Αγαπητοί σύντροφοι,

Στο γραπτό μου αυτό θέλω να πω λίγες σκέψεις για τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 17ο Συνέδριο, που όπως είναι γνωστό, θα πραγματοποιηθεί στις 9-12 του Φλεβάρη του 2005.

86 χρόνια αγώνων και θυσιών.

Είμαστε κομμουνιστές, έχουμε την ολοκάθαρη ταυτότητα του Κου-Κου-Ε. Αγωνιζόμαστε να αλλάξουμε την κοινωνία, τον άνθρωπο. Το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλιάς. Η ελπίδα είναι ο κόσμος του μόχθου. Αυτή την ελπίδα, το όραμα ποτίζει από τη μέρα που γεννήθηκε, το 1918 το Κόμμα μας ώσπου να δικαιωθεί και σίγουρα θα ανθίσει στον 21ο αιώνα.

Το Κόμμα στα 45 χρόνια ως τώρα - έπος του στην Αντίσταση ενάντια στην υπερδύναμη της πάνοπλης βαρβαρότητας. `Η μήπως ήταν λιγότερο σκληρές οι συνθήκες μέσα στις οποίες το διαλυμένο και κουτσουρεμένο Κου Κου Ε με τους λίγους δραπέτες από τα ξερονήσια και άλλους επιζήσαντες από τη φονική φασιστική βασιλομεταξική δικτατορία συντρόφους κάτω από το ζυγό της τριπλής ξένης ναζιστικής και φασιστικής κατοχής και των προδοτών συνεργατών της στην κυβέρνηση, κατόρθωσε όχι μόνο να ανασυγκροτηθεί αλλά φτάνοντας στην πρωτοπορία να συνεγείρει τεράστια την πλειοψηφία του λαού μας ενώνοντας στις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ Εθνικής Αλληλεγγύης τους πατριώτες και άλλων πολιτικών παρατάξεων.

Και τώρα λίγα για το 17ο συνέδριο.

Το πρόβλημα τι Κόμμα θέλουμε και χρειαζόμαστε νομίζω έχει λυθεί σταθερά προς τη σωστή κατεύθυνση στο 14ο Συνέδριο και αναπτύχθηκε στα επόμενα συνέδριά του και με νέο καταστατικό που επιδίωκε ακριβώς με τις αυστηρά διατυπωμένες απαιτήσεις του, να προλάβει και να αποδυναμώσει τους ρυθμούς της επερχόμενης χαλάρωσης που ακολούθησε μετά τις οδυνηρές εξελίξεις στις εντός και τις εκτός πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Και το ερώτημα μπαίνει τι κόμμα θέλουμε.

Πρέπει να μείνουμε σταθερά μαρξιστικό λενινιστικό κόμμα, που στηρίζεται στη δικτατορία του προλεταριάτου. Η λέξη δικτατορία, σύντροφοι, δεν πρέπει να μας σοκάρει, πρέπει να την εξηγήσουμε να γίνει κατανοητή. Δικτατορία έχουμε και τώρα, αλλά είναι των λίγων της άρχουσας τάξης, ενώ η δικτατορία του προλεταριάτου είναι των πολλών, της εργατικής τάξης και δεν μπορείς να έχεις λαϊκή εξουσία και την εργατική τάξη στη γωνιά. Πρέπει να είναι πάντα σε ετοιμότητα και όταν χρειαστεί να επέμβει έγκαιρα.

Ας πάρουμε παράδειγμα την πρώην Σοβιετική Ενωση που η δικτατορία του προλεταριάτου είχε καταργηθεί και έτσι η εργατική τάξη χωρίς οργάνωση, διαλυμένα τα συνδικάτα δεν αντέδρασε και δεν ανταποκρίθηκε στις δύσκολες περιστάσεις. Αν υπήρχε όμως η ανώτερη μορφή οργάνωσης της εργατικής τάξης που είναι η δικτατορία του προλεταριάτου θα τολμούσε ο Γιέλτσιν και η παρέα του να κάνουν αυτά που όλα έγιναν χωρίς καμία αντίσταση;

Εγώ πιστεύω, σύντροφοι, σε καμία περίπτωση. Αρα όσο υπάρχει καπιταλισμός πρέπει να υπάρχει αντίσταση της εργατικής τάξης με την ανώτερη μορφή πάλης που είναι η δικτατορία του προλεταριάτου.

Σύντροφοι,

Με τις απόψεις μου θέλω κι εγώ να συμβάλω στον προβληματισμό για την καλύτερη επιτυχία του 17ου συνεδρίου μας. Πιστεύω πως το Κόμμα μας μετά τη μεγάλη διάσπαση ανασυγκροτήθηκε πολύ γρήγορα και ανέδειξε νέα και αξιόλογα στελέχη σε όλες τις βαθμίδες, από τις ΚΟΒ μέχρι και την ΚΕ, ΠΓ και αυτό φαίνεται από την αντίδραση της άρχουσας τάξης με αποκλεισμό από τα Μέσα Ενημέρωσης και συκοφάντηση. Θα προτιμούσε ένα κόμμα με πολύ μεγαλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα αλλά χωρίς επιρροή στο λαό. Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι χρειάζεται πολλή δουλιά, βελτίωση ακόμη και άνοιγμα στον κόσμο.

Με σύνθημα ΚΚΕ Ισχυρό για το λαό, τη λαϊκή συμμαχία, το σοσιαλισμό.

Εύχομαι κάθε επιτυχία του 17ου συνεδρίου.

Βουρκοτιώτης Δημ.

ΚΟΒ Πολυγώνου