Με μισά μηνιάτικα πληρώνει η διοίκηση της συνεταιριστικής οργάνωσης «Ελαιουργική» τους εργαζομένους της. Στην πράξη, δηλαδή, οι εργαζόμενοι στην «Ελαιουργική» έχουν πληρωθεί μέχρι τα μέσα Ιούλη!

Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει ανησυχία και προβληματισμό στην πλειοψηφία των εργαζομένων, που την περασμένη βδομάδα έκαναν για λίγες ώρες «στάση» εργασίας και μετά από κάποιες υποσχέσεις σταμάτησαν. Τα πράγματα δείχνουν πως η «Ελαιουργική» έχει φτάσει σε εντελώς παρακμιακά επίπεδα, με ευθύνη των εκάστοτε διοικούντων και κυβερνώντων. Το πρόβλημα των καθυστερήσεων στις πληρωμές έχει γίνει σχεδόν μόνιμο τα τελευταία χρόνια και στο θέμα αυτό μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων. Βέβαια, η βασική αιτία είναι ότι η οργάνωση αυτή που θα έπρεπε να είναι η ραχοκοκαλιά των ελαιοπαραγωγών της χώρας έχει σκοπίμως απαξιωθεί, σε όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων και βασικά των πολυεθνικών συμφερόντων.

Οσον αφορά το πρόβλημα των πληρωμών, πρέπει να σημειωθεί πως μια επιχείρηση για να μπορεί να πληρώνει τους εργαζόμενους θα πρέπει κάτι να εμπορεύεται και να παράγει προστιθέμενη αξία. Ομως στην περίπτωση της «Ελαιουργικής» δε συμβαίνει κάτι τέτοιο τελευταίως... Και οι εργαζόμενοι πληρώνονται βασικά μέσω των χρημάτων που προκύπτουν από τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων της Οργάνωσης. Για παράδειγμα, πέρσι πουλήθηκε ακίνητο στην Ιεράπετρα στην Κρήτη για 900 εκατ. ευρώ, όπως λέγεται. Τώρα σειρά για πούλημα έχουν τα εργοστάσια της «Ελαιουργικής» σε Στυλίδα και Ελευσίνα, ένα ακίνητο στη ΒΙΠΕ Ηρακλείου και ένα πυρηνελαιουργείο στην Ιεράπετρα... Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι προ λίγων βδομάδων η συγκεκριμένη οργάνωση πήρε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης 1,4 εκατ. ευρώ για ένα κοινοτικό πρόγραμμα παρακολούθησης και διοικητικής διαχείρισης του τομέα και της αγοράς ελαιολάδου και επιτραπέζιων ελιών, χρήματα που βέβαια βγαίνουν πάλι από τα παρακρατήματα σε βάρος των ελαιοπαραγωγών.