Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες

Εκείνο που προέχει σ' αυτό το συνέδριο και σωστά τονίζεται σε πολλά μέρη των Θέσεων είναι η ενίσχυση του Κόμματός μας από ιδεολογικής, οργανωτικής και πολιτικής πλευράς. Στα προηγούμενα συνέδριά μας δώσαμε μεγάλο βάρος στο να διαφυλάξουμε τον επαναστατικό χαρακτήρα του, ιδιαίτερα μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και την κρίση που περάσαμε και εμείς, και το κατορθώσαμε να είμαστε σήμερα ένα από τα λίγα κομμουνιστικά κόμματα στον κόσμο με ξεκάθαρο Ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισμό. Κατόπιν επεξεργαστήκαμε το Πρόγραμμά μας στις σημερινές συνθήκες και την πολιτική του Μετώπου για τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Τώρα, ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε και να ρίξουμε το βάρος της δουλιάς μας στην κομματική οικοδόμηση, σε σχέση φυσικά με τα προηγούμενα.

Εδώ πρέπει να αρχίσουμε από την ΚΟΒ που αποτελεί το κύτταρο του κομματικού μας οργανισμού. Και πρέπει να τολμήσουμε για να ξεπεραστούν προβλήματα λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων βάσης. Ας κοιτάξει ο καθένας μας και ας αναλογιστεί αν η οργάνωση που ανήκει λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί μια κομμουνιστική οργάνωση και ποιος φέρνει την ευθύνη γι' αυτό. Είναι δυνατόν να γίνεται συνεδρίαση και να μη συμμετέχουν όλα τα μέλη, να μην υπάρχει γραπτή εισήγηση από το Γραφείο ή τον Γραμματέα (που να έχει κοινοποιηθεί προηγούμενα σ' όλα τα μέλη), να μη γίνεται καταμερισμός και έλεγχος δουλιάς; Εχουμε φτάσει στο σημείο οι συνεδριάσεις των ΚΟΒ και όχι μόνο, να είναι πολλές φορές φιλικές συνάξεις. Αυτό δε δικαιολογείται όσο μικρή και αν είναι η οργάνωση. Σωστά η Κεντρική Επιτροπή κάνει μέσα από τις Θέσεις την κριτική της για το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί. Αυτό όμως πρέπει να γίνει κάθετα σ' όλο το Κόμμα. Και πρώτα και κύρια στις ΚΟΒ. Ανεχτήκαμε όλοι μας μια κατάσταση που σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογείται. Μπορεί στις αρχές, στην πορεία ανασυγκρότησης του Κόμματος, να κάναμε τα «στραβά μάτια». Αλλά αυτό δεν πάει άλλο και πρέπει να τολμήσουμε. Να προχωρήσουμε σε μια ανασυγκρότηση των ΚΟΒ με βάση και μπούσουλα το καταστατικό μας. Υπάρχουν κομματικά μέλη που εκ των πραγμάτων και για διάφορους λόγους έχουν οπαδοποιηθεί, που δεν τηρούν βασικές καταστατικές αρχές και όμως παραμένουν κομματικά μέλη. Για ποιον λόγο; Για να μη μειωθεί η δύναμή μας στα χαρτιά; Η άποψή μου είναι πως αυτά τα κατ' όνομα κομματικά μέλη αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στην κομματική οικοδόμηση και μεσοπρόθεσμη ισχυροποίηση του Κόμματός μας. Δε βοηθούν και πολλές φορές κάνουν ζημιά και σε καινούριους συντρόφους που στρατολογούμε και έχουν μια τελείως διαφορετική άποψη για τον τρόπο λειτουργίας και το ρόλο της ΚΟΒ. Φυσικά θα πρέπει να γίνει πρώτα χωριστά συζήτηση με τον κάθε σύντροφο, για τους διάφορους λόγους που ο καθένας δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις κομματικές του υποχρεώσεις και ανάλογα να πράξουμε. Καλύτερα να παραμείνει κάποιος οπαδός. Βέβαια, αυτό ακούγεται κάπως αντιφατικά, δηλαδή από τη μια ισχυροποίηση και από την άλλη μείωση τουλάχιστον στα χαρτιά της δύναμής μας, αλλά πιστεύω πως έτσι βοηθούμε μελλοντικά στην ισχυροποίηση του Κόμματός μας.

Είναι γεγονός πως το ιδεολογικό επίπεδο πολλών μελών του Κόμματός μας είναι χαμηλό. Το Κόμμα μας και επεξεργασμένη σαφή πολιτική πρόταση εξουσίας και θέσεις για τα επίκαιρα ζητήματα έχει. Το θέμα είναι αν αυτά είναι κτήμα όλης της κομματικής μας δύναμης. Και πιστεύω όχι. Κάποιος που δουλεύει σε ένα συγκεκριμένο τομέα σίγουρα είναι γνώστης των προβλημάτων εκεί. Αυτό όμως δε φτάνει. Ο κόσμος περιμένει από μας τους κομμουνιστές να είμαστε ενημερωμένοι πάνω σ' όλα και να προτείνουμε λύσεις για όλα. Για να μην πάω πιο πέρα θα σταθώ στον εαυτό μου και θα παραδεχτώ πως σε πολλά ζητήματα με «πιάνουν αδιάβαστο». Με ρωτούν π.χ. τι λέτε εσείς οι κομμουνιστές για το τάδε θέμα. Αν είμαι πληροφορημένος κύρια από τον κομματικό μας Τύπο ή τη ραδιοτηλεόρασή μας μπορώ βέβαια να απαντήσω. Αν όμως δεν είμαι ενημερωμένος, τότε λέω (λέμε) άλλα αντί άλλων, διαστρεβλώνοντας σε μερικές περιπτώσεις και τις θέσεις μας. Μ' αυτό θέλω να πω πως δεν πρέπει να υπάρχει κομματικό μέλος που να μη διαβάζει καθημερινά το «Ριζοσπάστη» και να μην ενημερώνεται από τον «902». Με την ευκαιρία θα 'θελα να σημειώσω ότι η διαδικτυακή έκδοση του «Ριζοσπάστη» είναι πάρα πολύ καλή. Για όσους από μας, που ζούμε εδώ στο εξωτερικό, δεν έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν τον έντυπο «Ριζοσπάστη» (γιατί δεν έρχεται σε όλες τις περιοχές) θα μπορούσαν να έχουν άμεση πληροφόρηση από το διαδίκτυο, μια και η ιντερνετική σύνδεση είναι σχετικά φθηνή. Βέβαια, έτσι δεν ενισχύεται οικονομικά η εφημερίδα μας, αλλά σχετικά μ' αυτό θα έκανα την πρόταση να γίνει συνδρομητική η διαδικτυακή της έκδοση. Ετσι, θα μπορούσε ο καθένας να συμβάλει στην οικονομική ενίσχυση της εφημερίδας μας, αλλά και ο έλεγχος της μελέτης της από τα μέλη μας θα ήταν πιο εύκολος. Η τηλεόραση του «902» θα μπορούσε μελλοντικά να συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή, συμπεριλαμβάνοντας στο πρόγραμμά της ιδεολογικά μαθήματα, ιστορικά θέματα, και αν υπάρχει η δυνατότητα και μια σταθερή ενημερωτική εκπομπή για τους απόδημους Ελληνες. Η λήψη της εδώ στη Γερμανία είναι πολύ καλή. Ο κόσμος περιμένει πολλά από μας τους κομμουνιστές και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του. Το πρωταρχικό καθήκον κάθε κομμουνιστή, δηλαδή η αυτομόρφωση, την έχουμε παραμελήσει. Και αυτό δε δικαιολογείται σε καμιά περίπτωση με τα στερεότυπα δε μας μένει χρόνος κτλ. Και το Κόμμα πρέπει όμως να βοηθήσει μέσα από κομματικές σχολές. Οχι μόνο για τα στελέχη. Δεν πρέπει να υπάρχει μέλος που να μην έχει περάσει και να μην περνά σε τακτικά διαστήματα από μια τέτοια σχολή. Και στις σχολές αυτές θα πρέπει να βάλουμε πέρα από τους κλασικούς μας Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, και τον Στάλιν που επεξεργάστηκε πολλά προβλήματα που είναι επίκαιρα σήμερα, αλλά και τον καθένα που έβαλε το πετραδάκι του στη διαμόρφωση της κοσμοθεωρίας μας. Και να γίνονται επίσης μαθήματα πέρα από τη θεωρία μας πάνω στις θέσεις του Κόμματός μας για επίκαιρα θέματα. Ο Λένιν έλεγε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κάθε μέλος του κόμματος είναι υπεύθυνο για το κόμμα και ότι το κόμμα φέρει την ευθύνη για κάθε κομματικό μέλος. Ας αναρωτηθούμε αν πρέπει το Κόμμα να ανακατεύεται στην προσωπική ζωή των μελών του. Σε πολλά ζητήματα πρέπει να γίνεται. Εμείς οι κομμουνιστές θα πρέπει να είμαστε στην προσωπική μας ζωή πρότυπα της κοινωνίας που οραματιζόμαστε. Αν κάποιος π.χ. δε συμπεριφέρεται σαν πρότυπο κομμουνιστή στην οικογένειά του και την κοινωνική του ζωή αυτό αφορά φυσικά το Κόμμα. Και πρέπει το Κόμμα να το βλέπει. Ο κόσμος δε λέει ο τάδε κάνει αυτό το στραβό, αλλά ότι ο τάδε που είναι κομμουνιστής κάνει αυτό ή το άλλο. Και αυτό βλάπτει το Κόμμα.

Πρέπει να αλλάξει η κοινωνική προέλευση του στελεχικού μας δυναμικού. Να βάλουμε σαν στόχο από δω και πέρα η ανάδειξη στελεχών να γίνεται αν είναι δυνατό εκατό τοις εκατό από βιομηχανικούς εργάτες (είναι οι μόνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε και να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο). Αυτό θα είναι εγγύηση για μια πορεία με λιγότερους κραδασμούς. Κανείς δε γεννήθηκε μαθημένος, θα πρέπει το Κόμμα να βοηθήσει στη διαμόρφωσή τους μέσα από τις κομματικές σχολές. Επίσης, περισσότερα γυναικεία στελέχη. Τους εργάτες του πνεύματος, επιστήμονες, διανοούμενους, καλλιτέχνες, κ.λ.π. ας τους χρησιμοποιήσουμε στα βοηθητικά τμήματα που πρέπει να έχουμε όχι μόνο στην ΚΕ, αλλά και δίπλα σε κάθε μεγάλη οργάνωση. Μπορούν σίγουρα με τις γνώσεις τους να βοηθήσουν να παίρνονται σωστές αποφάσεις ιδιαίτερα σε ζητήματα που απασχολούν τοπικές κοινωνίες και που πρέπει να διαμορφώνουμε έγκαιρα άποψη.

Το Μέτωπο δεν περπατά όπως θα θέλαμε. Τα ρυάκια που θα έπρεπε να κάνουν το ποτάμι, έκαναν δύο, τρεις χειμάρρους που ανάλογα με τις περιστάσεις άλλοτε φέρνουν νερό και άλλοτε όχι. Πρέπει όμως να γίνει συνείδηση στον καθένα μας πως τη στιγμή αυτή δεν έχουμε άλλες λύσεις. Πρέπει να είναι πρωταρχικό μας μέλημα και χωρίς να ξεχνούμε το στρατηγικό μας στόχο να ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις στη στήριξή του. Ετσι δουλεύουμε και για την πολιτική ισχυροποίηση του Κόμματός μας.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Φίλιππος Κολυβάς

ΚΟΒ Ζάντμπαχ Γερμανίας