Μέσες - άκρες αυτήν την εικόνα παρουσιάζει σήμερα ο κλάδος. Αυτήν την εικόνα βρίσκουν μπροστά τους και οι οργανωμένες δυνάμεις του ΚΚΕ κάθε που προσπαθούν να ξεδιπλώσουν τη δουλιά τους στο χώρο, στην πορεία της αμφίδρομης σχέσης: Ενίσχυση του ΚΚΕ- ενίσχυση του αγώνα της εργατικής τάξης. Σ' αυτήν την πραγματικότητα, μετρώντας ήδη μια σειρά θετικά αποτελέσματα από τη δράση του Κόμματος είναι χρήσιμο να σταθούμε και πιο συγκεκριμένα σε πλευρές, όπου η προσπάθειά μας ανέδειξε και τις δυνατότητες που υπάρχουν, αλλά και πώς αυτές οι δυνατότητες μετουσιώνονται σε αποτέλεσμα όταν δουλεύουμε με στόχο και σχέδιο.

Οταν δεν υποχωρούμε στις δυσκολίες, αναπτύσσουμε την αυτοτελή πολιτική δουλιά του Κόμματος, σε συνδυασμό με τη δράση μας στο εργατικό κίνημα, με ταξικό προσανατολισμό, με επιμονή στη συσπείρωση δυνάμεων πάνω στο πλαίσιο αιτημάτων που υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων.

Την τέτοια χρήσιμη εμπειρία που βγαίνει από τους αγώνες των ξενοδοχοϋπαλλήλων, κυρίως στην Αθήνα, και μπορεί να μας βοηθήσει για να επεξεργαστούμε στη συνέχεια τους άξονες ενός σχεδίου δράσης για την παραπέρα ανάπτυξη της δουλιάς του Κόμματος και του ταξικού κινήματος, προσπαθούμε να παρουσιάσουμε παρακάτω:

Η συσπείρωση και ο συντονισμός βασίζεται στην επιμονή σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων: Την ώρα που η ξεπουλημένη ηγεσία της Ομοσπονδίας υπέγραψε σύμβαση με 0,92 ευρώ αύξηση, εμείς προτάξαμε από πέρσι και υιοθετήθηκε το αίτημα για 1.100 ευρώ (ήδη αναπροσαρμόστηκε στα 1.200 ευρώ). Σταθερή και πλήρη εργασία, κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Μείωση του χρόνου εργασίας στις 35 τη βδομάδα, με 7ωρο, 5ήμερο. Το διάλειμμα του φαγητού να μην παρατείνει το χρόνο εργασίας. Ελάχιστη σύνθεση προσωπικού ξενοδοχείων. Καθορισμό καθηκόντων για όλες τις ειδικότητες κ.ά.

Οι δυνάμεις που μετέχουν στη συσπείρωση, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, έχουν αποδεχτεί τη δράση μαζί με το ΠΑΜΕ, την αντιπαράθεση με τους εργατοπατέρες στην Ομοσπονδία Επισιτισμού και στη ΓΣΕΕ.

Εγιναν τρεις 24ωρες απεργίες, δύο 5ωρες στάσεις, συγκεντρώσεις και πορείες. Απεργίες που ήταν δύσκολες και η συμμετοχή των εργαζομένων αποτέλεσμα σκληρής αναμέτρησης με την τρομοκρατία από την εργοδοσία, τον απεργοσπαστικό μηχανισμό και την υπονομευτική δουλιά των δυνάμεων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στην πορεία αυτού του αγώνα ανοίχτηκε πόλεμος με τα ίδια τα κέρδη των ξενοδόχων. Και είναι χαρακτηριστική η επιστολή της Ομοσπονδίας των ξενοδόχων προς τους ξενοδόχους της Αττικής που έδινε εντολή να μην κάνουν βήμα πίσω στα αιτήματα του ΠΑΜΕ.

Στη διάρκεια αυτού του αγώνα είχαμε αποτελέσματα χρήσιμα για τη γενικότερη πείρα:

Απόσπαση σωματείων από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, συγκρότηση αγωνιστικού συνδυασμού σε χώρο πολύχρονης απουσίας μας, δημιουργία νέου σωματείου σε άλλο χώρο, συγκρότηση σωματειακών επιτροπών σε επιχειρήσεις, εκατοντάδες εγγραφές στο κλαδικό συνδικάτο, δημιουργία Επιτροπής Νέων στο κλαδικό, ένταξη πρωτοπόρων εργαζομένων στο Κόμμα και μάλιστα σε χώρους όπου δεν είχαμε μόνιμη και σταθερή παρουσία. Μπορούμε ήδη να μιλάμε για δυνάμωμα της επίδρασης του ΚΚΕ σε μεγάλους επιχειρησιακούς χώρους.

Ξεκινήσαμε με την αξιοποίηση της κατάστασης που διαμορφώθηκε στο κλαδικό σωματείο μετά τις αρχαιρεσίες. Δεν είχαμε την πλειοψηφία, αλλά κατορθώσαμε να διαφοροποιηθούν δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ. Το κλαδικό επικοινώνησε με επιχειρησιακά σωματεία, ανέπτυξε σχέσεις, προώθησε συλλογικές μορφές που βοήθησαν στην εξέταση των εξελίξεων, στην ανταλλαγή πείρας, στη χάραξη της πορείας του αγώνα. Διαμορφώθηκε ένας πυρήνας σωματείων που υιοθέτησαν αιτήματα που παλεύει το ΠΑΜΕ, έγινε συστηματικό άνοιγμα στους χώρους δουλιάς, υπήρξε αντιπαράθεση με την εργοδοτική τρομοκρατία και την τακτική της συμβιβασμένης πλειοψηφίας στη διοίκηση της Ομοσπονδίας. Με σχέδιο υλοποιήθηκε ένα πολύμορφο πρόγραμμα που συνέβαλε στην κλιμάκωση της πάλης.

Ολα αυτά γίνονταν με το ταυτόχρονο προχώρημα της αυτοτελούς πολιτικής - ιδεολογικής δουλιάς του Κόμματος, με την κλαδική ΚΟΒ και την Αχτίδα να είναι σε κίνηση. Εγινε σχεδιασμένη οικοδόμηση του Κόμματος στους χώρους. Επιτελικά η δουλιά είχε διαρκή παρακολούθηση από κοντά, με βοήθεια στον προσανατολισμό, στη διαμόρφωση του πλαισίου, σε χειρισμούς, στην αντιμετώπιση αδυναμιών. Η όλη προσπάθεια στηρίχτηκε από μια σειρά κομματικά στελέχη, ευρύτερες κομματικές δυνάμεις στήριξαν τις απεργίες. Αδυναμίες και ελλείψεις υπήρχαν, αλλά και μέσα από αυτές, στην προσπάθεια για το ξεπέρασμά τους φέραμε το αποτέλεσμα.

Επαναβεβαιώθηκε ότι ο αγώνας δεν είναι και δε θα είναι μια ευθεία γραμμή, περνάει από διάφορες φάσεις, χρειάζεται σταθερότητα στον προσανατολισμό, επαγρύπνηση, ετοιμότητα απέναντι στις διασπαστικές κινήσεις του εργοδοτικού μηχανισμού, βοήθεια για το ξεπέρασμα ταλαντεύσεων, καλή επικοινωνία και συζήτηση με τους συναδέλφους που συνεργαζόμαστε.

- Βοήθησε στη συσπείρωση η αυτοτελής παρέμβαση του Κόμματος, με την ημερίδα για τον Τουρισμό, με τις συγκεντρώσεις σε ξενοδοχεία με βουλευτές και στελέχη του Κόμματος, με αξιοποίηση οπαδών, συνεργαζομένων, με τη χρέωση ξενοδοχειακών μονάδων και σε εδαφικές αχτίδες. Ανάλογα βοηθήθηκε η συσπείρωση και από την αυτοτελή παρέμβαση του ΠΑΜΕ.

- Η αξιοποίηση του πλαισίου πάλης του ΠΑΜΕ, που ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων, βοήθησε το κλαδικό σωματείο να συσπειρώσει 12 επιχειρησιακά σωματεία, να συγκροτηθούν επιτροπές και να μπουν στη δράση οι εργαζόμενοι του κλάδου.

- Αναδείχτηκε η δυνατότητα που δίνει το κλαδικό συνδικάτο για το συντονισμό και τη συσπείρωση των εργαζομένων του κλάδου.

- Η συσπείρωση έγινε σε ανοιχτή αντιπαράθεση με την εργοδοσία, την πουλημένη ηγεσία της Ομοσπονδίας και τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, που καλλιεργεί ψευδαισθήσεις σε τμήματα εργαζομένων.

Η πείρα αυτή είναι χρήσιμη γενικότερα στον προσανατολισμό της δουλιάς των οργανώσεών μας. Για τη σχέση που πρέπει να έχουμε με τους χώρους δουλιάς, τους δεσμούς των κομμουνιστών στο κάθε κλάδο με τους εργαζόμενους στον κλάδο. Για την προσπάθεια να υπάρχει σταθερή, αυτοτελής, πολιτική - ιδεολογική δουλιά, αξιοποίηση της πολιτικής πρότασης του Κόμματος και των πιο εξειδικευμένων προτάσεων ανά χώρο. Για την παραπέρα οικοδόμηση του Κόμματος στην εργατική τάξη, ως προϋπόθεσης ενίσχυσης του ίδιου του αγώνα της εργατικής τάξης στην αντιπαράθεσή της με το κεφάλαιο.