Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση, να έδωσε όσες διευκολύνσεις της ζήτησαν οι ΗΠΑ για τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Μπορεί ο ρόλος της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ, σχετικά με το ίδιο θέμα, να εξαντλήθηκε στη σύγκλιση των αντιτιθεμένων βρετανικών και γαλλογερμανικών συμφερόντων, χωρίς να κάνει το παραμικρό στην κατεύθυνση της αποτροπής του πολέμου, αλλά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος, θα προτιμούσε - όπως ευχήθηκε πρόσφατα στο ευρωκοινοβούλιο - να μείνει ο κ. Σημίτης, άλλο ένα εξάμηνο στην Προεδρία της ΕΕ, παρά να την αναλάβει ο κ. Μπερλουσκόνι.

Και δε λέμε, μπορεί ο Ιταλός πρωθυπουργός, να πορεύεται σε πιο δεξιά λωρίδα του «ευρωμονοδρόμου», απ' αυτή που βαδίζει ο Κ. Σημίτης. Μπορεί, επίσης, να συμπαρατάσσεται περισσότερο ανοιχτά με τις ΗΠΑ, απ' ό,τι ο Ελληνας πρωθυπουργός, αλλά μόνο τα συμφέροντα των λαών της ΕΕ δεν εξυπηρέτησε η 6μηνη Ελληνική Προεδρία. Φαίνεται, όμως, ότι ο Αλ. Αλαβάνος έχει προσχωρήσει στη λογική του μικρότερου κακού...