Αποτελεί κοινό μυστικό ότι το εμπόριο με τη δυστυχία των φτωχών και των κατατρεγμένων, ήταν πάντα - για ορισμένους - ιδιαίτερα προσοδοφόρο. Οπως, επίσης, αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι επίσημοι έμποροι - που θησαυρίζουν από τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους από τα δεινά των πολέμων, των λιμών και των καταποντισμών - εκπληρώνουν το ...θεάρεστο έργο τους, πάντα με τη βοήθεια των κάθε είδους πολιτικών τους υπηρετών. Οι παραπάνω κοινές αλήθειες επιβεβαιώνονται στην πράξη, από την καθημερινή επικαιρότητα. Τα γεγονότα και πληροφορίες, που βλέπουν κάθε μέρα το φως της δημοσιότητας, συνθέτουν την εικόνα ενός πλανήτη Γη, στον οποίο κατοικούν άνθρωποι αλλά - δυστυχώς - τον κυβερνούν οι απάνθρωποι. Οι εξαιρέσεις - που σίγουρα υπάρχουν σε επιμέρους χώρες - απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Οτι δηλαδή, κουμάντο στον πλανήτη Γη, κάνουν οι απάνθρωποι και οι εγκληματίες.

Βέβαια, οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους εμπόρους της φτώχειας και της δυστυχίας των λαών, κυκλοφορούν με διάφορες μάσκες ή μανδύες, όπως του ειρηνιστή, του προστάτη των φτωχών και αδυνάτων, του περιβάλλοντος κλπ. Ενας από αυτούς, είναι και ο Ουίλιαμ Τζέφερσον Κλίντον. Ο γνωστός σε όλους μας ως Μπιλ Κλίντον - που ήταν ο 42ος Πρόεδρος των ΗΠΑ και... βραβεύτηκε για το θεάρεστο εγκληματικό του έργο στα Βαλκάνια με «Νόμπελ Ειρήνης» - διεκδικεί τώρα και το ...Νόμπελ «ανθρωπιάς»! Ετσι με άρθρο του, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στα «ΝΕΑ», ο πρώην πλανητάρχης, εκφράζει τα ...ανθρωπιστικά του αισθήματα, για τις καταστροφικές συνέπειες (200.000 νεκροί, εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι και τραυματίες κλπ.), που προκάλεσε πριν 6 μήνες το τσουνάμι σε 11 χώρες γύρω από τον Ινδικό Ωκεανό.

«

Η τραγωδία, άγγιξε τη χορδή της κοινής ανθρωπιάς μας», σημειώνει ο κύριος Κλίντον, προσπαθώντας να μας πείσει πως και ο ίδιος διαθέτει ανθρωπιστικά συναισθήματα όπως τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων από όλες τις χώρες της Γης που πρόσφεραν ό,τι μπορούσαν από το υστέρημά τους για να απαλύνουν τον πόνο των πληγέντων από το τσουνάμι. Θέλοντας μάλιστα να αποδείξει ότι αυτός είναι «κάτι παραπάνω» - ας πούμε περισσότερο «άνθρωπος» από τους απλούς ανθρώπους, που πρόσφεραν απλά τον οβολό τους για να αμβλύνουν τον πόνο όσων έχασαν την οικογένεια, τον πατέρα, τον αδελφό, τη μάνα, το παιδί ή το βιος τους - ο κύριος Κλίντον διατυπώνει και προτάσεις, σχετικά με τη διαχείριση των χρημάτων της βοήθειας.

Αλήθεια, πού την ανακάλυψε την ανθρωπιά ο κύριος Κλίντον; Ο ισχυρισμός του, πως η τραγωδία από το τσουνάμι στην Ινδονησία «άγγιξε τη χορδή της κοινής ανθρωπιάς μας», εξοργίζει. Ο κύριος Κλίντον ήταν εκείνος που, ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, ματόβαψε τους λαούς των Βαλκανίων, ανάβοντας την πρώτη εστία πολέμου στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Αλήθεια, πώς μπορεί να μιλά για «ανθρώπινες χορδές», όταν ο ίδιος μετά τη Βοσνία - υπηρετώντας τα συμφέροντα των αμερικανικών και άλλων πολεμικών βιομηχανιών - έδωσε το 1999 το πράσινο φως για το βρώμικο πόλεμο των ΗΠΑ στη Γιουγκοσλαβία (με την αμέριστη στήριξη των κυβερνήσεων της ΕΕ), σκορπίζοντας το θάνατο σε δεκάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα και άλλους αθώους Γιουγκοσλάβους;

Και να θέλει, δεν μπορεί να πείσει ο κύριος Κλίντον, πως οι προτάσεις του για την οικονομική και άλλη βοήθεια (που έχει συγκεντρώσει ο ΟΗΕ και άλλες οργανώσεις) αποσκοπούν πράγματι στο να βοηθήσουν γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα τους πραγματικά πληγέντες από το τσουνάμι. Προφανώς, ο τρόπος διαχείρισης της βοήθειας, θα είναι ίδιος με εκείνον που είχε η βοήθεια της ΟΥΝΡΑ από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα με το τέλος του εμφυλίου πολέμου ή της βοήθειας που προσφέρουν σήμερα οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες των Βαλκανίων (που επλήγησαν από τον βρώμικο πόλεμο) με τα διάφορα προγράμματα καπιταλιστικής «ανασυγκρότησης».

Ο κύριος Κλίντον, μαζί με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζ. Μπους (πατέρα του σημερινού πλανητάρχη), που ανέλαβαν μάλιστα και ...εκστρατεία για τη συγκέντρωση βοήθειας των πληγέντων από το τσουνάμι, θεωρούνται «οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση». Οχι βέβαια, για τους πληγέντες, αλλά για τους κάθε είδους εμπόρους των φτωχών και κατατρεγμένων της Γης. Οταν ο Κλίντον και οι κάθε είδους Κλίντον μιλάνε για ανθρωπισμό, ανθρωπιστική βοήθεια και άλλα παρόμοια, στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν πολέμους και άλλες καταστροφές του περιβάλλοντος κλπ., δηλαδή τη διαμόρφωση συνθηκών, που συμβάλουν στη μεγιστοποίηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου με την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των λαών της Γης. Οι φωτιές πολέμου, που ανάβουν στη μια μετά την άλλη γωνιά της Γης οι πλανητάρχες (είτε λέγονται Κλίντον είτε Μπους) με τους κυβερνήτες των άλλων ισχυρών χωρών της Γης (ΕΕ κλπ.), έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκτίμηση του Καρόλου Μαρξ ότι όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό κέρδους, τόσο πιο επικίνδυνο γίνεται το κεφάλαιο.

Σας τη χαρίζουμε, κύριε Κλίντον, την...«ανθρωπιά» σας. Ευχαριστούμε. Δε θα πάρουμε.