Η απόφαση του δικαστηρίου «άφησε δυσαρεστημένες και τις δύο πλευρές»: Ετσι είδε την Παρασκευή η αγγλόφωνη εφημερίδα του Πακιστάν « The Nation» την καταδίκη του αποπεμφθέντος πρωθυπουργού της χώρας σε ποινή ισόβιας κάθειρξης (πρακτικά, 25 χρόνια) για «τρομοκρατία» και «αεροπειρατεία», αλλά, ταυτόχρονα, την αθώωσή του από τις κατηγορίες της «συνωμοσίας με σκοπό το φόνο» και της «απαγωγής» - οι οποίες επισύρουν τη θανατική ποινή.

Σε μια επίδειξη κυνικού πραγματισμού, οι ΗΠΑ άσκησαν «ελαφριά» κριτική, «χαιρέτισαν» το ότι ο πρώην πρωθυπουργός δε θα θανατωθεί, και κάλεσαν για «δίκαιη μεταχείριση» της έφεσης, που οι δικηγόροι του αναμένεται να καταθέσουν από Δευτέρα. Με άλλα λόγια, άσκησαν μια έμμεση πίεση στον πραξικοπηματία στρατηγό Περβέζ Μουσαράφ, ο οποίος δεν τυγχάνει - όπως ο μακαρίτης Ζία Ουλ Χακ - της «εγκρίσεώς» τους, να φανεί «διαλλακτικός». Η Βρετανία, παλιότερο αποικιοκρατικό αφεντικό των Ινδιών (το Πακιστάν προέκυψε το 1947, όταν τα στρατεύματα της αυτής Μεγαλειότητας αποχώρησαν) εμφανίστηκε να κόπτεται για τη «δημοκρατικότητα» και το «σύννομο» της απόφασης. Στην Ινδία, δε χύθηκαν ακριβώς δάκρυα από τον Τύπο, αλλά τηρήθηκε μια πολιτική ίσων αποστάσεων... θαψίματος: Η εφημερίδα « The Statesman» μίλησε για «στημένο παιχνίδι», θύμισε ότι οι «κανόνες άλλαξαν στη διάρκεια της δίκης» και πως «ο κορυφαίος δικηγόρος του Σαρίφ φονεύτηκε».

Εν ολίγοις, το αποτέλεσμα της δίκης (αδιάφορο το αν ήταν «δίκαιη» ή όχι) αφήνει ουσιαστικά απαράλλακτες τις ισορροπίες στο Πακιστάν, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει κάτι σαν εξαρτώμενος που ψάχνει εκμεταλλευτή. Ο Σαρίφ μπορεί ακόμη και να συνεχίσει «να παίζει πολιτικό ρόλο στη χώρα», όπως έγραψε η εφημερίδα « Dawn», επικαλούμενη «πολιτικούς παρατηρητές» - το σύνηθες δημοσιογραφικό τρικ, για να προβληθεί η άποψη που ο συντάκτης θέλει...