Ενα υπαίθριο μάθημα αντίστασης και αξιοπρέπειας στήθηκε χτες το πρωί έξω από το εργοστάσιο της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ», κόντρα στη δουλοπρέπεια και το συμβιβασμό, με τα οποία η κυρίαρχη τάξη κι οι υπηρέτες της θέλουν να αλυσοδέσουν τη νέα γενιά. Ο αγώνας που συνεχίζουν αταλάντευτα οι εργάτριες της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ» εδώ και οκτώ ολόκληρες βδομάδες, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα που τους χρωστά η εργοδοσία και τη διασφάλιση της δουλιάς τους, δυνάμωσε με τη συμμετοχή των ίδιων τους των παιδιών. Μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, από τέσσερα σχολεία των εργατογειτονιών του Ιλίου, πραγματοποίησαν κοινή πορεία αλληλεγγύης ως τις πύλες του εργοστασίου. Βροντοφώναξαν ξάστερα με ποιους έχει πραγματικό συμφέρον να συστρατευτεί η νέα γενιά: «Μαθητές, εργατιά μια φωνή και μια γροθιά!». Απέδειξαν ότι όχι μόνο αρνούνται να μείνουν αμέτοχοι στη μάχη που δίνουν οι γονείς τους για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή, αλλά και ότι σ' αυτόν τον αγώνα αναλαμβάνουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης.

Ηταν λίγα λεπτά πριν τις 8.30 π.μ., όταν άρχισαν να κατηφορίζουν την οδό Ασκληπιού πρώτοι οι μαθητές απ' το 2ο Γυμνάσιο Ιλίου. Οι εργάτριες τους υποδέχτηκαν με τα γνώριμα αγωνιστικά τους συνθήματα: «Θέλουμε δουλιά και όχι ανεργία, την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία».

Ο Αλέξανδρος, ο Μπάμπης, ο Χρήστος εξηγούν στο «Ρ» ότι βρίσκονται έξω απ' το εργοστάσιο γιατί καταλαβαίνουν: Η απειλή είναι ίδια για τις οικογένειες όλων, ο αγώνας είναι κοινός. «Ηρθαμε να συμπαρασταθούμε στις γυναίκες που μένουν άνεργες...». «Εχει τύχει και στη μάνα μου...».

Στις 8.45 π.μ., νεανικές φωνές ακούγονται απ' την οδό Φλέβας Ρουβίκωνος: «Οι μαθητές δε σκύβουν το κεφάλι, μαζί με τους εργάτες αντίσταση και πάλη». Είναι οι μαθητές απ' το 3ο και το 4ο Ενιαίο Λύκειο (ΕΛ) Ιλίου που κάνουν την εμφάνισή τους με το πανό του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Ιλίου: «Θέλουμε να μάθουμε και να ζήσουμε, αλληλεγγύη στις εργάτριες της "ΣΕΞ ΦΟΡΜ"».

Ο χαιρετισμός των μαθητών είναι σαφής: «Αυτά που γίνονται στη "ΣΕΞ ΦΟΡΜ" μας αφορούν κι εμάς. Αύριο οι επιχειρήσεις θα κλείσουν και τα σχολεία μας... Εχουμε τον ίδιο εχθρό!». Η αλληλεγγύη των μαθητών δεν είναι απλή συμπαράσταση, είναι μήνυμα κοινού αγώνα.

Η κοινή ανακοίνωση που εδώ και μέρες έχει κυκλοφορήσει σημείωνε: «Η αλληλεγγύη μας είναι μήνυμα για κοινό αγώνα ενάντια στον ίδιο εχθρό: στους βιομήχανους και στα κόμματά τους. Αυτοί αφήνουν τους γονείς μας χωρίς δουλιά, αυτοί μας φτιάχνουν ένα σχολείο που δε μας μορφώνει... Αυτοί εκμεταλλεύονται τους γονείς μας για να αυξάνουν τα κέρδη τους, αυτοί έρχονται τώρα και μέσα στα σχολεία μας για να μας "πουλήσουν γνώσεις", για να μας μαθαίνουν ό,τι θέλουν, για να ζούμε όπως θέλουν.

Ξέρουμε ότι αυτοί δε μας θέλουν ενωμένους. Τρέμουν την αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ!..».

Οση ελπίδα και δύναμη αναζωπύρωσε η αγωνιστική πρωτοβουλία των παιδιών, τόσος ήταν και ο θυμός για την προσπάθεια τρομοκράτησής τους απ' την Αστυνομία και ορισμένους καθηγητές. Γεγονός που ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η κυρίαρχη τάξη προσπαθεί με κάθε τρόπο να εγκλωβίσει τη νέα γενιά στην αδρανοποίηση, στην υποταγή.

Με... «συμβουλές» του τύπου «δεν είναι δικό μας πρόβλημα», «εμείς δεν το εγκρίνουμε», αλλά και απειλές ότι «απουσίες θα μπουν κανονικά», κάποιοι που θέλουν να αποκαλούνται «παιδαγωγοί» προσπάθησαν να αποτρέψουν τα παιδιά απ' την κινητοποίηση. Εκείνα όμως ήξεραν πως δεν μπορούσαν να λείπουν απ' την πορεία: «Ηρθαμε να συμπαρασταθούμε γιατί σκεφτόμαστε ότι στη θέση τους θα μπορούσαν να είναι οι γονείς μας», σημείωσε στο «Ρ» ο Δημήτρης απ' το 3ο ΕΛ. Οι μαθητές κατήγγειλαν ακόμα ότι στο 6ο ΕΛ ο διευθυντής φώναξε την Αστυνομία έξω απ' το σχολείο. Ανάλογα εμπόδια αντιμετώπισαν και μαθητές άλλων σχολείων της περιοχής. Οι προσπάθειες όμως «έπεσαν στο κενό». Γύρω στις 9.30 π.μ. περισσότεροι από εκατό μαθητές του 6ου ΕΛ έφτασαν κι αυτοί στο ραντεβού.

Η συγκίνηση των εργατριών έγινε ακόμα πιο έντονη. Γιατί αυτή η συμμετοχή της νέας γενιάς στον αγώνα τους αποτελεί ισχυρή απόδειξη ότι ο αγώνας τους έριξε καρπερή σπορά, όποιες κι αν είναι οι εξελίξεις. Εργάτριες και μαθητές φώναξαν μαζί ότι «Η τρομοκρατία δε θα περάσει, του λαού η πάλη θα τη σπάσει», αλλά και ότι «Είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι».

Η εμπειρία απ' τον πολυήμερο αγώνα εμπλούτισε τη συνάντηση. Κι απ' την ντουντούκα των εργατριών ήχησε: «Βλέπουμε τι γίνεται καθημερινά με το κλείσιμο των εργοστασίων, το ζείτε κι εσείς, το ζουν κι οι οικογένειές σας. Εμείς επιλέξαμε τον αγώνα... Ολες αυτές τις μέρες είδαμε πολλά... Είδαμε τα περιπολικά να μπαίνουν μπροστά στις πύλες του εργοστασίου και να λένε οι αστυνομικοί ότι "προστατεύουν το δικαίωμα στην εργασία". Το υπουργείο Εργασίας, Εργοδοσίας το λέμε εμείς, να στηρίζει τον κ. Παπαδόπουλο. Τον εργοδότη να δίνει ψίχουλα σε ελάχιστους εργαζόμενους για να διασπάσουν τον αγώνα μας...».

«Διδάσκετε σαν πρωτοπόρες εργάτριες μανάδες τα παιδιά σας και όλα τα παιδιά πώς να κρατάνε ψηλά το κεφάλι... Η παρουσία των μαθητών δίπλα σας αποτελεί συνάμα και καταδίκη γι' αυτούς που απεργάζονται εργασιακό μεσαίωνα για τη σημερινή, αλλά και αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης. Ο αταλάντευτος, ενωμένος αγώνας είναι μονόδρομος για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής...» σημείωσε εκ μέρους αντιπροσωπείας της Ενωσης Γονέων Ιλίου, που συμμετείχε στην κινητοποίηση, ο πρόεδρος Γρ. Ρήγας.

Επίσης, στο πλευρό των εργατριών βρέθηκε ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Χαϊδαρίου, ο οποίος έχει ξεκινήσει προσπάθεια για την οικονομική τους ενίσχυση.

Με σκοπό να μην αφήσουν αναπάντητη την πρόκληση και καταδικάζοντας τον αυταρχισμό, οι εργάτριες θα ετοιμάσουν την επόμενη εβδομάδα σημείωμα διαμαρτυρίας προς κάθε σχολείο, αναδεικνύοντας την αγωνιστική στάση των μαθητών και απαιτώντας να μην επιβληθεί κανενός είδους κύρωση.