Λάια Μαρούλ και Λουίς Τοσάρ

Οποιος πει, δε γνωρίζω το πρόβλημα, είναι ψεύτης! Οποιος πει πως ποτέ ο ίδιος δεν ξεπέρασε τα όρια ή, τέλος πάντων, δεν έφτασε στα όρια, πάλι είναι ψεύτης! Το ζήτημα της κακοποίησης, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, των γυναικών από τους άντρες, είναι ένα υπαρκτό κοινωνικό - πολιτικό πρόβλημα. Υπαρκτό κοινωνικό - πολιτικό πρόβλημα το οποίο συνδέεται, ανάμεσα στα άλλα, και κυρίως, με το ίδιο το κοινωνικό - πολιτικό σύστημα που ζούμε! Ενα σύστημα που δίνει σε κάποιους (άντρες, στη συγκεκριμένη περίπτωση -αφεντικά, δηλαδή) προνόμια σε βάρος κάποιων άλλων (γυναικών - σκλάβων)!

Η ταινία της Ιθιάρ Μπολέιν, με πολύ διακριτικό τρόπο, αλλά και αρκετά ικανοποιητική κινηματογραφική γραφή, προσπαθεί να «φωτίσει» το ζήτημα! Και δε στέκεται στο πρώτο ευκολοδιάβαστο επίπεδο. Εκεί που τα πράγματα είναι απλά, έως απλοϊκά! Κάποιος, δηλαδή, σωματικά ισχυρότερος, χτυπάει κάποιον άλλον σωματικά ασθενέστερο!

Η ισπανική ταινία προσπαθεί να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Να δει, πέρα από τις πολιτικοκοινωνικές αιτίες, και τις ψυχολογικές. Που, και αυτές, σε τελευταία ανάλυση, κοινωνικοπολιτικές είναι. Να δει, γιατί η γυναίκα δέχεται να υφίσταται αυτή την υποτιμητική - για την ίδια - κατάσταση. Προσπαθεί, με ήπιο τρόπο, να ερμηνεύσει την «υπομονή», εθισμό καλύτερα, της γυναίκας στη ...«μοίρα» της! Μια «μοίρα», η οποία προέκυψε από τα εκατοντάδες χρόνια άνισης φυλετικής μεταχείρισης. (Ο καθένας, που θα ήθελε, μπορεί να κάνει αναγωγές και σε άλλες, πιο πλατιές, περιπτώσεις).

Είναι ενδιαφέρουσα η ερμηνεία, που προσπαθεί η ταινία να δώσει, πως το θύμα, με τον καιρό, μπορεί να εθιστεί στο ξυλοκόπημα και στην καταπίεση! Ή, τέλος πάντων, στην αποδοχή αυτής της υποτιμητικής κατάστασης! Ομως, περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το αισιόδοξο και ρεαλιστικό τέλος της ταινίας. Η γυναίκα, και όχι μόνον, τελικά, βρίσκει τη δύναμη να αντιδράσει. Να διεκδικήσει, και τελικά, να πετύχει, την αξιοπρέπεια, που είναι το ζητούμενο!

Η ταινία, «Μέσα από τα μάτια σου», είναι μια ταινία (πρώτο βήμα), για τη γυναικεία χειραφέτηση! Διαθέτει καλή αισθητική, εξαιρετική ερμηνεία και ρεαλιστική γραφή. Δεν είναι μεγαλόστομη και κάνει πολύ θετικά τη δουλιά της!

Παίζουν: Λάια Μαρούλ, Λουίς Τοσάρ, Καντέλα Πένια, Ρόζα Μαρία Σαρδά, Σέρζι Καγιέχα.