Σε κλίμα οδύνης, αβάσταχτου και ανείπωτου πόνου, έγιναν χτες οι κηδείες των 21 μαθητών που τόσο άδικα, μέσα σε μια στιγμή, πέρασαν από τη ζωή στο θάνατο. Μακροχώρι, Καβάσιλα, Σταυρός, Διαβατό, Νικομήδεια, Κουλούρα, Ξεχασμένη. Κάθε χωριό και θρήνος. Ο νομός Ημαθίας βυθίστηκε στο πένθος. Εκατοντάδες κάτοικοι στάθηκαν στο πλευρό των απαρηγόρητων γονιών, των συγγενών.

Ολη την ημέρα οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα στις εκκλησίες των Δήμων Αποστόλου Παύλου και Αντιγονιδών. Οι κάτοικοι στο Μακροχώρι είπαν το στερνό «αντίο» σε 11 παιδιά, στα Καβάσιλα σε 3, στο Σταυρό σε 2, στη Νικομήδεια σε 2, στο Διαβατό σε 1, στην Κουλούρα σε 1, στην Ξεχασμένη σε 1. Μα πώς να αποχαιρετίσεις τα 16χρονα παιδιά;

Στις κηδείες, παρέστησαν και αντιπροσωπείες της ΝΕ Ημαθίας του ΚΚΕ και της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Σήμερα όπως και χτες δε θα λειτουργήσουν τα σχολεία. Οι δεκάδες ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, εθελοντές ιδιώτες γιατροί, που από την πρώτη στιγμή έσπευσαν στα δημαρχεία, προκειμένου να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν τόσο τους συγγενείς των θυμάτων, όσο και τους συμμαθητές τους, θα βρίσκονται στο χωριό όλη τη βδομάδα, πραγματοποιώντας επισκέψεις σε σπίτια και σχολεία.

Το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Θεσσαλονίκης αποχαιρετά κι αυτό τα αδικοχαμένα παιδιά με μια υπόσχεση: «Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο - ειρηνικό, ένα καλύτερο σχολείο, όπως κι αυτά το ονειρεύτηκαν».

Οι κηδείες έγιναν με δημόσια δαπάνη. Σε αυτές έσπευσαν να παραστούν και εκπρόσωποι της κυβέρνησης. Αυτό όμως δεν απαλύνει τον πόνο, δεν απαντά στο τεράστιο ΓΙΑΤΙ.