Η αναγκαιότητα ανάπτυξης ταξικών αγώνων και αντεπίθεσης της εργατικής τάξης στην επίθεση που δέχονται τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματά της από τις ελληνικές κυβερνήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο, επισημάνθηκε στη συζήτηση που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Λάρισας για τις εργασιακές σχέσεις και την κοινωνική ασφάλιση.

Μιλώντας ο Τ. Τσιόγκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, τόνισε την ανάγκη συνειδητοποίησης από την εργατική τάξη πως υπάρχουν δύο δρόμοι. «Ο ένας - είπε - είναι της ανάπτυξης σε καπιταλιστικό επίπεδο με οδυνηρές συνέπειες για τους εργαζόμενους και ο άλλος είναι της ανάπτυξης σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας, για τον οποίο πρέπει να παλέψει η εργατική τάξη». Για τις εργασιακές σχέσεις μίλησε ο Δ. Θεοδώρου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών - Ιματισμού - Δέρματος επισημαίνοντας ότι όλα τα μέτρα που παίρνονται υπόκεινται στον κανόνα για ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, αύξηση των κερδών και ισχυροποίηση της θέσης του μεγάλου κεφαλαίου. «Οι εργαζόμενοι - υπογράμμισε - πρέπει να καταδικάσουν τις πολιτικές δυνάμεις που εφαρμόζουν και στηρίζουν αυτήν την πολιτική» και «να βγάλουν συμπεράσματα και ν' αντιπαλέψουν αποφασιστικά τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού». Υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα ισχυροποίησης του ΠΑΜΕ, τόνισε πως η εξασφάλιση και κατοχύρωση του δικαιώματος της μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους απαιτεί ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Για την κοινωνική ασφάλιση μίλησε ο Θ. Κακαβάς, εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΚΑ, ο οποίος υπογράμμισε πως διαμορφώνεται «το έδαφος για την κλιμάκωση της επίθεσης στα κοινωνικά ασφαλιστικά δικαιώματα που έχουν διασωθεί μετά τα αντεργατικά μέτρα των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ». «Ολες οι κινήσεις - είπε - υπηρετούν το βασικό προσανατολισμό: Τη χρησιμοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, των Συντάξεων ως πεδίο επέκτασης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων για την κερδοφορία του κεφαλαίου». Και πρόσθεσε πως οι εργαζόμενοι πρέπει να περάσουν στην αντεπίθεση για την εφαρμογή μιας πολιτικής που ν' αντιμετωπίζει τα προβλήματα του εργαζόμενου, του άνεργου, του συνταξιούχου με βάση το γεγονός ότι ο παγκόσμιος πλούτος μεγάλωσε και την ανάγκη να επιστραφεί στους δημιουργούς του.