- Μπαμπά, θέλω κομπιούτερ!

- Θα σου πάρει ο Σημίτης!

Αυτή είναι μια συνηθισμένη (ευτυχισμένη) οικογενειακή στιγμή, ενός (ευτυχισμένου) ελληνικού νοικοκυριού, που ζει στον «παράδεισο» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε Ελληνόπουλο, να έχει πρόσβαση στο Internet. Εκτός από το χρηματιστήριο, ο πρωθυπουργός στηρίζει τώρα και το Internet!...

Το σύστημα - πρόγονος του Internet κατασκευάστηκε ως γνωστόν για τις στρατιωτικές ανάγκες των ΗΠΑ. Μετά, όταν πλήθυναν οι χρήστες του, ιδιαίτερα στον ακαδημαϊκό χώρο, ο στρατός των ΗΠΑ για τους δικούς του ευνόητους λόγους αποχώρησε σχεδόν πλήρως, φτιάχνοντας ένα νέο κλειστό σύστημα αποκλειστικής χρήσης. Το Internet είχε γίνει πολύ ανοιχτό, πολύ ελεύθερο, πολύ... δημοκρατικό και γι' αυτό επικίνδυνο. Πάνω σ' αυτό, μάλιστα, χτίστηκε ένας μύθος που στις εξεζητημένες παραλλαγές του έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το Internet θα εκδημοκρατίσει τους πάντες και τα πάντα (έστω με την αμερικάνικη έννοια του εκδημοκρατισμού).

Αν δούμε, όμως, την τάση που επικρατεί, αλλά και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης περί ηλεκτρονικού εμπορίου (που βρίσκονται πίσω από το όψιμο ενδιαφέρον τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ), μάλλον αυτά που θέλανε να πιστέψουμε έχουν τελειώσει. Οι κύριοι, με τα κοστούμια και τις γραβάτες, είναι εδώ για να μας υπενθυμίσουν ποιος έχει το πάνω χέρι και σε ποιον ανήκει το Internet. Οτι, δηλαδή, στον εικονικό κόσμο καθρεφτίζεται ο καπιταλισμός και οι δικές του σχέσεις παραγωγής.

Ηδη το Internet μετατρέπεται σε ένα απέραντο «μπακάλικο», μετά και από την επέλαση κάποιων επίδοξων υποστηρικτών του νέου μέσου επικοινωνίας. Κάποια «συγκροτήματα» από εδώ, κάποιες άλλες «φιλεύσπλαχνες» εταιρίες από εκεί, μας γεμίσανε τον «κυβερνοχώρο» με «πύλες», με «e-business», με «e-commerce» και άλλους σχετικούς «χαρούμενους» όρους, με το «e» από μπροστά σε κάθε περίπτωση. Ενώ οι εξαγορές των «μικρών» από τους «μεγάλους» έχουν πάρει χαρακτήρα επιδημίας.

Οταν συμβαίνουν αυτά, λοιπόν, ποιος μπορεί να πιστέψει ότι η κυβέρνηση - της ΟΝΕ, της «Λευκής Βίβλου», της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης, των διάφορων ΙΕΚ, της διά βίου ψευτοκατάρτισης - ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση των νέων στις νέες τεχνολογίες; Γιατί η εκπαίδευση, και γενικά η μόρφωση, δεν είναι «κεραυνοβόλος έρωτας». Δε σημαίνει ότι αν θα κάτσεις μπροστά στο computer, που «πιάνει Internet» (όπως λένε μερικοί), θ' αρχίσουν να σου μπαίνουν στο μυαλό, αυτόματα, οι νέες τεχνολογίες. Χρειάζεται, δυστυχώς, για τους «εκσυγχρονιστές», και κάποιο εκπαιδευτικό σύστημα που δε θα σου μαθαίνει απλά πώς να πατάς το «power», για ν' ανοίξει ο Η/Υ και να βάζεις το CD, του γνωστού «συγκροτήματος», στο CD ROM Player. Που δε θα σου μαθαίνει απλά πώς να πηγαίνεις από «πύλη σε πύλη».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη στιγμή που κόβει την πρόσβαση χιλιάδων νέων στη γνώση, υπόσχεται πρόσβαση στο Internet, για να προσφέρει ηλεκτρονική πελατεία στις πολυεθνικές. Η εκπαίδευση στις νέες τεχνολογίες δεν πρέπει να έχει καμιά σχέση με το e-business, με τους χρήστες - καταναλωτές που θέλουν να φτιάξουν οι πολυεθνικές. «Γνωρίζω τις νέες τεχνολογίες» δε σημαίνει «γνωρίζω να ψωνίζω μέσα από το Internet».