Ποια ΟΛΜΕ; Μα αυτή που η πλειοψηφική της ηγεσία αποτελείται από τη ΔΑΚΕ, τη ΣΥΝεργασία και την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Η ίδια δηλαδή πλειοψηφία που είχε το τιμόνι της ΟΛΜΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια, μόνο που τώρα και τυπικά πλέον έχει στα χέρια της και ολόκληρο το προεδρείο.

Τι αγώνες; Μα μόνο για το φραγκοδίφραγκο! Εβγαλαν λοιπόν από το σεντούκι την παντιέρα του αγώνα και εφορμούν στα χειμερινά ανάκτορα του Μαξίμου! Αιτήματα; Ενα και μοναδικό. Το επίδομα των 176 ευρώ.

Ποιοι; Αυτοί που διαμόρφωναν αιτήματα όχι σε αντιπαράθεση με την κερδοφορία του κεφαλαίου, αλλά με βάση το «τι πήραν» οι άλλοι εργαζόμενοι.. Που για 5 χρόνια έβαλαν πλάτη στην πολιτική της λιτότητας, διεκδικώντας γενικά και αόριστα ως μοναδικό αίτημα το νέο μισθολόγιο, πράγμα που εκμεταλλεύτηκε η κυβέρνηση αναβάλλοντας κάθε φορά τη συζήτηση για τις αυξήσεις, λέγοντας ότι τέτοια ζητήματα θα επιλυθούν όταν εφαρμοστεί το νέο μισθολόγιο.

Ποιοι; Αυτοί που στο όνομα του ευρωπαϊκού προσανατολισμού στηρίζουν τις αναδιαρθρώσεις στο χώρο της εκπαίδευσης, το σχολείο της αγοράς, την ιδιωτική εκπαίδευση και την επιχειρηματική δραστηριότητα στην παιδεία, την «αξιολόγηση» και τη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, την κατάργηση της επετηρίδας, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και το καθεστώς ομηρίας των αναπληρωτών.

Αυτοί, λοιπόν, αποφάσισαν να περιορίσουν τον όποιο «αγώνα» σε συντεχνιακά πλαίσια, αφού στο όνομα της «ιδιαιτερότητας» αρνούνται την κοινή δράση με τους άλλους εργαζόμενους - θύματα της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Πονηρή η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ! Σου λέει, εκλογές έχουμε κάτι θα τσιμπήσουμε, ασφαλώς χωρίς να χτυπάμε το κεφάλαιο και την πολιτική του.

Πονηρή, όμως, και η κυβέρνηση του κεφαλαίου, που προεκλογικά ξέρει πολύ καλά να κάνει δήθεν πως δίνει με το ένα χέρι ένα κομματάκι από την υπεραξία που κλέβει από τους εργαζόμενους, για να τα πάρει πίσω με 10 χέρια, αφού ακριβώς την ίδια στιγμή απεργάζεται νέα αντεργατικά μέτρα λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος.

Κουβέντα λοιπόν για τα χάλια της Παιδείας.

Κουβέντα για τις ευθύνες της κυβέρνησης, αλλά και της ΝΔ που με την παρουσίαση του κυβερνητικού της προγράμματος για την Παιδεία φρόντισε να επιβεβαιώσει την πλήρη συμφωνία της με την κυβερνητική πολιτική.

Κουβέντα για τα παιδιά που πετιούνται έξω από το Λύκειο.

Κουβέντα για την Παιδεία της ακριβοπληρωμένης αμάθειας και το σχολείο της αγοράς.

Κουβέντα για το χαράτσι της λαϊκής οικογένειας στο όνομα της «δωρεάν» Παιδείας.

Κουβέντα για το διπλό ανισότιμο σχολικό δίκτυο Ενιαίο Λύκειο - ΤΕΕ. Για την υποκατάσταση της μόρφωσης από την κατάρτιση.

Κουβέντα για τα 35άρια τμήματα.

Κουβέντα για προβλήματα και αιτήματα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη στήριξη, τη συμπαράσταση και την κοινή δράση με τους άλλους εργαζόμενους.

Καμιά εμπιστοσύνη σ' αυτή τη συμβιβασμένη ηγεσία της ΟΛΜΕ. Με το πρώτο κοκαλάκι που θα της πετάξουν είναι έτοιμη να εγκαταλείψει τον αγώνα. Τώρα είναι η ώρα να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.

Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, τη δημιουργία Επιτροπών Αγώνα Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ που, εκτός από την προβολή των σύγχρονων αιτημάτων, θ' αναλάβουν και την ευθύνη της οργάνωσης του αγώνα μας σε αντιπαράθεση με το κεφάλαιο, αλλά και τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που το στηρίζουν.

Η διεκδίκηση της Παιδείας, που ν' ανταποκρίνεται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον αγώνα για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας. Οι εκπαιδευτικοί άλλωστε δεν μπορούμε να κατακτήσουμε τη μορφωτική και οικονομική μας «ελευθερία» σε ένα σχολείο που εξυφαίνει σήμερα πνευματικά και αύριο υλικά δεσμά για τη νεολαία.

Χωρίς καμιά επανάπαυση, λοιπόν, να βοηθήσουμε, να σπρώξουμε με ψήφο και με δράση, για να γυρίσει ο τροχός όχι μόνο για την Παιδεία, αλλά και για την κοινωνία.