Τη μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση των εργαζομένων στο Δημόσιο, την επέκταση του εργάσιμου βίου τους, την καθήλωση των πολιτικών συντάξεων και τη διαμόρφωση μιας πέρα για πέρα αυταρχικής Δημόσιας Διοίκησης, που θα εξυπηρετεί κατά τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, σχεδιάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως αναφάνηκε από τη χτεσινή αποκαλυπτική συνάντηση των εκπροσώπων της ΑΔΕΔΥ με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη.

Ο υπουργός έκανε πλέον ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση επιδιώκει τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα και του μισθού με το βαθμό. Επανέφερε το ζήτημα της αποσύνδεσης των συντάξεων από το μισθό, με στόχο την καθήλωσή τους. Μάλιστα, έθεσε εκβιαστικά το ζήτημα ότι μόνο αν αποσυνδεθούν οι συντάξεις από τους μισθούς, υπάρχει πιθανότητα να γίνει αποδεκτή η πρόταση για διαμόρφωση του κατώτερου μισθού στα 1.050 ευρώ. Προαναγγέλλοντας έτσι ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να διαθέσει επιπλέον κονδύλια για το νέο μισθολόγιο και ότι αυτό θα είναι μισθολόγιο έντασης της πολιτικής της λιτότητας.

Με την επιχειρούμενη σύνδεση βαθμού - μισθού, είναι φανερό ότι για να καταλάβει ένας εργαζόμενος ένα βαθμό θα πρέπει να υπάρχουν κάποια κριτήρια αξιολόγησης (σήμερα μοναδικό κριτήριο ήταν τα χρόνια υπηρεσίας). Αυτά τα κριτήρια δεν μπορεί παρά να είναι πόσο υποταγμένος ήταν στον πρότερο εργάσιμο βίο του. Πρόκειται για ένταση του αυταρχισμού στη Δημόσια Διοίκηση. Οσο οι εργαζόμενοι δεν είναι αρκετά πιστοί στις εντολές της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, θα καταδικάζονται σε βαθμολογική και μισθολογική καθήλωση. Αντιστρόφως, αυτή η μεθόδευση οδηγεί στην παραπέρα ανάπτυξη του πελατειακού συστήματος και στην εξαθλίωση των συνειδήσεων των εργαζομένων. Επίσης, θα υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους μισθούς, ακόμα και μεταξύ εργαζομένων με τον ίδιο βαθμό και τα χρόνια υπηρεσίας. Και αυτό γιατί έγινε καθαρό από τη συνάντηση ότι η κυβέρνηση στοχεύσει στην καθιέρωση κινήτρου απόδοσης που θα συνδέεται με την επίτευξη στόχων. Τέλος, επιδιώκει την αύξηση των κλιμακίων από 18 σε 19 που αυτό θα έχει ως συνέπεια την επέκταση του εργασιακού βίου, δηλαδή εργαζόμενους που θα δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Τέλος, σε ό,τι αφορά την αποσύνδεση συντάξεων - μισθών, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και επικεφαλής της ΠΑΣΚ Σπ. Παπασπύρου, με τη στήριξη της ΔΑΚΕ, πρότεινε αντί για αποσύνδεση να εξεταστεί κατά πόσο είναι δυνατόν να αλλάξουν οι συντελεστές υπολογισμού της σύνταξης, προς τα κάτω φυσικά, για να εισπράξει την επιδοκιμασία του υπουργού!!! Βέβαια, για τα μάτια του κόσμου, μετά τη συνάντηση δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η ΑΔΕΔΥ θα προχωρήσει σε απεργία.

Από τη μεριά της Ταξικής Δημοσιοϋπαλληλικής Συσπείρωσης ΤΑΔΗΣΥ, ο Δ. Αγκαβανάκης εξέφρασε την πλήρη διαφωνία της. Απαίτησε να διαμορφωθεί άμεσα το κατώτερο μισθολογικό κλιμάκιο στις 350 χιλιάδες δραχμές με ανάλογες αυξήσεις στα επόμενα κλιμάκια και τις κατηγορίες, να μην υπάρξει καμία αποσύνδεση μισθού - σύνταξης, να καταβληθούν τα αναδρομικά και να μη συνδεθεί ο βαθμός με το μισθό. Το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του για το περιεχόμενο της χτεσινής συνάντησης επισημαίνει: «Επεσαν πλήρως οι μάσκες της κυβέρνησης όσον αφορά στις προθέσεις της για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Ο υπουργός ωμά και προκλητικά ξεκαθάρισε ότι σχεδιάζει ένα νέο μισθολόγιο που θα συνεχίζει τη λιτότητα για εργαζόμενους και συνταξιούχους. Πάνω σ' αυτήν την γκάμα, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ άρχισε ένα παζάρι και έτσι αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά η γνώριμη τακτική της, τακτική όχι αντίκρουσης της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής, αλλά παζαρέματος των όρων ξεπουλήματος των συμφερόντων των εργαζομένων στο δημόσιο. Από αυτήν την άποψη και η απεργία που εξάγγειλε δεν ανοίγει προοπτικές για τους εργαζόμενους, αν δεν την πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους. Ολα αυτά συνιστούν ραγδαίες αρνητικές εξελίξεις. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Να εγκαταλείψουν μαζικά αυτές τις συνένοχες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να συμπορευτούν με τις ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, και να οργανώσουν τους αγώνες για τα γνήσια οικονομικά και εργασιακά αιτήματα. Να καταδικάσουν και τις πολιτικές ηγεσίες ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ που συναινούν σε αυτές τις πολιτικές του κεφαλαίου».