Σε βιομηχανία παραγωγής «φτηνού κρέατος» για τα καράβια των εφοπλιστών, μετατρέπονται σταδιακά οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ), στα πλαίσια της ραγδαίας υποβάθμισης συνολικά της Ναυτικής Εκπαίδευσης που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του κατάπτυστου σχετικού νόμου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ο οποίος συντάχθηκε από την Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Αυτό καταγγέλλει στον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Πασχαλίδη, με έγγραφό της η Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού.

Σύμφωνα με τα συγκεκριμένα στοιχεία που παραθέτει η ΠΕΜΕΝ, πέρσι και φέτος αυξήθηκε κατακόρυφα η είσοδος των σπουδαστών στις ΑΕΝ (1.806 για το σπουδαστικό έτος 2002 - 2003 και 1.250 για το έτος 2003 - 2004). Η είσοδος των χιλιάδων σπουδαστών στις ΑΕΝ, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πρέπει οι ίδιοι οι σπουδαστές να ψάχνουν για το 6μηνο μπάρκο, δηλαδή την πρακτική τους εξάσκηση, που τους επιβάλλει ο κανονισμός της σχολής, για να μη χάσουν το εκπαιδευτικό τους έτος, έχει ως αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε εύκολα θηράματα της εφοπλιστικής αδηφαγίας. Οι εφοπλιστές, πατώντας στην αγωνία των σπουδαστών για μπάρκο τούς αναγκάζουν να καλύπτουν οργανικές θέσεις στα πλοία, άσχετες με την ειδικότητά τους και το κυριότερο για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δηλαδή το μισθό που προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας γι' αυτό το πόστο. Και όχι μόνο αυτό. Οι εφοπλιστές επιδοτούνται και από πάνω για κάθε εκπαιδευτικό έτος με 1 έως 1,5 δισ. δραχμές ή 3.000.000 με 4.500.000 ευρώ!

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της άγριας εκμετάλλευσης που βιώνουν οι σπουδαστές, η ΠΕΜΕΝ, αναφέρει την ΑΝΕΚ, η οποία «τον Ιούνιο του 2003 αυθαίρετα μείωσε κατά 50% τους μισθούς των πρωτοετών σπουδαστών»! Ακόμα σημειώνει ότι η ναυτολόγηση των σπουδαστών σε θέσεις εργασίας άσχετες με την ειδικότητά τους, εκτός των άλλων, υποβαθμίζει την πρακτική εκπαίδευση και κατ' επέκταση τη ναυτική εκπαίδευση και αυξάνει τους κινδύνους για τους σπουδαστές, αλλά και γενικότερα για την ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Η ΠΕΜΕΝ καταθέτει στο επεξεργασμένο διεκδικητικό της πλαίσιο που αφορά συνολικά στην αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, στην ένταξη στο φυσικό της φορέα, το υπουργείο Παιδείας, στην κατάργηση της στρατοκρατίας σε αυτές, στην ισοτιμία των πτυχίων και των διπλωμάτων των ναυτεργατών με τα αντίστοιχα της στεριάς. Ακόμα «η εκπαίδευση στα πλοία - όπως αναφέρεται - να γίνεται με ευθύνη του ΥΕΝ και του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου των Σχολών (Εύρεση πλοίου για τη ναυτολόγηση των σπουδαστών και έλεγχος της προόδου τους κατά τη διάρκεια της πρακτικής εκπαίδευσης. Να αγοραστεί σύγχρονο εκπαιδευτικό πλοίο από το κράτος. Με ευθύνη της Διεύθυνσης Ναυτικής Εκπαίδευσης του ΥΕΝ, των Εκπαιδευτικών Συμβουλίων των ΑΕΝ, των καθηγητών Μηχανικών και Πλοιάρχων να γίνεται η πρακτική εκπαίδευση των σπουδαστών)».