Με αφορμή τα νέα διατροφικά σκάνδαλα που γίνονται γνωστά, από το Γραφείου Τύπου της ΚΕ δόθηκε στη δημοσιότητα η παρακάτω ανακοίνωση:

«Τα σκάνδαλα που έρχονται στο φως, όπως του καρκινογόνου μελιού και των μουχλιασμένων γιαουρτιών, αποτελούν συνέχεια των μεγάλων σκανδάλων των τρελών αγελάδων, των διοξινούχων κοτόπουλων και των μεταλλαγμένων. Και δείχνουν, ότι από τη στιγμή που το καπιταλιστικό κέρδος αποτελεί στόχο και κριτήριο της παραγωγής των προϊόντων και των τροφίμων, παρόμοια φαινόμενα, που υπονομεύουν τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, θα αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.

Δείχνουν επίσης τις τεράστιες ευθύνες της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που με τους σχετικούς κανονισμούς και τους φορείς ελέγχου, όπως ο ΕΦΕΤ, προσπαθούν να συγκαλύψουν τα σκάνδαλα, γιατί σχετίζονται με τα συμφέροντα των βιομηχάνων. Προσπαθούν να καθησυχάσουν τα λαϊκά στρώματα, αν και συνεχίζεται η επικίνδυνη παραγωγή.

Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι διάφορες κοινωνικές οργανώσεις και οι πολιτικές δυνάμεις, που αποπροσανατολίζουν το λαό, γιατί περιορίζουν το πρόβλημα στους ελέγχους, δίχως να θίγουν τα κέρδη.

Ουσιαστικός έλεγχος στη διατροφική αλυσίδα δεν μπορεί να υπάρξει στις σημερινές συνθήκες του λυσσαλέου ανταγωνισμού των μονοπωλίων για κυριαρχία στην αγορά, που οδηγεί και τους μικροκατασκευαστές σε κομπίνες και σε αύξηση των τιμών, για να επιπλεύσουν. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα ο έλεγχος λειτουργεί ως μηχανισμός συγκάλυψης και άλλοθι. Και όταν πραγματοποιείται, είναι μερικός, επιφανειακός και πρόσκαιρος. Η ευθύνη, που ορισμένοι επιχειρούν να χρεώσουν στους αγοραστές προϊόντων, είναι τουλάχιστον εξωπραγματική.

Το ΚΚΕ δεν παραιτείται από την προσπάθεια να διεκδικείται όσο γίνεται μεγαλύτερος έλεγχος στις σημερινές συνθήκες, να μειώνονται οι κίνδυνοι για το λαό. Ο έλεγχος πρέπει να αφορά σε ολόκληρη τη διαδικασία επεξεργασίας των προϊόντων, από τον τόπο παραγωγής μέχρι και της κατανάλωσης.

Οι αρμόδιοι πανεπιστημιακοί φορείς πρέπει να απαιτήσουν ουσιαστικό λόγο στο θέμα του ελέγχου, να πιέζουν, να ενημερώνουν το λαό.

Το πρόβλημα της διατροφικής αλυσίδας αφορά πρωτίστως το λαϊκό κίνημα.

Τα συνδικάτα κατά κλάδο, οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις, είναι ανάγκη να ασκούν το δικό τους έλεγχο και να οργανώσουν διεκδικητικό κίνημα κατά της αντιλαϊκής φιλομονοπωλιακής πολιτικής».