Εχει επισκεφτεί και άλλες φορές - αραιά βέβαια - στεγνά προγράμματα απεξάρτησης ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, αλλά η επίσκεψή του στη Θεραπευτική Κοινότητα «Διάβαση» το περασμένο Σάββατο, φαίνεται να πήρε εσπευσμένο χαρακτήρα καθώς ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε ξεσηκώσει έντονες αντιδράσεις με τις τελευταίες δηλώσεις του για το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά» και «μαλακά» και την αντιμετώπιση των χρηστών.

Ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με παιδιά που μέσα απ' τη χρήση οδηγήθηκαν στο περιθώριο, πιστοποιώντας με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η εξάρτηση είναι το ίδιο οδυνηρή απ' όποια ουσία κι αν προέρχεται. Ταυτόχρονα, τα ίδια τα παιδιά με το προσωπικό τους παράδειγμα έδειξαν - κόντρα στη λογική τού δε «γίνεται τίποτε» ή της διαχείρισης του προβλήματος - ότι μπορούν να «καθαρίσουν», ν' αλλάξουν τη ζωή τους και να σταθούν στα πόδια τους χωρίς καμιά ουσία. Αλήθεια, τις συζήτησε αυτές τις πλευρές ο Γ. Παπανδρέου; Και τι απάντησε στα παιδιά, αν του έθεσαν αυτά τα πελώρια ερωτήματα;

Πάντως, ό,τι κι αν απάντησε, μια επίσκεψή του σε μια θεραπευτική κοινότητα δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως προεκλογική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις θεωρίες της ναρκοκουλτούρας που υποστήριξε κατά καιρούς, όπως η καλλιέργεια χασίς στις γλάστρες για προσωπική χρήση ή την ελεγχόμενη χορήγηση ναρκωτικών ουσιών, στο όνομα ανθρωπιστικών αισθημάτων.