Στην κλασική σύναψη μεταξύ δύο νευρώνων οι πρωτεΐνες προσκόλλησης συγκρατούν τις μεμβράνες των δύο αλληλεπιδρώντων κυττάρων κοντά τη μια στην άλλη. Οταν ο πρώτος νευρώνας ερεθιστεί, πακέτα από μόρια νευροδιαβιβαστών μετακινούνται προς τη μεμβράνη, για να απελευθερώσουν το περιεχόμενό τους, το οποίο στη συνέχεια ταξιδεύει ως τους υποδοχείς στο δεύτερο νευρώνα. Σε μια ανοσολογική σύναψη, τα μόρια προσκόλλησης επίσης συγκρατούν τις κυτταρικές μεμβράνες τη μια κοντά στην άλλη, καθώς οι άλλες πρωτεΐνες αλληλεπιδρούν. Σ' αυτό το παράδειγμα, τα μόρια του μεγάλου συμπλέγματος ιστοσυμβατότητας (MHC) σε ένα κύτταρο τύπου B εμφανίζουν τμήματα πρωτεΐνης που ονομάζονται αντιγόνα στους υποδοχείς ενός κυττάρου τύπου T. Οι πρωτεΐνες CD45, που συνήθως καταστέλλουν τα χημικά σήματα διοχετεύονται στην περιφέρεια της σύναψης. Αν δει κανείς τις δομές της σύναψης όπως θα φαίνονταν μέσα από ένα από τα δύο κύτταρα, τότε θα έμοιαζαν σαν στόχος (ομόκεντροι κύκλοι).