Γρηγοριάδης Κώστας

Από τις 18 Απρίλη άλλο ένα «ευρωπαϊκό κεκτημένο» άνευ ...προνοιών γεύεται η υπερήφανος και ισχυρή Ελλάς (μαζί με την τελευταία θέση στο σύνολο των οικονομικών δεικτών συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε). Ο λόγος για τη νόμιμη πλέον είσοδο των μεταλλαγμένων προϊόντων, που αργά ή γρήγορα, όπως είχαμε επισημάνει στο παρελθόν, θα γινόταν πραγματικότητα. Διότι όπως λέει και η λαϊκή ρήση «βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα». Και ιδιαίτερα στην περίπτωσή μας, κατά την οποία χρέη βασιλέως τελεί η υπερδύναμη (ΗΠΑ) με υπηκόους τις Ευρωπαίες ορντινάντσες της.

Ολο το προηγούμενο διάστημα η μάχη από τις προοδευτικές δυνάμεις δινόταν με στόχο την ολοκληρωτική απαγόρευση της διακίνησης των μεταλλαγμένων, οποιασδήποτε μορφής, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση. Ομως το νεοφιλελεύθερο και το σοσιαλφιλελεύθερο πλειοψηφικό μπλοκ (με μικρές παραλλαγές) κατόρθωσε να περάσει, με βάση τους υπάρχοντες συσχετισμούς, τη ρύθμιση η οποία υποχρέωνε τη σήμανση των τυποποιημένων προϊόντων, τα οποία προέρχονται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Μάλιστα, επιχειρεί να το εμφανίσει ως μεγάλη νίκη! Η απάτη σ' όλο της το μεγαλείο. Ηδη σε ξένα έντυπα θαυμάσαμε αυτές τις «σημάνσεις», για τις οποίες απαιτούνται ντετεκτιβικές ιδιότητες από τους καταναλωτές για να ανακαλύψουν αν τα προϊόντα που αγοράζουν προέρχονται από τα εργαστήρια του θανάτου ή είναι τα συνήθη. Μικρά και δυσνόητα γράμματα, χαμένα μέσα στις υπάρχουσες ούτως ή άλλως οδηγίες, καθιστούν παντελώς ανέφικτο, για το μέσο καταναλωτή, να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι... Αν υπήρχε μια σήμανση όπως λ.χ. με τα τσιγάρα σ' όλες τις συσκευασίες, παρόλο που από θέση αρχής είμαστε ενάντια στα προϊόντα αυτά, ίσως θα μπορούσαμε να μιλάμε για κάποια ασφάλεια.

Η βιομηχανία τροφίμων (ο τρίτος πιο προσοδοφόρος κλάδος μετά τη βιομηχανία όπλων και πετρελαίου) μπορεί πλέον να κάνει ελεύθερα παιχνίδι και με τη «βούλα», σ' ένα πεδίο όπου οι νομοθετικές τρύπες είναι πάμπολλες και καθιστούν πραγματικό κουρελόχαρτο την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η μόνη έγνοια των Βρυξελλών ήταν να περάσει η εισαγωγή των προϊόντων -Φρανκεστάιν και για την τιμή (λέμε τώρα) των όπλων να εισαχθεί η «επισήμανση» και η «ιχνηλασιμότητα». Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι από ανεπαρκείς έως ανύπαρκτοι, καθιστώντας τους καταναλωτές έρμαια στις διαθέσεις των βιομηχάνων. Μια πατέντα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής για τα τεκταινόμενα στους ευρωδιαδρόμους, που με τόσο πάθος ακούμε και θα ακούμε την προσεχή περίοδο, λόγω των ευρωεκλογών του Ιουνίου, είναι ότι χιλιάδες προϊόντα απαλλάσσονται και με τη «βούλα» από τη σήμανση. Αυγά, κρέας και γαλακτοκομικά έμειναν εκτός. Το συγκεκριμένο λόμπι, καθώς φαίνεται είχε μεγαλύτερες ...άκρες. Ειδικά για τη χώρα μας αρκεί να σημειώσουμε ότι το 80% της σόγιας και του καλαμποκιού που χρησιμοποιείται για ζωοτροφές προέρχεται από μεταλλαγμένα. Το κρέας όμως που θα καταναλώνουμε δε θα έχει την παραμικρή ένδειξη!

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους σπόρους. Καμία μα καμία απαγόρευση. Μόνο υποσχέσεις για μελέτες υπάρχουν προς το παρόν. Δηλαδή όπως έλεγαν και οι παλιοί γυμνασιόπαιδες «μηδέν από μηδέν = μηδέν». Ο κίνδυνος επιμόλυνσης σε συνορεύουσες καλλιέργειες, οι οποίες δε χρησιμοποιούν μεταλλαγμένους σπόρους, ουδόλως απασχολεί τους Ευρωπαίους επιτρόπους και τα επιτελεία τους. Ηταν μια εκκρεμότητα με τις ΗΠΑ που έπρεπε να τελειώνει. Στην Ελλάδα οι νομοί που κήρυξαν τα εδάφη τους «ζώνες ελεύθερες από τα μεταλλαγμένα» αυξήθηκαν σε 40. Αν υπάρξει μια καθολική συμφωνία από το σύνολο των νομαρχιών και σε συνεργασία με το αγροτικό κίνημα απαγορευτεί η χρήση των σπόρων αυτών, θα προκύψει ένα μεγάλο όφελος. Θα διατηρήσουμε αν μη τι άλλο τα εδάφη μας που ήδη υφίστανται μια μεγάλη έκπτωση από την κατάχρηση των αγροχημικών. Να σημειώσουμε ότι υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις μεταξύ των χωρών παγκοσμίως ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των μεταλλαγμένων. Την πλέον ξεκάθαρη πολιτική εντοπίζουμε στην Αλγερία, η οποία από το Δεκέμβρη του 2000 έχει αποφασίσει με υπουργική απόφαση να απαγορεύσει την εισαγωγή, την εμπορία, τη διάθεση και τη χρήση μεταλλαγμένων. Τόσο απλά. Η ανύπαρκτη ενημέρωση από τους κρατικούς φορείς και τα κόμματα που διαχειρίζονται την εξουσία, πρέπει να γίνει φροντίδα της Αριστεράς, των κινήσεων πολιτών και των οργανώσεων που έχουν ξεκάθαρη στάση στο ζήτημα που αποτελεί πραγματική ωρολογιακή βόμβα. Και η παρούσα προεκλογική περίοδος είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία.