ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ.--

Οπως αναμενόταν. Δύο υποψήφιοι, προερχόμενοι από τους Περονιστές, κόμμα που έχει χρωματίσει ανεξίτηλα με μελανά χρώματα τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, θα διεκδικήσουν τον προεδρικό θώκο, κατά το δεύτερο γύρο, στις 18 Μαΐου.

Σύμφωνα με τα μερικά τελικά αποτελέσματα: Ο πρώην πρόεδρος και πρώην υπόδικος, Κάρλος Ραούλ Μένεμ και ο κυβερνήτης Νέστορ Κίρσνερ. Ο Μένεμ, που θεωρείται υποστηρικτής της ελεύθερης αγοράς και είναι ο άνθρωπος που κατά τα χρόνια της προεδρίας του καταστράφηκε η χώρα, συγκεντρώνει περίπου το 24% των ψήφων, ενώ ο έτερος Κίρσνερ, που υποστηρίχτηκε από τον πρόεδρο Εδουάρδο Ντουάλδε συγκεντρώνει το 22% των ψήφων.

Χαρακτηριστικά αυτών των εκλογών. Η πρώτη φορά στην ιστορία που χρειάζεται επαναληπτικός γύρος. Η αποχή που ξεπέρασε κατά πολύ σε απόλυτο αριθμό ψήφων, περίπου εκατομμύριο, τον αριθμό ψήφων που συγκέντρωσε ο Μένεμ, στο σύνολο των 25.478.389 ψηφοφόρων. Η αποχή και το ποσοστό των λευκών - άκυρων ήταν διπλάσιο από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, όπου η παράταξη των Περονιστών ήταν ενωμένη.

Ομως, στις πρώτες εκλογές μετά την εξέγερση που προκάλεσε η κατάρρευση της οικονομίας, το Δεκέμβρη του 2001 και υποχρέωσε σε παραίτηση τον πρόεδρο Φερνάντο δε λα Ρούα και ακόμη τέσσερις, η κυρίαρχη παράταξη ήταν διασπασμένη, αφού εκτός από τον Μένεμ και τον Κίρσνερ, από την παράταξη των Περονιστών προέρχεται και ο Αδόλφο Ροντρίγκες Σάα, ο οποίος παίρνει περίπου το 14% των ψήφων.

Πέρα, όμως, από την κυρίαρχη τάξη που, έχοντας στα χέρια τους μηχανισμούς της εξουσίας μπορεί να κατορθώνει να βγαίνει αλώβητη από τις εκλογικές αναμετρήσεις, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού παρακολουθεί τις εκλογικές εξελίξεις με απαξίωση, αλλά δυστυχώς και παραίτηση...

Τι έγινε, λοιπόν, με αυτό το μαχητικό κίνημα των εκατοντάδων χιλιάδων; Τι έγινε με το «να φύγουν όλοι». Κατ' αρχήν επρόκειτο για μια αναμέτρηση για την Προεδρία της Αργεντινής και όχι για μια συνολική αναμέτρηση για τη δύναμη των πολιτικών κομμάτων. Είναι δεδομένο ότι η συνολική πρόταση που έχει κατατεθεί στην αργεντίνικη κοινωνία, από την Ενωμένη Αριστερά όπου το νευραλγικό ρόλο έχει το ΚΚ Αργεντινής, είναι μια πρόταση αγώνα που δεν μπορεί να μετρηθεί η απήχησή της στην εν λόγω εκλογική αναμέτρηση. Γεγονός, όμως, παραμένει ότι σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής μερικά αποτελέσματα, το ποσοστό (1,8%) της Ενωμένης Αριστεράς με την υποψήφια Πατρίσια Γουάλς, είναι μειωμένο σε σύγκριση με ανάλογες εκλογικές αναμετρήσεις πριν το Αργεντινάσο. Ομως, παρά το γεγονός ότι δεν αλλάξει τίποτα στην επίσημη πολιτική σκηνή της χώρας, τίποτα δεν είναι ίδιο.

Ο αγώνας είναι συνεχής και δεν αλλοιώνει το γεγονός ότι σήμερα (30/4) οι Μητέρες της Πλατείας Μαΐου, θα βρεθούν στην ομώνυμη Πλατεία, γιορτάζοντας τα 26 χρόνια αντίστασης, «στον ίδιο πάντα δρόμο για την επανάσταση», όπως δηλώνουν. Οι εργάτες των υπό εργατικό έλεγχο εργοστασίων, ειδικά του «Μπρούκμαν» συνεχίζουν, έχοντας και την αλληλεγγύη εργατών από τη Λατινική Αμερική, αλλά και άλλες χώρες, και συνολικά το εργατικό κίνημα της χώρας προσανατολίζεται για γενική απεργία. Πολλά τα μαθήματα από την εκλογική αναμέτρηση κυρίως για δεκάδες οργανώσεις που επέλεξαν το δρόμο της αποχής. Ο αγώνας, όμως, δε γνωρίζει αποχές και είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί...