Η πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής, με την εσπευσμένη προεκλογική επικύρωση της διεύρυνσης της ΕΕ, απ' όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ, αποποιήθηκε, άνευ όρων, το δικαίωμα βέτο που είχε εντός της ΕΕ για το σύνολο της διεύρυνσης, που υποτίθεται ότι θα συνέβαλε σε «ευνοϊκή» εξέλιξη στο Κυπριακό. Ο αυτοχειριασμός πραγματοποιήθηκε ακριβώς την ώρα που το Κυπριακό έμπαινε στην κρισιμότερη φάση της μακρόχρονης τραγικής του πορείας.

Στο αμερικανοβρετανικό εκβιασμό του «σχεδίου Ανάν» συνέτρεξαν και οι ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» που έχουν επενδύσει στην όποια «επίλυση». Σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών, που φέρει τη συνυπογραφή των Κ. Σημίτη - Γ. Παπανδρέου απευθύνεται «έκκληση για άμεση επανέναρξη των συνομιλιών με βάση τις προτάσεις του ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών. Η ΕΕ επαναλαμβάνει ότι είναι διατεθειμένη να λάβει υπόψη της τους όρους ενός διακανονισμού σύμφωνα με τις αρχές που αποτελούν τα θεμέλια της Ενωσης».

Είναι σαφές ότι δεν προβλέπεται καμία «ευρωπαϊκή λύση» του Κυπριακού όπως προπαγανδίζει ψευδώς ο Γ. Παπανδρέου. Η ΕΕ αρκείται να «λάβει υπόψη» τον αμερικανοβρετανικό «διακανονισμό» που θα επιβάλλει ο Κ. Ανάν. Εκ των υστέρων, η Κομισιόν αναλαμβάνει «να βοηθήσει» αποκλειστικά για το συμβατό της επίλυσης με το «κοινοτικό κεκτημένο» που δεσμεύει ήδη τη Λευκωσία.

Οι ομόφωνες αποφάσεις των Βρυξελλών αποκαλύπτουν και την εθνο-εμπορία τονίζοντας ότι «η διευθέτηση του προβλήματος της Κύπρου, θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τις προσδοκίες προσχώρησης της Τουρκίας». Η εισβολή και κατοχή του 1974 αναδεικνύεται σε βασικό εργαλείο «ευρωπαϊκής πολιτικής» της Αγκυρας.