Παρά τη γραφικότητά του, ο Πόρος είναι νησί που «διώχνει τα παιδιά του», αφού οι δουλιές πλέον είναι εποχικές και παραδοσιακά επαγγέλματα ολοένα και φθίνουν...

Ο Πόρος είναι ένα ιστορικό νησί. Διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο κατά την Επανάσταση του 1821. Από εκεί ξεκίνησε ο συμμαχικός στόλος για τη νικηφόρα ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827. Κατά τον Παυσανία, «Πόρος» σημαίνει «πέρασμα». Στο νησί υπάρχουν πολλές αρχαιότητες. Ωστόσο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι σημαντικά. Ο «Ρ» συνεχίζει τα οδοιπορικά του στους δήμους της Νομαρχίας Πειραιά και σήμερα παρουσιάζει το πρώτο μέρος του αφιερώματος για το νησί του Πόρου.

Ο Γιάννης Παπαχρήστου είναι ο γραμματέας της ΚΟΒ Πόρου του ΚΚΕ. Επί δεκαετίες ασχολείται με την παραγωγή των λουλουδιών: «Πριν 30 χρόνια η περιφέρεια του Πόρου είχε το 40% της ανθοπαραγωγής ολόκληρης της χώρας. Εφοδίαζε με εσπεριδοειδή και οπωροκηπευτικά όλη την Ελλάδα».

Σημειώνει πως η περιοχή έχει και μεγάλη ελαιοπαραγωγή, αλλά «μετά τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση τα πράγματα πήγαν από το κακό στο χειρότερο. Τα χρέη έχουν πνίξει τον κόσμο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φύγουν οι νέοι άνθρωποι από τα χωριά τους».

Οπως μας εξηγεί, «η ανθοκαλλιέργεια άρχισε το 1960. Είχαμε σύντομα καλά αποτελέσματα, όμως η ευρωπαϊκή πολιτική μας διέλυσε. Η ανθοκομία εξασφάλιζε πολλές θέσεις εργασίας. Σήμερα περιορίζεται σε μερικές μονάδες υψηλού επιπέδου, οι οποίες στηρίζονται στα φθηνά εργατικά χέρια, κυρίως αλλοδαπών. Αν δεν αντιδράσουμε θα εξαφανιστεί...».

Με τον Ανδρέα Μούγιο, νέο αγρότη παραγωγό, μιλήσαμε για τα αγροτικά προβλήματα στο νησί: «Τα πολλά λάθη που έγιναν έχουν φτάσει την ανθοκομία στο τέλμα». «Καμία κυβέρνηση - συνεχίζει - μέχρι σήμερα δε βοήθησε. Ολοι κοίταζαν να τα αρπάζουν και όχι να προσφέρουν. Οι μικροπαραγωγοί εξαφανίζονται. Οταν το παιχνίδι το έχουν οι έμποροι στα χέρια τους οι παραγωγοί είναι τελειωμένοι. Εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε απευθείας στον πελάτη. Βιώσιμοι συνεταιρισμοί δεν υπάρχουν. Να χρεωθείς να κάνεις μια μεγάλη μονάδα, με ποια εγγύηση; Πού να στηριχτείς; Πολλά τα προβλήματα».

Σύμφωνα με όσα μας λέει, τα προβλήματα αφορούν ακόμη και στην πληρωμή των παραγωγών: «Οταν δεν μπορούμε να πουλήσουμε οι ίδιοι απευθείας έχουμε μεγάλα προβλήματα με τον τρόπο πληρωμής. Επανειλημμένως έχουμε χάσει τα λεφτά μας από ακάλυπτες επιταγές. Ολοι οι νόμοι λειτουργούν υπέρ των μεγάλων. Ο μικρός δεν έχει καμία προστασία». Εμείς τι άλλο να πούμε; Ομως, διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν γύρω μας να υπάρχει αυτή η ανεπανάληπτη φυσική ομορφιά του Πόρου σε πλήρη αντίθεση με τον ανθρώπινο πόνο.

Ο δήμαρχος του Πόρου, Σπύρος Σπυρίδωνας, μιλάει στον «Ρ» για τα πιο σημαντικά από τα υπόλοιπα προβλήματα του νησιού.

-- Ποια είναι η πραγματικότητα των κατοίκων του νησιού;

-- Ο Πόρος έχει το μεγάλο ατύχημα να είναι μέλος ενός νησιωτικού συμπλέγματος το οποίο ανήκει στην περιοχή της Αττικής. Συνεπώς όλες οι ευνοϊκές διατάξεις που απολαμβάνουν τα άλλα νησιά δεν ισχύουν για μας. Είμαστε τα μοναδικά νησιά στην Ελλάδα τα οποία ανήκουν στην Α΄ ζώνη κινήτρων, ενώ όλα τα άλλα είναι στη Γ΄ ή στη Δ΄, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα μεγάλα έργα που αφορούν στις υποδομές έχουν δρομολογηθεί και περιμένουμε την επίλυσή τους. Τίποτα όμως δεν είναι σίγουρο. Στη χώρα μας δεν έχεις τη δυνατότητα να προγραμματίσεις έργα γιατί οι οικονομικοί πόροι ποτέ δεν είναι σίγουροι.

-- Υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός έργων;

-- Οχι. Θα έπρεπε να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν κατά περιοχή. Δυστυχώς τα έργα γίνονται τυχαία. Μη σας φανεί περίεργο να δείτε ένα δήμο να κάνει πολλά έργα και ένας άλλος δίπλα να μην κάνει τίποτα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή.

-- Ποια είναι τα σημαντικότερα τοπικά προβλήματα;

-- Το μεγάλο πρόβλημα που έχει σχέση με την προσβασιμότητα της περιοχής μας, δηλαδή ο περιβόητος δρόμος που θα ενώσει την Επίδαυρο με τον Γαλατά, ο οποίος κατασκευάζεται εδώ και 20 χρόνια και τελειωμό δεν έχει. Τώρα ξαναελπίζουμε μαζί με την τελευταία εργολαβία να τελειώσει. Αυτός ο δρόμος θα ζωντανέψει όλη την περιοχή τουριστικά αλλά και εμπορικά. Από το «Ελ. Βενιζέλος» μέσω Αττικής Οδού θα έρχονται οι ξένοι σε 2 ώρες, τα δε εμπορεύματα θα μετακινούνται από την επαρχία Τροιζηνίας με μεγάλες ταχύτητες.

-- Ποια είναι η κατάσταση με τον τουρισμό στο νησί;

-- Μια οικονομική μελέτη που έγινε για λογαριασμό των 4 νησιών (σ.σ.: Αίγινα, Πόρος, Σαλαμίνα, Σπέτσες) της περιοχής μας απέδειξε ότι το «Ελ. Βενιζέλος» είναι ακριβότερο από 100 έως 300% σε σχέση με τα ανταγωνιστικά αεροδρόμια Τουρκίας - Ιταλίας - Ισπανίας. Αν προσθέσουμε πως τα έξοδα μεταφοράς από το αεροδρόμιο έως την περιοχή μας είναι τουλάχιστον 40-50 ευρώ και τα συγκρίνετε με τα φθηνά πακέτα από την Τουρκία και τις χώρες της Απω Ανατολής, καταλαβαίνετε γιατί ο τουρισμός βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το μηδέν. Για παράδειγμα, στον Πόρο τέτοια εποχή είχαμε 2.000 τουρίστες από εταιρίες, σήμερα έχουμε 200-300, το ίδιο και οι Σπέτσες. Ελπίζουμε βέβαια σε βελτίωση με το τελείωμα του δρόμου. Τέλος, ένα άλλο ζήτημα που φθάνει στο τέλος του είναι ο βιολογικός καθαρισμός, έργο πνοής που αφορά και στον Γαλατά. Εμείς βέβαια το λύσαμε το πρόβλημα. Με τα άλλα νησιά τι γίνεται; Επίσης, έχει δρομολογηθεί ένα νέο σχολείο.

-- Πώς είναι η κατάσταση στον Πόρο για τους εργαζόμενους;

-- Η εργασία είναι εποχική και η διάρκειά της έχει μικρύνει. Με το τελείωμα της σεζόν οι νέοι φεύγουν. Βασικός πόρος ζωής είναι ο τουρισμός. Είναι ...«μονοκαλλιέργεια».

• Το επόμενο Σάββατο: Συνεχίζεται το οδοιπορικό του «Ρ» στον Πόρο, με συζητήσεις για τα προβλήματα του ερασιτεχνικού αθλητισμού στο νησί.