Ο τρόπος της επέκτασης του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» θα οδηγήσει σε νέες περικοπές στις παροχές υγείας, ενώ δείχνει ότι θα αποτελέσει χοντρό αλισβερίσι ανάμεσα σε διάφορους φορείς που θα υλοποιούν τέτοια προγράμματα.

Μέχρι τώρα το πρόγραμμα εφαρμόστηκε για ηλικιωμένους, ενώ στο νομοσχέδιο - θεσμοθετείται με το άρθρο 13 - αναφέρεται ως σκοπός η «κάλυψη των βασικών αναγκών κοινωνικής φροντίδας για την αξιοπρεπή και αυτόνομη διαβίωση των ηλικιωμένων, καθώς και των ατόμων που αντιμετωπίζουν πρόσκαιρα ή μόνιμα κοινωνικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας ή αναπηρίας». Αποκαλυπτική είναι η αιτιολογική έκθεση για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» που αναφέρει: «Η παραμονή σε νοσοκομείο ή ίδρυμα, πρέπει να περιορίζεται στο χρονικό διάστημα που ωφελεί τον πολίτη».

Βέβαια, οι αιτίες για τις πέραν των απαραίτητων ημερών παραμονές αρρώστων στα νοσοκομεία οφείλονται, κυρίως, στις ελλείψεις προσωπικού και υποδομών, αλλά η κυβέρνηση αυτό το παρακάμπτει και παρουσιάζει ως πρόσχημα την ωφέλεια του πολίτη για την πρόωρη έξοδο απ' το νοσοκομείο.

Τα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» άρχισαν το 1996 σε πέντε ΚΑΠΗ του Περιστερίου και στη συνέχεια επεκτάθηκαν σε άλλους 253 δήμους όπου υλοποιούνται 284 συνολικά προγράμματα. Μέχρι το τέλος του 2001 τα προγράμματα συγχρηματοδοτήθηκαν απ' τα υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών, ενώ μετά η χρηματοδότηση πέρασε εξ ολοκλήρου στους δήμους. Στα 284 προγράμματα εξυπηρετήθηκαν μόλις 9.000 άτομα.

Στις 17.9.2002 σε μια φιέστα στο Ζάππειο για την παράδοση 247 αυτοκινήτων στους δήμους για αυτό το πρόγραμμα, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ανακοίνωσε 1.000 νέα προγράμματα που θα χρηματοδοτηθούν κατά 25% από εθνικούς και 75% από κοινοτικούς πόρους.

Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι τα υφιστάμενα προγράμματα θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται με τις ισχύουσες μέχρι τη δημοσίευση αυτού του νόμου διατάξεις. Μετά την ψήφιση του νόμου τα προγράμματα «Βοήθεια στο σπίτι» θα μπορούν να τα υλοποιούν οι παρακάτω φορείς: Υπηρεσίες υπουργείων και περιφερειών, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ΟΤΑ α' και β' βαθμού και οι επιχειρήσεις τους και η Εκκλησία με τις οργανωτικές υποδιαιρέσεις και τους φορείς της. «Προϋπόθεση έγκρισης του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι" αποτελεί η διάθεση των απαιτούμενων οικονομικών πόρων από το φορέα υλοποίησης, ενώ επιτρέπεται επικουρικά η ενίσχυσή τους από κρατικούς ή άλλους φορείς».

Η αίσθηση που δίνεται, είναι ότι θα υπάρχει ένα οικονομικό και ρουσφετολογικό αλισβερίσι με δεδομένη την εμπλοκή πολλών διαφόρων φορέων, την ανάπτυξη της λεγόμενης κοινωνικής επιχειρηματικότητας, δίνεται δε και απ' το σημείο του νομοσχεδίου που προβλέπει ότι ο τρόπος και το ύψος της εκάστοτε επιχορήγησης καθορίζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομίας, Υγείας και του κατά περίπτωση συναρμόδιου υπουργού.