Είναι γνωστό ότι τα Βαλκάνια αποτελούν «ζωτικό οικονομικό χώρο» για το κεφάλαιο και την ΕΕ. Σε εξέλιξη βρίσκεται η μεγάλη εξόρμηση των ελληνικών βιομηχανιών στο «Ελντοράντο» των 60 εκατομμυρίων κατοίκων των βαλκανικών χωρών. Τις επιδιώξεις του κεφαλαίου εξυπηρετεί το λεγόμενο Ελληνικό Σχέδιο Οικονομικής Ανασυγκρότησης Βαλκανίων 2002 - 2006 του υπουργείου Εξωτερικών ύψους 550 εκατομμυρίων ευρώ. Οπως δημοσιεύτηκε στον Τύπο σχεδιάζεται πιλοτικό πρόγραμμα «μάρκετινγκ στα Βαλκάνια» από τα υπουργεία Οικονομίας και Εξωτερικών σε συνεργασία με τον ΣΕΒ.

Η διείσδυση των ελληνικών επιχειρήσεων σε αυτές τις χώρες με το «φτηνό εργατικό δυναμικό» προαπαιτεί την άνευ όρων παράδοση της εργατικής τάξης των βαλκανικών χωρών. Ταυτόχρονα, επιβάλλει και την εκπαίδευση και την προσαρμογή των βαλκανικών συνδικάτων στις αρχές της ταξικής συνεργασίας.

Οι δραστηριότητες αυτές της ΓΣΕΕ και του Ινστιτούτου της μας γυρίζουν πίσω, μας θυμίζουν το ρόλο του διαβόητου Irving Brown των αμερικάνικων συνδικάτων, στο ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα για την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ. Τα χιλιάδες δολάρια που ξοδευτήκανε για την εξαγορά των συνειδήσεων. Μας θυμίζουν το περιβόητο επίσης ίδρυμα της Γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας Fridrix Embert που έπαιξε βρώμικο ρόλο σε βάρος του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος την τελευταία 25ετία.

Από την άλλη πλευρά, μέσα σ' αυτό το ζοφερό τοπίο, το ΠΑΜΕ συμβάλλει στην ανάπτυξη του συντονισμού δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος αυτών των χωρών σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Η συμβολή αυτή εκφράστηκε το 2003 με τη συμμετοχή συνδικαλιστών από τις βαλκανικές χώρες στη διαδήλωση στις 24 Γενάρη στο Ναύπλιο κατά της Συνόδου των υπουργών Εργασίας της ΕΕ, στη διαδήλωση στις 21 Ιούνη στη Θεσσαλονίκη κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Καρπός αυτής της δράσης είναι και η ένταξη πριν λίγες μέρες βουλγάρικων συνδικάτων στην ΠΣΟ και στο Ευρωπαϊκό Γραφείο της ΠΣΟ, μετά από πρόταση του ΠΑΜΕ.