Συνέδριο - φαινομενικά παρωδία, αλλά ιδιαίτερα κρίσιμο για το χαρακτήρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - διοργανώνει η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας. Η ΚΕΔΚΕ στις 4 του Μάη 2000 ξεκινά τις συνεδριάσεις στη Χαλκιδική με θέμα τα οικονομικά των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι μεθοδεύσεις της δείχνουν την πολιτική της ταύτιση με κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ενωση, για μετατροπή των δήμων σε μηχανισμούς επιβολής φόρων. Φαίνεται όμως, πως δε θα προωθήσει τόσο εύκολα τα σχέδιά της.

Η ΚΕΔΚΕ προχωρά στο συνέδριο χωρίς να έχει διαμορφώσει συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε έγκαιρα να τις επεξεργαστούν οι Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων και τα Δημοτικά Συμβούλια της χώρας. Η έλλειψη προηγούμενου διαλόγου, οδήγησε πρόσφατα την ΤΕΔΚ Αττικής να ζητήσει την αναβολή του.

Παράλληλα, αρκετοί αιρετοί δεν προτίθενται να επιτρέψουν το συνέδριο να εξελιχτεί σε τουριστική εξόρμηση. Σε συζητήσεις μαζί τους, δεν παύουν να τονίζουν πως το συνέδριο είναι πίσω από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις για μια ΤΑ με ουσιαστικό ρόλο σε όφελος των δημοτών.

Επισημαίνουν πως για την οικονομική επάρκεια της ΤΑ, την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων της, την επίλυση του οικονομικού προβλήματός της χρειάζονται:

-Διπλασιασμός, τουλάχιστον, των σημερινών ΚΑΠ από περίπου 2,5 που είναι σήμερα σε 5%, με σταθερό ποσοστό επί του συνόλου του κρατικού προϋπολογισμού. Με προοπτική ικανοποίησης του πάγιου αιτήματος της ΤΑ για αύξηση του ποσοστού αυτού στο 8%.

-Απόδοση όλων των παρακρατημένων από την κεντρική διοίκηση πόρων (ανέρχονται ήδη στο 1,2 τρισ. σε ονομαστικές τιμές).

-Αμεση καταβολή της κρατικής συμμετοχής στο Ειδικό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οχι αναδιανομή χρημάτων που προέρχονται μόνο από την ΤΑ.

-Ατοκα δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, μηδενισμό των επιτοκίων στα υπάρχοντα χρέη και όχι δανεισμό της ΤΑ από τα δικά της χρήματα και με επιτόκιο πολλαπλάσιο του πληθωρισμού.

- Καμία νέα αρμοδιότητα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ΤΑ και χωρίς αύξηση των ΚΑΠ για την υλοποίησή της (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, αθλητισμός, πολιτισμός κλπ.)

- Οχι χρηματοδότηση από τους ΚΑΠ ζητημάτων γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής και αναγκών (π.χ. πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι»). Αυτά πρέπει να καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ειδική μέριμνα για τις περιοχές με οξυμένα κοινωνικά προβλήματα (π.χ. ανεργίας κλπ.).

-Κατανομή των ΚΑΠ με τρόπους που να εξασφαλίζουν πλήρως τις λειτουργικές ανάγκες των δήμων και με κριτήρια:Πληθυσμός, έκταση, διαμερίσματα. Ελάχιστες ανάγκες σε ζητήματα κοινωνικής πολιτικής (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, αθλητισμός, πολιτισμός). Υλοποίηση αρμοδιοτήτων ΤΑ χωρίς ανταποδοτικότητα.

- Κατανομή των ΚΑΠ με τρόπο διαφανή και ελέγξιμο ανά πάσα στιγμή από κάθε δήμο.

Οι ίδιοι αιρετοί υπογραμμίζουν ότι η πρόταση για φορολογική εξουσία στους ΟΤΑ δημιουργεί αυταπάτες. Οδηγεί σε πρόσθετη φορολόγηση των ασθενέστερων στρωμάτων. Απαλλάσσει το μεγάλο κεφάλαιο αφού αποτελεί έμμεση φορολογία που πληρώνουν τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα. Καταλήγουν, πως απαιτείται δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση υπέρ των εργαζομένων, πριν από οποιαδήποτε ανακατανομή των φόρων ανάμεσα στα επίπεδα της διοίκησης.