Μπορεί να μην έχουμε τις τελευταίες μέρες χεροπιαστές εκφράσεις του πανικού και της κρίσης νεύρων που προκάλεσαν τα «όχι» των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας, αλλά το κλίμα ανησυχίας και αδιεξόδου παραμένει έντονο στις Βρυξέλλες. Κι όχι, μόνον ή κυρίως, γιατί θεωρούνται αρκετά πιθανά, πλέον, και νέα «όχι» στα όποια επόμενα δημοψηφίσματα (π.χ. Λουξεμβούργο), αλλά γιατί εκφράστηκε ανοιχτά και έντονα η λαϊκή αμφισβήτηση και αντίθεση στην πολιτική του «ευρωμονόδρομου». Και, μάλιστα, σε μια στιγμή που τα συμφέροντα των πολυεθνικών και τα σχέδια των κάθε λογής, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών, πολιτικών τους εκπροσώπων απαιτούν την παραπέρα επιτάχυνση και εμβάθυνση της πολιτικής αυτής. Με άλλα λόγια, απαιτούν την προώθηση και εφαρμογή ακόμη σκληρότερων αντιλαϊκών μέτρων.