Το διάγγελμα του κ. Σημίτη προ δυο μηνών, με το οποίο οριοθετούσε την 9η Απρίλη ως μέρα διενέργειας των εκλογών, ήταν απόλυτα προσαρμοσμένο, ακριβώς, στην τακτική των κάλπικων διλημμάτων με τα οποία το ΠΑΣΟΚ επιχείρησε καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να εγκλωβίσει τους ψηφοφόρους. Βασικό μοτίβο των πρωθυπουργικών λόγων υπήρξε, από τη μια, η επίκληση της «ικανότητας» του κόμματός του να «συζητήσει» με τους εταίρους και η «εγγύηση» που παρέχει το ΠΑΣΟΚ, για να «διαπραγματευτεί επωφελώς» τους όρους ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ. Από την άλλη πλευρά, ο Κ. Σημίτης θέλησε να μετατρέψει την υπόθεση της ΟΝΕ και την... καλή της διαχείριση σε «υπόθεση του λαού» (!), λέγοντας πως σε αντίθεση με εκείνον, η ΝΔ και ο Κ. Καραμανλής δεν έχουν τα προσόντα να κινηθούν στους ευρωπαϊκούς κύκλους...

Απέναντι στα παραπάνω, η ΝΔ και ο πρόεδρός της αντέταξαν ότι εκείνοι «μπορούν καλύτερα» από το ΠΑΣΟΚ να διεκπεραιώσουν τις απαιτήσεις της ΕΕ, κατά την περίοδο της εντός της ΟΝΕ εποχής που εισέρχεται η Ελλάδα. Αλλωστε, όπως έλεγαν, εμείς είμαστε το κατ' εξοχήν κόμμα που έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ...

Με άλλα λόγια οι σχέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τα αφεντικά τους των Βρυξελλών, σχέσεις που δεν αφορούν παρά την εγχώρια και ξένη πλουτοκρατία, επιχειρήθηκε να αποτελέσουν «κριτήριο ψήφου» για τα λαϊκά στρώματα, που χειμάζονται από την πολιτική της ΟΝΕ!

***

Η προπαγανδιστική αυτή τακτική της Χαρ. Τρικούπη ενισχύθηκε από τη «βιομηχανία» των γκάλοπ, που οι «εργοδηγοί» της συνήθιζαν, ακόμα κι από τις απαντήσεις στο ερώτημα «ποιον θα ψηφίσετε», να υπερτονίζουν τις άλλες, και συγκεκριμένα τις απαντήσεις που αφορούσαν στο ερώτημα «ποιον εμπιστεύεστε για πρωθυπουργό»... Με βάση την κυρίαρχη προπαγάνδα που αναπτύχθηκε στον τομέα αυτό, είδαμε το «περίεργο» φαινόμενο εκείνοι που ψήφιζαν άλλα κόμματα, εκτός του ΠΑΣΟΚ, να εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις να θέλουν για πρωθυπουργό τον κ. Σημίτη... Γύρω από αυτή την αξιοσημείωτη... «ευρηματικότητα» των γκάλοπ, στηρίχτηκε και συντηρήθηκε η όλη φιλολογία περί «έμπειρου» Σημίτη και «άπειρου» Καραμανλή.

Στον αντίποδα της κυβερνητικής πρακτικής, η ΝΔ προσπάθησε να «συνεγείρει» τα πλήθη, προτάσσοντας τη... «φρεσκάδα» της και τη «νεανικότητά της»... Ο κόσμος κουράστηκε να βλέπει για τόσα χρόνια τα ίδια πρόσωπα, ήταν το... βαθύτατα πολιτικό αντεπιχείρημα του Κ. Καραμανλή.

Στο γεγονός βέβαια ότι και ο «παλιός» και ο «νέος» την ίδια πολιτική υπηρετούν, οφείλεται το άλλο γεγονός που σημάδεψε την προεκλογική περίοδο: Οτι ουδέποτε επιχείρησαν να αναμετρηθούν στο πεδίο της πολιτικής, αφού την ίδια αρχαία νεοσυντηρητική σκουριά θα απέπνεαν.

***

Αν γίνει κυβέρνηση η ΝΔ θα γυρίσει η... Δεξιά, έλεγε το ΠΑΣΟΚ, και το έλεγε την ίδια ώρα που διαφήμιζε τη συμμετοχή του κ. Κοντογιαννόπουλου στα ψηφοδέλτιά του!

Αν ξαναγίνει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ θα γίνουμε έρμαια της αλαζονείας και της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς, έλεγε η ΝΔ, και το έλεγε με το ίδιο εκείνο πάθος που σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις τα στελέχη της απευθύνονταν στους αστυνομικούς λέγοντάς τους «εσείς είστε το κράτος»!

Οσο για τη δικομματική απάτη της ακατάσχετης παροχολογίας, ήταν ίσως αντάξια της εποχής των «καλύτερων ημερών» που τάζονταν στο λαό τη δεκαετία του '80, για να ακολουθήσουν αμέσως μετά τις εκλογές του '85 τα διαδοχικά προγράμματα λιτότητας.

Ετσι είδαμε στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο τον κ. Καραμανλή να συντρώγει με άνεργους και να επιδίδεται σε περιοδείες στα ΚΑΠΗ... Είδαμε τον κ. Σημίτη να μη χάνει εκδήλωση για εκδήλωση των παιδιών με ειδικές ανάγκες και να τάζει ότι θα μειώσει την ανεργία, που στο μεταξύ την εκτίναξε στο 13%... Είδαμε και τους δυο να παίρνουν υπό την «προστασία» τους, τους συνταξιούχους, τους οποίους οι μεν χτυπούσαν με τα ΜΑΤ το '95, και οι δε τους είχαν πετσοκόψει τις συντάξεις το '93... Και οι δυο επίσης εμφανίστηκαν ενώπιον των αγροτών και να δηλώνουν ότι το δικό τους κόμμα είναι «το κόμμα της αγροτιάς»... Τους είδαμε να πουλούν «φιλεργατική» πολιτική, διαγκωνιζόμενοι για το ποιος θα κάνει «ηπιότερα» ή ποιος θα κάνει «βιαιότερα» τις - δεδομένες και για τους δυο όμως - ιδιωτικοποιήσεις...

***