Ας ρίξουμε μια ματιά τώρα στην «ιστορική περιπέτεια του ρολογιού». Η πρώτη βελτίωση της κλεψύδρας έγινε το δέκατο τέταρτο αιώνα. Ο δείκτης του ρολογιού αντί να κινείται από την άνοδο της στάθμης του νερού, κινούνταν από την κάθοδο βαριδιών που έλκονταν από τη βαρύτητα. Αυτά τα μηχανικά ρολόγια δεν έδειχναν την ώρα με μεγαλύτερη ακρίβεια από τις κλεψύδρες, ήταν όμως πιο εύχρηστα και χρειάζονταν λιγότερη φροντίδα. Επίσης, μπορούσαν να τοποθετηθούν σ' έναν πύργο (είτε στο δημαρχείο, είτε στην εκκλησία της πόλης) έτσι ώστε όλοι να τα βλέπουν. Ενας τέτοιος πύργος χτίστηκε στο Μιλάνο της Ιταλίας το 1935 και το ρολόι χτυπούσε κάθε μία ώρα και οι Μιλανέζοι μπορούσαν να ξέρουν τι ώρα είναι αν μετρούσαν τις ώρες... Κατά προσέγγιση τουλάχιστον. Ετσι πήραμε μια ιδέα για την εξέλιξη του ρολογιού που τόσο απαραίτητο μάς είναι στη σύγχρονη γεμάτη άγχος ζωή μας. Αναρωτιέται κανείς αν πράγματι ωφελεί να μετράει το χρόνο... Ας μη μελαγχολούμε όμως.