Την περασμένη Τρίτη, η ΝΔ ανακοίνωσε και το οικονομικό της πρόγραμμα, σκιαγραφώντας έτσι σε γενικές γραμμές το πλαίσιο οικονομικής πολιτικής που θα εφαρμόσει από τις 8 Μάρτη, αν κερδίσει τις εκλογές και σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Tο ΠΑΣΟΚ επίσης προχθές ανακοινωσε το δικό του πρόγραμμα. Τόσο το πρόγρμμα τόσο το πρόγραμμα της ΝΔ όσο και αυτό του ΠΑΣΟΚ κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, ενώ οι προεκλογικές τοποθετήσεις του Κ.Καραμανλή και του Γ.Παπανδρέου αλλά και άλλων στελεχών τους έχουν δώσει το κοινό αντιλαϊκό στίγμα της πολιτικής τους.

Βεβαίως με τις θέσεις και υποσχέσεις που μοιράζουν, καλλιεργείται στην κοινή γνώμη η εξής εντύπωση: Οποιο από τα δύο κόμματα κερδίσει τις εκλογές, θα καταφέρει να λύσει τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας με μέτρα που δε θα θίγουν ούτε τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα ούτε το μεγάλο κεφάλαιο. Και ο Κ. Καραμανλής και ο Γ. Παπανδρέου προσπαθούν να μας πείσουν, πως θα λύσουν τα μεγάλα και χρόνια λαϊκά προβλήματα (ανεργία, ακρίβεια, φτώχεια, υποαπασχόληση, υπερχρέωση των νοικοκυριών και του κράτους, αδικίες φορολογικού συστήματα, κλπ.), με μέτρα και πολιτικές που θα ενισχύουν και το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων του μόχθου και της δουλιάς. Η πολιτική τους, λένε, θα είναι πολιτική οικονομικής ανάπτυξης. Το ίδιο λένε και τα προγράμματά τους. Αλλά αυτό σημαίνει ενίσχυση των κερδών και υπερκερδών των χρυσοκάνθαρων του πλούτου. Ολα αυτά, κάνουν επίκαιρη τη λαϊκή παροιμία «όπου ακούς πολλά κεράσια πάρε μικρό καλάθι» και ιδιαίτερα τη γνωστή ρήση «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας»!

Διαβάζοντας κανείς πιο προσεκτικά τις θέσεις και υποσχέσεις των Γ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλή, θα διαπιστώσει ότι το πλαίσιο οικονομικής πολιτικής και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι αρκετά σαφές, σχετικά με τον τρόπο, τα μέσα και τα βαθμό ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ παραμένει - σκόπιμα - ασαφές και ομιχλώδες για τον τρόπο και τα μέσα με τα οποία υπόσχονται οτι θα ενισχύσουν τους ανθρώπων του μόχθου και της δουλιάς. Και τα δύο κόμματα, προσπαθούν να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις για την ανεργία και υποαπασχόληση, το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό, την πολιτική αντιμετώπισης του δημοσιονομικού, (ελλείμματα - δημόσιο χρέος) και τη γενικότερη οικονομική τους πολιτική, μέχρι να υφαρπάσουν τη λαϊκή ψήφο.

Με δεδομένο ότι:

• Δε γίνεται να λυθούν τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τον ελληνικό λαό (όπως αυτά που προαναφέρθηκαν), χωρίς ρήξεις με τα μεγάλα συμφέροντα,
• ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν δώσει «απτά» δείγματα γραφής ότι δεν είναι στις προθέσεις τους να κάνουν τις παραμικρές ρήξεις με το μεγάλο κεφάλαιο, καθώς έχουν κάνει ευαγγέλιό τους την οικονομική πολιτική της ΕΕ (που καταρτίζεται με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών και γενικά των μεγαλοεπιχειρηματιών στις χώρες - μέλη της κοινότητας, άρα και της Ελλάδας).

Με βάση όλα τα παραπάνω, οι υποσχέσεις των δύο μεγάλων κομμάτων αποτελούν «επιταγές, χωρίς αντίκρισμα» και το λογαριασμό θα κληθούν να τον πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι (δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα) την «επόμενη μέρα» των εκλογών, είτε κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ.

Ενα ακόμη στοιχείο, που συνηγορεί ότι την επομένη των εκλογών έρχονται χειρότερες μέρες, είναι και οι δημόσιες θέσεις του επιτίμου προέδρου της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκη, και του επικεφαλής του εκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ Αλ. Παπαδόπουλου. Και ο πρώτος και ο δεύτερος, χωρίς να «μασάνε τα λόγια τους» και στρώνοντας το χαλί για την «επόμενη μέρα», δήλωσαν δημόσια πως η λιτότητα θα συνεχιστεί, ανεξάρτητα αν από τις εκλογές προκύψει κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ.

Ας τα πάρουν σοβαρά υπόψη τους οι εργαζόμενοι, όταν βρεθούν μπροστά στην κάλπη, και ας δώσουν την απάντηση που πρέπει, (τσάκισμα του δικομματισμού, ενίσχυση του ΚΚΕ), λογαριάζοντας τα συμφέροντά τους, καθώς... «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»...