Ενταση της επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, τις εργασιακές σχέσεις και, γενικά, σε όλα τα επίπεδα της ζωής της εργατικής τάξης της χώρας, προχωρούν κυβέρνηση - Ευρωπαϊκή Ενωση - μεγάλο κεφάλαιο! Αυτή η επίθεση εξυπηρετεί μόνο το μεγάλο κεφάλαιο, την αύξηση των κερδών του με νέα προνόμια που δίνει απλόχερα, η κυβέρνηση όπως η ίδια ομολογεί!

Ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ρ. Σπυρόπουλος ανακοίνωσε χτες σε ημερίδα για τα ασφαλιστικά συστήματα στην Ευρώπη, ότι η κυβέρνηση προωθεί νέες αντιασφαλιστικές αναδιαρθρώσεις, τη συνέχιση της εφαρμογής των αντιασφαλιστικών νόμων «Σιούφα», την πιο αποφασιστική προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης ως τον «τρίτο πυλώνα»!

Οπως χαρακτηριστικά ομολόγησε η κυβέρνηση, έχει ως βασική επιλογή: «Να διατηρήσουμε "ως κόρη οφθαλμού" το ενιαίο των ασφαλιστικών κανόνων της νέας γενιάς των ασφαλισμένων από την 1/1/93»! Ο Ρ. Σπυρόπουλος δήλωσε ότι η εμπειρία από τα ασφαλιστικά συστήματα άλλων κρατών - μελών της ΕΕ επιβεβαιώνει: «Το ξεκαθάρισμα του στόχου που προωθεί ο νόμος 3029/923 για τη δημιουργία τριών βασικών πυλώνων στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης (κύρια ασφάλιση - επικουρική και επαγγελματική ασφάλιση - ιδιωτική ασφάλιση)».

Ανακοίνωσε δε ότι στις βασικές επιλογές της κυβέρνησης για την Κοινωνική Ασφάλιση εντάσσεται η ένταξη των ειδικών Ταμείων ΤΑΠ - ΙΛΤ, ΤΑΠ - ΟΤΕ στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ.

Την ένταση της επίθεσης στις εργασιακές σχέσεις ξεκαθαρίζει ο υπουργός Εργασίας, Δ. Ρέππας, σε σχέδιο παρεμβάσεών του - όπως το ονομάζει - στο Ατυπο Συμβούλιο Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Ο υπουργός, σε συνέχεια του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης Για Την Κοινωνική Προστασία», κάνει λόγο για σύνδεση και υποταγή της κοινωνικής πολιτικής στην ανάπτυξη. Ο Δ. Ρέππας συνδέει την κοινωνική πολιτική με την κοινωνική απασχόληση, προκειμένου να περιοριστεί η κοινωνική αναταραχή, από την ένταση της εκμετάλλευσης. Αυτό το κάνει με αποσπασματικές, φιλανθρωπικού τύπου, παρεμβάσεις σε όλους αυτούς που πλήττονται από αυτήν την πολιτική, με στόχο την «εργασιακή ειρήνη» και τη διεύρυνση των αγορών. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να επικαλείται και την «κοινωνική ευθύνη» της εργοδοσίας, η οποία βεβαίως είναι ανύπαρκτη με τη σημαντική βοήθεια, για αυτό, της σημερινής κυβέρνησης.

Δηλώνει δε ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση θα στηρίξει όλες τις μορφές ευελιξίας στην απασχόληση.

Μάλιστα, στο ζήτημα της ενεργητικής κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης, τολμά να φέρνει ως παράδειγμα τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, όταν αυτό που έκανε η κυβέρνηση ήταν να απομακρύνει τη λειτουργία τους από την ευθύνη του κράτους, με τη μεταφορά τους στους Δήμους, μετακυλίοντας άμεσα το κόστος λειτουργίας στους Δήμους και στους πολίτες που αξιοποιούν αυτές τις λειτουργίες!

Στη συνέχεια απαριθμεί μια σειρά από μέτρα, όπου, με το πρόσχημα να γίνει «ελκυστική» η εργασία, δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα ενισχυθούν περαιτέρω οι εργοδότες με νέες φορολογικές ελαφρύνσεις και άμεσες επιδοτήσεις!

Στο ζήτημα της αδήλωτης εργασίας, ο υπουργός καταρχήν αντιμετωπίζει τη «μαύρη εργασία» ως ένα ζήτημα υγιούς ανταγωνισμού! Γίνεται φανερό από την τοποθέτησή του, ότι η ΕΕ, δεν εξυπηρετείται πλέον, από μια ευρείας έκτασης παραοικονομία και προκειμένου να καλύψει και το στόχο της Λισαβόνας (αύξηση κατά 70% της απασχόλησης μέχρι το 2010), θα επιδιώξει να δηλωθεί η «μαύρη εργασία», χωρίς βεβαίως να εξασφαλίζει ρητά τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και αμοιβής! Εξάλλου, αυτές έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την αντεργατική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Σ' ό,τι αφορά το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ εμφανίζεται να δηλώνει ότι οι αποφάσεις για το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα της χώρας είναι ζήτημα «εθνικής αρμοδιότητας», δηλώνει ότι το πακέτο των 11 στόχων που συμφωνήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης «παραμένουν ως πλαίσιο αναφοράς για τις μεταρρυθμίσεις που προωθούμε». Δηλαδή αυτό που λέει καθαρά ότι ο στόχος για το άγριο χτύπημα του ασφαλιστικού συστήματος είναι δεδομένος, απλά αναφέρει ότι πρέπει να υπάρχει μια «ευελιξία» στο πώς θα υλοποιηθεί αυτός ο στόχος και πότε!