Τη φιλοδοξία να... αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται πως απέκτησε η ηγεσία του ΣΥΝ, κατανοώντας πως η μετατόπιση του ΠΑΣΟΚ σε νεοφιλελεύθερες θέσεις αφήνει ελεύθερο το έδαφος μιας σοσιαλδημοκρατικού τύπου αντιπολίτευσης. Αυτή της τη στόχευση την καταθέτει λίγες μέρες μετά τις εκλογές με το γνωστό σε όλους εκλογικό αποτέλεσμα και πιο συγκεκριμένα στην εισήγηση της ΠΓ προς την ΚΠΕ που συνεδριάζει σήμερα και αύριο, αποσπάσματα της οποίας δημοσίευσε χτες η «Αυγή». Η συγκεκριμένη αναφορά έχει ως εξής: «Το σημερινό ΠΑΣΟΚ αδυνατεί και θα αδυνατεί όλο και περισσότερο να παίξει το ρόλο του ως ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ (...). Αν ο ΣΥΝ ανασυγκροτηθεί και γίνει πιο αποτελεσματικός, έχει δυνατότητες να καλύψει αυτό το κενό».

Κατά τα λοιπά, στην εισήγηση - που ψηφίστηκε από το σύνολο των μελών της ΠΓ, εκτός του σημείου που αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ υπάρχουν δύο εναλλακτικές διατυπώσεις στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω - εκτιμάται ότι το εκλογικό αποτέλεσμα εκπέμπει ένα κρίσιμο μήνυμα για την πορεία του ΣΥΝ και διαμορφώθηκε από διαχρονικούς αλλά και συγκυριακούς παράγοντες οι οποίοι απλώς παρατίθενται, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις, ίσως γιατί, όπως αναφέρεται, «για τα ζητήματα αυτά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στο κόμμα οι οποίες θα αναλυθούν στην πορεία προς το Συνέδριο». Πρόκειται για την υπόθεση ΣΥΡΙΖΑ, τη στάση του στο σχέδιο Ανάν και πτυχές της ευρωπαϊκής του πολιτικής.

Σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ - σύμφωνα πάντα με την «Αυγή» - υπάρχουν δύο διατυπώσεις που θα τεθούν στην κρίση της ΚΠΕ, στην πρώτη διακηρύττεται ο στόχος της «ενότητας δράσης των πιο πλατιών αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων» και στη δεύτερη ο στόχος για συνέχιση του διαλόγου, προώθηση των προτάσεων του ΣΥΝ και αναζήτηση, όπου είναι εφικτό, σημείων κοινής δράσης.

Παρότι αυτό το σημείο έμεινε με ερωτηματικό, λόγω των διαφορετικών εκτιμήσεων στα πλαίσια της ΠΓ, σε άλλο σημείο της εισήγησης περιλαμβάνεται ο στόχος για «ανάληψη προς τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοβουλιών με τις οποίες να εκδηλώνουμε το ενδιαφέρον μας για συνέχιση διαλόγου και κοινών δράσεων». Εκτιμάται ακόμη ότι η κατάληξη του ΣΥΡΙΖΑ «κλόνισε ελπίδες και προσδοκίες, οι οποίες ήταν έκδηλες και στις γραμμές του κόμματος», αλλά σε σχέση με το ποιος έφταιξε για την κατάληξη αυτή, απλώς αναφέρεται ότι «για τις ευθύνες υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις».

Η ηγεσία του ΣΥΝ ερμηνεύει τη μεγάλη αποχή ως ένδειξη αδιαφορίας των λαών, αν και παραδέχεται ότι αποδοκιμάστηκαν τα κυβερνητικά σχήματα, ενώ χαρακτηρίζει αρνητικό το γεγονός πως τη λαϊκή δυσφορία την καρπώθηκαν ποικίλης κατεύθυνσης «ευρωσκεπτικιστικά σχήματα που δε διαθέτουν μια θετική εναλλακτική πρόταση για την ευρωπαϊκή οικοδόμηση»...

Τέλος, σε σχέση με τη ΝΔ εκτιμά ότι της δόθηκε «πίστωση χρόνου», για το ΛΑΟΣ ότι είναι «ανησυχητική η δύναμή του», ενώ για το ΚΚΕ ότι «η εκλογική του δύναμη είναι ετερόκλητη, δεν έχει μονιμότερα χαρακτηριστικά και εκφράζει περισσότερο τάσεις διαμαρτυρίας στις κυρίαρχες επιλογές και όχι εμπιστοσύνη στις πολιτικές και προοπτικές που το ΚΚΕ υποδεικνύει για την Ελλάδα και την Ευρώπη». Δεν παραλείπει φυσικά να του προσάψει ξανά «αντιενωτικές πολιτικές και συστηματικές συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος του ΣΥΝ, που είναι άκρως επιζήμιες για τις αριστερές δυνάμεις συνολικά».