Η Λευκορωσία είναι μια από τις χώρες, που έχουν τα τελευταία χρόνια μπει στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού, που με κάθε τρόπο επιδιώκει και εκεί μιαν «έγχρωμη» επανάσταση. Πρόσφατες είναι οι καταγγελίες των αρχών ασφαλείας της χώρας ότι στις γειτονικές χώρες (Πολωνία, Λιθουανία) σε ειδικά στρατόπεδα εκπαιδεύονται ομάδες με σκοπό τη δημιουργία ταραχών και έκρυθμης κατάστασης στη χώρα, με στόχο την πολιτική αποσταθεροποίησή της. Πρόσφατα στην Ευρωβουλή πέρασε ψήφισμα που κατατάσσει τη Λευκορωσία στις τελευταίες δικτατορίες της Ευρώπης. Το αμέσως επόμενο διάστημα, η χώρα μπαίνει σε νέο στάδιο αντιπαραθέσεων, αφού για τις 19 Μάρτη προκηρύχτηκαν οι νέες προεδρικές εκλογές.

Για τις εξελίξεις κουβεντιάζουμε με την Τατιάνα Γκενάντιεβνα Γκολούμπεβα, Α` Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Λευκορωσίας.

- Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν οι επιθέσεις, τόσο από την πλευρά της ΕΕ, όσο και από την πλευρά των ΗΠΑ, ενάντια στον Πρόεδρο Α. Λουκασένκο, με πρόσχημα την παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Πώς είναι, στην πραγματικότητα, τα πράγματα στη Λευκορωσία και για ποιο λόγο γίνεται μια τόσο ισχυρή επίθεση;

- Φαίνεται ότι η έννοια της δημοκρατίας στη χώρα μας είναι διαφορετική από αυτό που πιστεύουν οι ΗΠΑ κι η ΕΕ. Τα τελευταία 10 χρόνια, καταφέραμε να φτάσουμε μια σειρά δείκτες ανάπτυξης της Σοβιετικής Ενωσης, και, μάλιστα, ξεπεράσαμε ορισμένους από τους δείκτες εκείνης της εποχής. Σήμερα, καμία πρώην σοβιετική Δημοκρατία δεν μπορεί να καυχηθεί κάτι τέτοιο.

Στη Λευκορωσία σήμερα ζούνε περίπου 10 εκατομμύρια άνθρωποι κι εμείς χτίζουμε ετησίως γύρω στα 5 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα κατοικίας για τον πληθυσμό.

Κατά 10 φορές αυξήθηκαν οι μισθοί στα χρόνια της προεδρίας του Αλεξάντρ Λουκασένκο. Κάθε τρίμηνο, γίνεται αύξηση στα επιδόματα και στις συντάξεις. Παρόλες τις δυσκολίες, που είναι υπαρκτές, όπως η γήρανση του πληθυσμού, σήμερα η γεννητικότητα ξεπερνάει τη θνησιμότητα, παρά τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ.

Η ανεργία στη χώρα μας επίσημα είναι στο 1,5 %. Ομως, παντού ζητούνται εργαζόμενοι. Ξεκίνησε να δουλεύει η βιομηχανία, η αγροτική οικονομία. Κάθε χρόνο η αύξηση του ΑΕΠ είναι μεταξύ 6% - 8% και φέτος ήταν στο 10%. Η ευημερία του πληθυσμού αυξάνεται. Υλοποιείται μια σοβαρή κοινωνική πολιτική. Ξεχάσαμε τι είναι να μην πληρώνονται οι άνθρωποι, να μην παίρνουν τις συντάξεις οι συνταξιούχοι, φαινόμενο που παρατηρήθηκε τα πρώτα χρόνια της διάλυσης της ΕΣΣΔ και υπάρχει έντονο στη σημερινή Ρωσία. Τότε υπήρχαν άνθρωποι που δεν πληρώνονταν ακόμη και για 6 μήνες, πολλές φορές και για ένα χρόνο.

Το 1994 στις προεδρικές εκλογές νίκησε ο Α. Λουκασένκο και ύστερα από 2 χρόνια συγκρατήσαμε την πτώση της οικονομίας μας. Δουλέψαμε για να ξαναρχίσουν οι επιχειρήσεις τη λειτουργία τους και, παράλληλα, ξεκινήσαμε το συγχρονισμό της παραγωγής. Τα τελευταία 7-8 χρόνια, στο εργοστάσιο τρακτέρ κατασκευάστηκαν 15 νέα μοντέλα τρακτέρ και 2 εργοστάσια αλωνιστικών μηχανών, που σήμερα εξασφαλίζουν την αγροτική οικονομία μας. Τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ κατασκευάζονται στη Λευκορωσία, όπως και μεγάλης χωρητικότητας φορτηγά.

Η βιομηχανία αναπτύχθηκε με τέτοιο τρόπο, που παράλληλα με την ποσότητα των βιομηχανικών προϊόντων εκσυγχρονίστηκε η βάση της με εσωτερικές επενδύσεις. Σήμερα, η χώρα δεν έχει χρέη. Ο εκσυγχρονισμός γίνεται βασικά χάρη στις εσωτερικές επενδύσεις, αν και το 30% των επενδύσεων είναι από το εξωτερικό. Εχουμε πολλές κοινές επιχειρήσεις, αναπτύσσονται μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον τομέα εξυπηρέτησης, όπου γίνεται και μια περιορισμένη ιδιωτικοποίηση. Ομως, οι βασικές επιχειρήσεις (διυλιστήρια, επιχειρήσεις χημικής βιομηχανίας, μηχανοκατασκευές, επιχειρήσεις ηλεκτρονικών συσκευών κ.ά.) βρίσκονται στα χέρια του κράτος.

- Θεωρείτε πως, βασικά, η δυσαρέσκεια που εκφράζει η Δύση έχει πρώτα απ' όλα οικονομικές αιτίες;

- Νομίζω ότι εκείνο που πρώτα απ' όλα δεν τους αρέσει είναι να αναπτύσσεται μια χώρα με το δικό της τρόπο, με τον τρόπο που θέλει ο λαός της. Αυτό δεν τους αρέσει! Σήμερα, εμείς τους δείχνουμε πως μπορούμε να δουλεύουμε καλά, με το δικό μας τρόπο και με καλά αποτελέσματα. Επειδή αυτήν την πολιτική την προωθεί ο πρόεδρός μας, είναι φανερό πως είναι γι' αυτούς ανεπιθύμητος.

- Ποια είναι η πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται στη Λευκορωσία; Σε ποιες πολιτικές δυνάμεις στηρίζεται ο Πρόεδρος Α. Λουκασένκο και ποιες πολιτικές δυνάμεις αντιστέκονται στο δρόμο που έχει χαράξει;

- Πρώτον, ο Πρόεδρος Α. Λουκασένκο στηρίζεται στο λαό, που τον έχει εκλέξει ήδη δύο φορές. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο Πρόεδρος στη χώρα μας μπορεί να εκλεγεί δύο φορές, όμως πέρυσι έγινε δημοψήφισμα, πάλι σύμφωνα με το Σύνταγμα, κι ο πρόεδρος ζήτησε από το λαό να του επιτρέψει να είναι υποψήφιος για την τρίτη θητεία στις προεδρικές εκλογές. Ο λαός για τρίτη φορά υποστήριξε τον Πρόεδρο στο δημοψήφισμα με ποσοστό άνω του 80%. Ουσιαστικά, ο Πρόεδρος στηρίζεται στο λαό και ο λαός τον εμπιστεύεται.

Τώρα, υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι, που είχαν την εξουσία πριν από το σημερινό Πρόεδρο. Και τι κατάφεραν να κάνουν; Εως το 1994, η χώρα μας όχι μόνο ήταν γονατισμένη, αλλά «ξαπλωμένη».

Γιατί σήμερα, την παραμονή των προεδρικών εκλογών, έχουμε αυτές οι επιθέσεις; Πρώτον, επειδή βλέπουν πως αναπτύσσεται ένα κράτος στο κέντρο της Ευρώπης. Δεύτερον, επικεφαλής του κράτους είναι πρόεδρος που δε σκύβει το κεφάλι του, δε γονατίζει μπροστά σε κανέναν.

Τρίτον, ο Λουκασένκο είναι ο πρώτος που έθεσε ζήτημα δημιουργίας ενιαίου κράτους με τη Ρωσία, και στη συνέχεια με τις άλλες χώρες της ΚΑΚ. Στη Δύση και πρώτα απ' όλα στις ΗΠΑ, δε θα τους αρέσει αυτό. Πάντα ονειρεύονταν την καταστροφή της Σοβιετικής Ενωσης, που ήταν εκείνο το αντίβαρο και μπορούσε να συγκρατήσει τις δυνάμεις τους. Σήμερα, δεν υπάρχει αντίβαρο. Κανένας απ' αυτούς δε θέλει να εμφανιστεί ένα τέτοιο αντίβαρο. Ετσι, η αντιπολίτευση δραστηριοποιήθηκε. Σύμφωνα, όμως, με τις δημοσκοπήσεις των ανεξάρτητων ευρωπαϊκών οργανώσεων, η αντιπολίτευσή μας μέχρι σήμερα δεν έχει ξεπεράσει το 2%. Δηλαδή, δεν την υποστηρίζει σήμερα ο λαός.

Το Αμερικανικό Κογκρέσο δήλωσε πως θα βοηθήσει στην αντιπολίτευση και ήδη παραχωρεί τεράστια χρηματικά ποσά. Η αντιπολίτευση υπάρχει σήμερα εξαιτίας αυτής της «ελεημοσύνης». Τον ειδικό ρόλο εδώ παίζουν οι λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Πώς μπορεί κανείς να εμπιστευτεί την αντιπολίτευση, που σήμερα λέει ότι υπερασπίζεται το λαό, ότι αγωνίζεται για τη δημοκρατία και, ταυτόχρονα, ζητά από τις ΗΠΑ να κάνουν εμπάργκο κατά της χώρας μας; Φέτος, σε «συνέδριο» όλων των «δημοκρατικών» δυνάμεων, εκλέχτηκε επικεφαλής της αντιπολίτευσης ο Μελινκέβιτς, πρώην καθηγητής πανεπιστημίου, φυσικός.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Λευκορωσίας, στο πρόσφατο έκτακτο Συνέδριο του, υποστήριξε τον Πρόεδρο Λουκασένκο και του ζήτησε να υποβάλει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές. Μας υποστήριξαν κι άλλα πολιτικά κόμματα και κινήματα. Διαμορφώνεται ένα αγωνιστικό αριστερό - πατριωτικό μπλοκ. Θα αποδείξουμε σε όλο τον κόσμο πως δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να προσβάλλει τη χώρα μας. Εχουμε ισχυρές αγωνιστικές παραδόσεις. Ο λαός μας, μαζί με τον υπόλοιπο σοβιετικό λαό, νίκησε το φασισμό. Στη Λευκορωσία, ένας στους τρεις σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Υπάρχουν περιοχές σήμερα, όπου ακόμα ο πληθυσμός δεν έφτασε τον προπολεμικό πληθυσμό.

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα κάνουν, λοιπόν, καλά να μην ανακατεύονται στις υποθέσεις μας.

- Η θέση της Δύσης είναι ξεκάθαρη, επειδή ήδη ανοιχτά επιτίθεται. Ποια, όμως, είναι η θέση της Ρωσίας; Στη Ρωσία σήμερα υπάρχουν μεγάλοι επιχειρηματίες, καπιταλιστές, που δε θα είχαν αντίρρηση να «βάλουν πόδι» στη Λευκορωσία. Ενα τέτοιο ενιαίο κράτος, σε ποιες αρχές, και κατά πόσον οι αρχές αυτές μπορούν να επιτρέψουν στο μεγάλο κεφάλαιο της Ρωσίας να εισέρχεται στη χώρα σας και να αγοράζει όλα αυτά, που βρίσκονται στα χέρια του κράτος;

- Στη Λευκορωσία γίνεται και ιδιωτικοποίηση και, βέβαια, υπάρχουν μετοχικές επιχειρήσεις. Ομως, η ιδιωτικοποίηση γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αδικούμε το λαό μας. Οι μεγάλοι επιχειρηματίες από τη Ρωσία δε θα πετύχουν αυτό που θέλουν, γιατί εμείς έχουμε νόμους που περιορίζουν τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων. Υπήρξαν, μάλιστα, περιπτώσεις, όπου ρωσικές εταιρίες αναγκάστηκαν να φύγουν, επειδή δεν ήταν σε θέση να δεχτούν τα όρια που έχουμε θέσει στις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν μπορεί να γίνει άγρια, καπιταλιστική ιδιωτικοποίηση στη χώρα μας. Η ιδιωτικοποίηση γίνεται, παίρνοντας υπόψη την κοινωνικά προσανατολισμένη οικονομία.

- Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, δήλωσε κάποια στιγμή πως για το ενιαίο κράτος τον βολεύουν οι αρχές της ΕΕ, ενώ, αντίθετα, ο Α. Λουκασένκο είπε ότι οι αρχές αυτές δεν είναι επιθυμητές γι' αυτόν. Πώς προωθείται αυτή η ιδέα του ενιαίου κράτους;

- Το ντοκουμέντο αυτό της ένωσης, όταν θα είναι έτοιμο, θα υποβληθεί στο δημοψήφισμα και στη Ρωσία και στη Λευκορωσία. Κατά τη γνώμη μου, το ενιαίο κράτος θα δημιουργηθεί.

- Είχατε πρόσφατα την ευκαιρία να συμμετάσχετε στη Διεθνή Συνάντηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων που έγινε στην Αθήνα. Τι εντυπώσεις σας άφησε η συνάντηση αυτή;

- Θα ήθελα να ευχαριστήσω το ΚΚΕ, που μπόρεσε να συγκεντρώσει στην Αθήνα τους ηγέτες των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων. Κάνατε μεγάλη δουλιά. Εχει τεράστια σημασία η αλληλεπίδραση της δράσης μας σε διεθνές επίπεδο, κατά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Αυξάνει η ανάγκη ανταλλαγής πληροφοριών, αλλά και κοινής δράσης. Κι είναι αναγκαίο να υπερασπίσουμε από κοινού τα συμφέροντα των εργαζομένων. Με μεγάλη ευχαρίστηση, πήρα μέρος σ' αυτήν τη Διεθνή Συνάντηση και για μένα σαν νέα Γραμματέα της ΚΕ του κόμματός μας ήταν μια πολύ χρήσιμη εμπειρία. Πιστεύω πως από αυτήν την πρωτοβουλία στο μέλλον θα έχουμε μεγάλο όφελος.