, απαιτείται συγκέντρωση δυνάμεων, ξεκάθαροι στόχοι, συμμαχίες που να πατάνε στο κεντρικό πρόβλημα: Την όλο και πιο βαθιά αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Και την ανάγκη αυτή η αντίθεση να ξεπεραστεί υπέρ των δυνάμεων που παράγουν όλον τον πλούτο. Το εύρος του μετώπου που συγκροτείται από εργάτες, αγρότες, λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, γυναίκες, νέους και μετανάστες, σηματοδοτεί ελπίδα!

Δε φτάνει! Για να βγουν οι λαοί στο προσκήνιο και να αποφασίζουν για το μέλλον τους, όπως καλεί με τη διακήρυξή της η Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» είναι πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Στο μερίδιο που μας ανήκει ας μην αφήσουμε λεπτό να πάει χαμένο. Ειδικά για το οργανωμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως και με την προχτεσινή του ανοιχτή επιστολή σημειώνει το ΠΑΜΕ, το εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας θα πρέπει να σηματοδοτηθεί από ένα νέο κύκλο αγωνιστικής ανάτασης και εργατικών κινητοποιήσεων. Κι αυτό απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη ένταση όλων των προσπαθειών, για να υπάρξει «επί Γης ειρήνη». Προς το παρόν έχουμε πόλεμο.