Στους μηχανισμούς δημιουργίας εντυπώσεων κατέφυγαν οι δυο συνεταίροι του «δικομματισμού» τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής περιόδου. Η διαπίστωση ότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία συμπίπτουν απολύτως στις βασικές πολιτικές επιλογές, οδήγησε προφανώς τα επιτελεία των δυο κομμάτων στην επιλογή να προβάλουν τις διαφορές τους μέσω των σκηνοθετικών τεχνασμάτων των κυρίων Σαρτίνι και Μπιρσίμ. Τα καπνογόνα, οι μεταφερόμενες «στρατιές» των οπαδών, οι εκτυφλωτικοί προβολείς, τα ελικόπτερα και οι γερανοί, οι νέες τεχνολογίες επιστρατεύτηκαν για να καλύψουν την πραγματικότητα. Την ταύτιση δηλαδή των δυο «μονομάχων» σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα.

Η έλλειψη ουσιαστικών διαφορών μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ώθησε ακόμη τα δύο κόμματα στο τελικό στάδιο της προεκλογικής περιόδου να ανασύρουν παλιές συνταγές. Το ΠΑΣΟΚ ανακάλυψε και πάλι τη «δεξιά» και την «αντιδεξιά» για να αποσπάσει ψήφους από τα μικρότερα κόμματα. Αποσιώπησε, βέβαια, το γεγονός ότι η πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση του κ. Σημίτη ήταν η πιο δεξιά πολιτική που γνώρισε ποτέ ο τόπος.

Απ' την άλλη πλευρά η Νέα Δημοκρατία προσπαθούσε να διευρύνει την εκλογική της βάση με το σύνθημα για την κατάργηση των «διαχωριστικών γραμμών». Δεν έλεγε όμως ούτε κουβέντα για την έντονη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αυτών που ωφελήθηκαν απ' την πολιτική της ΟΝΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αυτών που δέχτηκαν τα σκληρά χτυπήματα απ' αυτή την πολιτική.

Μαζί με τους μηχανισμούς δημιουργίας εντυπώσεων σε λειτουργία τέθηκαν και οι μηχανισμοί της παραπληροφόρησης, της παραπλάνησης, της εξαγοράς, του ρουσφετιού.

Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας αλλά και η συμπεριφορά τους σ' αυτή την προεκλογική περίοδο κάνουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη της καταψήφισής τους, της μείωσης της συνολικής δύναμης του δικομματισμού. Επιβεβαίωσαν ότι ένα εκλογικό αποτέλεσμα για να θεωρείται επιτυχές, πρέπει να εκπληρώνει αυτή την προϋπόθεση.