Σε χωροφύλακα της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια αναδεικνύουν την Ελλάδα η Κομισιόν και η κυβέρνηση. Παράλληλα, αφού εξασφάλισαν τη φτηνή εργασία εκατομμυρίων μεταναστών, αφού ταυτόχρονα μείωσαν τα μεροκάματα και των ιθαγενών, στήνουν τείχη σε όσους φτωχοδιάβολους αναζητήσουν στην ΕΕ μια καλύτερη ζωή, σχεδιάζοντας την ευρωακτοφυλακή, ειδικά για τη Μεσόγειο. Και σαφέστατα στηρίζουν τις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και όπου αλλού, υιοθετώντας τις αιτιάσεις Μπους περί «τρομοκρατών».

Τα παραπάνω διαφάνηκαν κατά την επίσκεψη στην Αθήνα του αντιπροέδρου της Κομισιόν Φράνκο Φρατίνι, αρμόδιου για θέματα δικαιοσύνης, ελευθερίας και ασφάλειας. Ο Ευρωπαίος επίτροπος συναντήθηκε με τους υπουργούς Εμπορικής Ναυτιλίας, Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Δημόσιας Τάξης και Εσωτερικών για θέματα αρμοδιότητάς του.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε δήλωσε ότι στις συναντήσεις αυτές συζητήθηκε το πώς η Ελλάδα μπορεί να αναλάβει περαιτέρω πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της ΕΕ για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης, νόμιμης και παράνομης - έτσι είπε - αλλά και πώς μπορεί να συμβάλει η Ελλάδα στη σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων. Τόνισε ότι είναι ικανοποιημένος από τις επαφές του στην Ελλάδα και ότι κατάλαβε πως η κυβέρνηση θέλει να έχει όλο και μεγαλύτερη ανάμειξη σε αυτά τα θέματα.

Ως προς το πρώτο σκέλος μίλησε για έλεγχο της Μεσογείου. Οτι πρόσφατα υπέβαλε πρόταση για κοινές θαλάσσιες περιπόλους από τα κράτη - μέλη με την ελληνική συμμετοχή να επικεντρώνεται στην ανατολική λεκάνη. Οτι προωθεί κι άλλη πρόταση για σύσταση ομάδας εμπειρογνωμόνων προκειμένου να διαχειρίζεται έκτακτες καταστάσεις όπως την ξαφνική άφιξη μιας μεγάλης ομάδας παράνομων (βλ. όσους δε χρειάζονται) μεταναστών κι αυτό μπορεί να αφορά και τη συμμετοχή παραγόντων από τις γειτονικές Κύπρο και Μάλτα.

Η ιδέα μιας ευρωπαϊκής ακτοφυλακής, συμπλήρωσε, θα είναι μια διαδικασία που θα υλοποιηθεί σταδιακά. Μέσω κοινών ευρωενωσιακών προγραμμάτων εκπαίδευσης των λιμενικών από διάφορα κράτη - μέλη και αργότερα με κοινές επιχειρήσεις, κοινές περιπόλους. Χρήματα έχουν δεσμευτεί, είπε, π.χ. 400 εκατ. ευρώ στο λεγόμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο Μετανάστευσης, έχει δε αποφασιστεί το μεγαλύτερο κομμάτι να κατευθυνθεί στην αντιμετώπιση της διακίνησης μεταναστών στη Μεσόγειο. Χρήματα, λοιπόν, για μια ΕΕ «φρούριο», που θα οχυρώνεται απέναντι σε όποιον δε χρειάζεται, βρίσκονται άφθονα. Για αγρότες και μικρομεσαίους δε φτάνουν...

Ως προς τη μεγαλύτερη ανάμειξη της Ελλάδας στα Δυτικά Βαλκάνια φάνηκε πολύ καθαρά ότι τη θέλουν χωροφύλακα, ρόλο που έχουν αποδεχτεί οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Ο Φρατίνι εξήγησε ότι η Κομισιόν θα εγκρίνει σύντομα ένα «σχέδιο δράσης» (αναμένεται να παρουσιαστεί επίσημα αρχές Μάη στη Βιέννη) για τη διευκόλυνση έκδοσης ταξιδιωτικών θεωρήσεων στους υπηκόους των χωρών της περιοχής αυτής, ειδικά για συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών (φοιτητές κι επιχειρηματίες, όπως υπογράμμισε) και προκειμένου να μειώσουν τη «γραφειοκρατία».

Αυτό δε θα γίνει έτσι εύκολα. Η Κομισιόν θα απαιτήσει από τις εκεί κυβερνήσεις, για λόγους ασφαλείας, την έκδοση διαβατηρίων με βιομετρικά δεδομένα, κάτι που όπως είπε ο Φρατίνι ζήτησε ήδη από τον ΥΠΕΞ της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης.

Συμπλήρωσε ότι η Κομισιόν υπέγραψε ήδη συμφωνία (και τίθεται σε εφαρμογή σε λίγες μέρες) με την Αλβανία για επιστροφή (επανεισδοχή όπως ευγενικά τη λένε) των παράνομων Αλβανών μεταναστών, αλλά και όποιων άλλων διέρχονται του αλβανικού εδάφους για να μεταναστεύσουν στην ΕΕ. Είπε ότι ανάλογη συμφωνία υπογράφεται τις επόμενες μέρες με τη Ρωσία (θα αφορά και τους «μη Ρώσους» διερχόμενους). Εξέφρασε την ελπίδα ότι μέχρι το καλοκαίρι θα πέσουν οι υπογραφές και με την Ουκρανία. Συζητήσεις γίνονται και με την Τουρκία, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι στο δρόμο αυτό βαδίζει και η Σερβία - Μαυροβούνιο.

Σε ερώτηση για το πώς μπορεί να αποδεχτούν κάτι τέτοιο χώρες που πιέζονται οικονομικά να στείλουν κόσμο τους εκτός προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, υπαινίχτηκε σαφέστατα εκβιασμό: Οτι έχουμε ένα εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια μας, ότι οι εταίροι ή όσοι φιλοδοξούν να ενταχθούν ή να έχουν σχέσεις με την ΕΕ θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αποδεχτούν ένα πολιτικό πακέτο για ενίσχυση του ελέγχου και της πρόληψης.

Εδώ έρχεται και η Ελλάδα από την οποία ζητήθηκε - όπως είπε ο Ιταλός - να ενισχύσει την παρουσία των Ελλήνων αξιωματικών συνδέσμων στα Δυτικά Βαλκάνια για να ενισχυθεί το δίκτυο πληροφοριών για τις μεταναστευτικές ροές στην περιοχή.

Ο Φρατίνι ρωτήθηκε και για τις υποκλοπές μέσω «Vodafone». Απάντησε ότι κάθε είδους παράνομη παρακολούθηση πρέπει να τιμωρείται, παρακάμπτοντας προς στιγμήν το μέγα θέμα των νόμιμων παρακολουθήσεων, όπως θεσμοθετήθηκαν σε επίπεδο ΕΕ με αφορμή την τρομοκρατία.

Κληθείς κατόπιν να τοποθετηθεί για την πρόσφατη οδηγία της ΕΕ που «νομιμοποιεί» την καταγραφή δεδομένων τηλεπικοινωνιών των Eυρωπαίων, επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, λέγοντας ότι δε θα παρακολουθείται το περιεχόμενο της παρακολουθούμενης π.χ. κλήσης, αλλά «μόνο» ποιος κάλεσε ποιον, τι ώρα, πού και για πόσο. Του ξέφυγε βέβαια ότι το αν θα παρακολουθείται και το περιεχόμενο κάποιας επικοινωνίας είναι θέμα των διωκτικών αρχών, γενικά των αρχών που διερευνούν κάποιο έγκλημα. Επομένως, όλα γίνονται και μάλιστα αρμοδίως.

Πριν ακόμα ξεκινήσει η συνέντευξη, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν ζήτησε από τους Ελληνες δημοσιογράφους να τηρήσουν, στο πέρας της διαδικασίας, ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της «τρομοκρατίας». Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν έγινε, απλά προκάλεσε πολλά σχόλια και δύσκολες γι' αυτόν ερωτήσεις π.χ. για τα θύματα, τους αμάχους στο Ιράκ από τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ή για τα βασανιστήρια στο Αμπου Γκράιμπ και το Γκουαντανάμο.

Αναπαράγοντας γνήσια τη γραμμή της ΕΕ, για το Ιράκ υποστήριξε ότι υπάρχουν δυστυχώς πολλά θύματα τρομοκρατικής δράσης, ωστόσο η δράση αυτή δεν είναι των Αμερικανών, αλλά των τρομοκρατών.

Για τα βασανιστήρια είπε ότι όλα τα δημοκρατικά καθεστώτα πρέπει να καταδικάζουν τα βασανιστήρια. Οτι και Αμερικανοί υπουργοί τα καταδίκασαν και ότι καταχρήσεις που διαπράττονται από άτομα (πονηρά εξατομίκευσε την ευθύνη) πρέπει να τιμωρούνται.

Τέλος, απέφυγε να θίξει την ουσία άλλου ενός μείζονος ζητήματος, τις πτήσεις της CIA από χώρα σε χώρα της ΕΕ, μεταφέροντας κρυφά κρατούμενούς της. Μόνο αοριστολόγησε περί των σχέσεων μεταξύ εθνικών μυστικών υπηρεσιών που είναι διμερή ζητήματα και όχι διεθνή.