Τα κομμουνιστικά κόμματα της Σκανδιναβίας αρχικά χαιρετίζουν το ξεκάθαρο «Οχι» του σουηδικού λαού στην ΟΝΕ και το ευρώ. Το αποτέλεσμα του σουηδικού δημοψηφίσματος σημειώνουν αποτελεί πολύτιμη συμβολή στον αγώνα εναντίον των μονοπωλίων της ΕΕ και πηγή έμπνευσης για τον αγώνα που τώρα ακολουθεί, δηλαδή τον αγώνα ενάντια στο Ευρωσύνταγμα.

Στις χώρες μέλη (Δανία, Φινλανδία, Σουηδία) σημειώνεται, ο αγώνας πρέπει τώρα να είναι εναντίον του Συντάγματος, ενώ στη Νορβηγία πρέπει να «ενισχυθεί η αντίσταση σε μια ενδεχόμενη είσοδο στην ΕΕ».

Οσον αφορά το ίδιο το Ευρωσύνταγμα υπογραμμίζεται ο πραγματικός χαρακτήρας του, δηλαδή ότι «εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου». Επίσης σημειώνεται ότι μια απόρριψη του Συντάγματος θα σημάνει και την απόρριψη του Ευρωπαϊκού Ομοσπονδιακού Κράτους, ενός κράτος που «καθοδηγείται και εξαρτάται πλήρως από το κεφάλαιο».

Επίσης, στην ανακοίνωση επισημαίνεται και ο βαθύτατα αντιδημοκρατικός χαρακτήρας των οργάνων της δήθεν δημοκρατικής ΕΕ, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου των υπουργών που παίρνουν αποφάσεις χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν. Αυτή η διαδικασία με τις νέες ρυθμίσεις (πλειοψηφική ψηφοφορία) που δίνουν περισσότερη δύναμη στις μεγάλες χώρες, θα γίνει ακόμη χειρότερη - με θύματα πάντα τους λαούς.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στην προσπάθεια των υποστηρικτών της ΕΕ να πείσουν ότι «μια δυνατή ΕΕ θα αποτελέσει αντίβαρο στον επιθετικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ» και σημειώνεται ότι «η ίδια η ΕΕ είναι μια ιμπεριαλιστική δύναμη, πράγμα που αποδεικνύει η συμπεριφορά της στο εσωτερικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου αλλά και η στάση της απέναντι στις χώρες της Αφρικής... τα τελευταία χρόνια επίσης γινόμαστε μάρτυρες σχεδίων για ένα ευρωπαϊκό στρατό που θα δραστηριοποιείται σε όλον τον κόσμο».

«Δύο αντιμαχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν προσφέρουν ειρήνη και αρμονία αλλά δημιουργούν πολέμους και συγκρούσεις».

Τέλος τα κόμματα της Σκανδιναβίας σημειώνουν ότι θα συνεχίσουν τον κοινό τους αγώνα ενάντια στην ΕΕ, και κάνουν σαφές ότι τόσο στη Σουηδία όσο και στη Φινλανδία (αλλά και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης) το Ευρωσύνταγμα πρέπει να τεθεί στην κρίση του λαού, δηλαδή πρέπει να γίνουν δημοψηφίσματα. (Στη Δανία θα γίνει δημοψήφισμα και ήδη αγωνίζονται για ένα «Οχι»).